Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »O nierozumni Galacjanie! Kto was zaczarował, abyście nie byli posłuszni prawdzie,
was, którym przed oczami Jezus Chrystus wcześniej był opisany pośród was
jako ukrzyżowany?
[2] »Tego tylko chciałbym się od was dowiedzieć: Czy z uczynków Prawa otrzymaliście Ducha, czy ze słuchania
z wiarą?
[3] »Czy tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w Duchu,
a teraz ciałem kończycie?
[4] »Czy tak wiele wycierpieliście na próżno? Jeśli rzeczywiście –
to na próżno!
[5] »Ten więc, który was zaopatruje
w Ducha i
Ten działający
z mocą wśród was, czy z uczynków Prawa
czyni to, czy ze słuchania z wiarą?
[6] »Tak jak Abraham uwierzył Bogu i zostało mu
to poczytane ku uznaniu za sprawiedliwego.
[7] »Wiedzcie zatem, że ci, którzy są z wiary,
ci są synami Abrahama.
[8] »A Pismo przewidziało, że Bóg z wiary uznaje za sprawiedliwych pogan; wcześniej ogłosiło tę dobrą nowinę Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody.
[9] »Tak, że ci,
którzy są z wiary, są błogosławieni z wierzącym Abrahamem.
[10] »Wszyscy bowiem, którzy są z uczynków Prawa, są pod przekleństwem, bo napisano: Przeklęty każdy, kto nie trwa we wszystkich
przepisach, które są zapisane w zwoju Prawa, aby
je uczynił.
[11] »Ale to, że przez Prawo nikt przed Bogiem nie jest uznawany za sprawiedliwego jest oczywiste, gdyż: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
[12] »Prawo natomiast nie jest z wiary, lecz człowiek, który je wykonał, będzie żyć przez nie.
[13] »Chrystus odkupił nas od przekleństwa Prawa, stając się za nas przekleństwem, bowiem jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie,
[14] »Aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie
udziałem pogan, abyśmy obietnicę Ducha otrzymali przez wiarę.
[15] »Bracia! Po ludzku mówię: Przecież i potwierdzonego przymierza
zawartego przez ludzi nikt nie odrzuca ani
niczego nie dodaje.
[16] »Abrahamowi natomiast i jego potomkowi zostały ogłoszone obietnice. Nie mówi: I potomkom, jak o wielu, ale jak o jednym: I twojemu potomkowi – którym jest Chrystus.
[17] »To więc mówię, że przymierza potwierdzonego wcześniej przez Boga w Chrystusie nie unieważniło Prawo, które nastało po czterystu trzydziestu latach,
tak by uznać obietnicę za nieważną.
[18] »Albowiem jeśli z Prawa jest dziedziczenie,
to już nie z obietnicy; lecz Abrahamowi darował
je Bóg przez obietnicę.
[19] »Czym więc jest Prawo? Z powodu przestępstw zostało dodane, dopóki nie przyjdzie potomek, któremu
dana jest obietnica;
co zostało zarządzone przez aniołów ręką pośrednika.
[20] »A pośrednik nie jest
potrzebny przy jednej
stronie, a Bóg jest jeden.
[21] »Czy więc Prawo jest przeciwne obietnicom Boga? Z pewnością nie. Gdyby bowiem dane było Prawo, które mogłoby przywrócić do życia, prawdziwie z Prawa byłoby uznanie za sprawiedliwych.
[22] »Ale Pismo zamknęło wszystko pod grzechem, aby obietnica z wiary Jezusa Chrystusa była dana
tym, którzy są wierzącymi.
[23] »A przed przyjściem wiary, byliśmy strzeżeni pod Prawem, razem zamknięci
aż do przyjścia wiary, która miała zostać objawiona.
[24] »Tak więc Prawo było naszym wychowawcą do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali uznani za sprawiedliwych.
[25] »Ale gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.
[26] »Wszyscy bowiem jesteście synami Boga przez wiarę w Chrystusie Jezusie.
[27] »Albowiem ilu
z was zostało ochrzczonych w Chrystusa, w Chrystusa się przyoblekliście.
[28] »I nie ma Żyda ani Greka; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jednym jesteście w Chrystusie Jezusie.
[29] »A jeśli wy
należycie do Chrystusa, wtedy jesteście potomstwem Abrahama, a zgodnie z obietnicą dziedzicami.