Teksty » Apokalypsis Jana Teologa » Apokalipsa Jana » Rozdział 11
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I dano mi miarę podobną do laski; a anioł stanął, mówiąc: „Wstań, i zmierz kościół Boży i ołtarz i modlących się w nim; [2] »a sień, która jest wewnątrz kościoła, odrzuć precz, a nie mierz jej, bo daną jest narodom; i miasto święte deptać będą miesięcy czterdzieści dwa. [3] »I dam dwóm świadkom moim, i prorokować będą dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt, przyobleczeni w wory. [4] »Ci są dwie oliwy i dwa świeczniki, które przed obliczem Boga ziemi stoją. [5] »A jeżeli kto im chciałby szkodzić, ogień wychodzi z ust ich, i pożera nieprzyjaciół ich; a jeżeli kto im chciałby szkodzić, tak powinien być zabity. [6] »Ci mają moc zamykać niebo, żeby nie padał deszcz w dni proroctwa ich; i moc mają nad wodami przemieniać je w krew, i uderzać ziemię wszelką plagą, ile razy zechcą. [7] »A gdy dokonają świadectwa swojego, bestya, która wznosi się z przepaści, stoczy z nimi bitwę, i zwycięży ich, i zabije ich. [8] »A ciała ich na ulicach miasta wielkiego, które nazywa sią duchownie Sodomą i Egiptem, gdzie i Pan nasz był ukrzyżowany. [9] »I widzieć będą z ludów i pokoleń i języków i narodów ciała ich przez dni trzy i pół, a ciał ich nie pozwolą kłaść do grobów. [10] »A mieszkający na ziemi radować się będą nad nimi i weselić; i podarunki posyłać będą jedni drugim, bo ci dwaj prorocy udręczali mieszkających na ziemi. [11] »A po trzech dniach i pół duch żywota od Boga wstąpił w nich, i wstali na nogi swoje, a strach wielki napadł na tych, którzy na nich patrzyli. [12] »I usłyszeli głos wielki z nieba, mówiący im: „Wstąpcie tu”. I wstąpili do nieba na obłoku, i widzieli ich wrogowie ich. [13] »A w owej godzinie stało się wielkie trzęsienie ziemi, i dziesiąta część miasta upadła, i zostało zabitych w tem trzęsieniu imion ludzi tysięcy siedm; a inni zatrwożyli się i oddali chwałę Bogu nieba”. [14] »Biada druga przeszła; oto biada trzecia następuje rychło. [15] »I zatrąbił siódmy anioł, i stały się głosy wielkie na niebie, mówiące: „Królestwa świata stały się Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków”. [16] »A dwadzieścia czterej starcy, którzy przed obliczem Boga zasiadają na tronach swoich, upadli na oblicza swoje, i oddali pokłon Bogu, [17] »mówiąc: „Dziękujemy ci, Panie, Boże, wszechwładco, któryś jest i któryś był i który przychodzisz, żeś wziął moc swoją wielką i zapanowałeś. [18] »A narody zawrzały gniewem, i przyszedł gniew twój, i czas sądzić umarłych, i oddać zapłatę sługom twoim prorokom, i świętym i tym, którzy się boją imienia twojego, małym i wielkim, i wygubić tych, którzy gubią ziemię”. [19] »I otworzonym został kościół Boga w niebie, i stała się widomą skrzynia testamentu jego w kościele jego; i stały się błyskawice i głosy i grzmoty i trzęsienie ziemi i grad wielki. 
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »


 Źródło tekstu: Polona.pl - Skany wydania.Opis prezentowanego tekstu: Apokalypsis Jana Teologa. Tłumaczenie z greckiego z tekstem greckim i uwagami [Wacław Michałowski]. Berlin: Drukarnia P. Stankiewicza, 1905. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów udostępnionych na Polona.pl