Teksty » Przekład toruński » 1 List do Koryntian » Rozdział 14
«  1 List do Koryntian 13 1 List do Koryntian 14 1 List do Koryntian 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zabiegajcie o taką miłość; starajcie się też usilnie o to, co duchowe; a bardziej o to, by prorokować. [2] »Albowiem kto mówi innym językiem, nie ludziom mówi, lecz Bogu; nikt go bowiem nie słucha, a on w duchu mówi tajemnice. [3] »Ale kto prorokuje, mówi ludziom ku zbudowaniu, zachęceniu i pocieszeniu. [4] »Kto mówi innym językiem, buduje samego siebie; a kto prorokuje, ten buduje zbór. [5] »A chciałbym, abyście wszyscy mówili innymi językami, lecz bardziej, abyście prorokowali; większy bowiem jest ten, który prorokuje, niż ten, który mówi innymi językami, chyba żeby tłumaczył, by zbór otrzymał zbudowanie. [6] »A teraz, bracia, jeśli przyszedłbym do was, mówiąc innymi językami, na co bym się wam przydał, jeśli nie mówiłbym do was, czy to w ramach objawienia, czy poznania, czy prorokowania, czy nauki? [7] »Przecież i rzeczy martwe, które wydają dźwięki, jak flet albo cytra, gdyby nie wydały różnych dźwięków, jak dałoby się rozpoznać, co jest grane na flecie, a co na cytrze? [8] »Jeśli bowiem trąba wydaje niewyraźny dźwięk, kto będzie gotować się do wojny? [9] »Tak i wy, jeśli w innym języku nie wydacie słowa zrozumiałego, to jak można rozpoznać, co zostało powiedziane? Mówić bowiem będziecie na wiatr. [10] »Jest tak wiele przykładów dźwięków na świecie, i nic nie jest bez dźwięku. [11] »Jeślibym nie znał znaczenia słów będę dla tego, do którego mówię, cudzoziemcem; a ten, który do mnie mówi, będzie dla mnie cudzoziemcem. [12] »Tak i wy, skoro jesteście zapaleńcami duchów, pragnijcie obfitować w te, które budują zbór. [13] »Dlatego ten, kto mówi innym językiem, niech się modli, aby mógł tłumaczyć. [14] »Bo jeśli modlę się innym językiem, modli się mój duch; ale rozum mój jest bezowocny. [15] »Co zatem jest? Będę modlił się duchem, będę modlił się i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał rozumem. [16] »Stąd, jeśli będziesz błogosławił duchem, w jaki sposób, zajmujący miejsce prosty człowiek, powie na twoje dziękczynienie: „Amen”, skoro nie rozumie, co mówisz? [17] »Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale inny się nie buduje. [18] »Dziękuję Bogu, że ja więcej, niż wy wszyscy, mówię innymi językami. [19] »A w zborze wolę powiedzieć pięć słów za pomocą mojego rozumu, aby i innych pouczyć, niż dziesięć tysięcy słów w języku niezrozumiałym [20] »Bracia! Nie stawajcie się dziećmi w myśleniu, ale bądźcie niemowlętami w tym, co złe; a w myśleniu stawajcie się dojrzali. [21] »W Prawie jest napisane: W obcych językach i przez usta obcych będę mówić do tego ludu; ale i tak mnie nie usłuchają, mówi Pan[22] »Zatem inne języki są znakiem czy nie dla wierzących, czy raczej dla niewierzących; a prorokowanie czy nie dla niewierzących, czy raczej dla wierzących, [23] »Jeżeli więc zszedłby się cały zbór na jedno miejsce, i wszyscy mówiliby innymi językami, a weszliby tam jacyś prości ludzie albo jacyś niewierzący, czy nie powiedzą, że szalejecie? [24] »A jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby ktoś niewierzący albo jakiś prosty człowiek, to  jest przez wszystkich przekonywany, i przez wszystkich rozsądzany. [25] »I tak sprawy ukryte w jego sercu stają się jawne, i tak padając na twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest w was. [26] »Cóż więc, bracia? Gdy schodzicie się, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma objawienie, ma inne języki, ma tłumaczenie; wszystko to niech się dzieje ku zbudowaniu. [27] »Jeżeli ktoś mówi innym językiem, to niech mówią po kolei, dwóch lub najwięcej trzech, a jeden niech tłumaczy. [28] »A jeżeli nie ma tłumacza, to niech milczy w zborze, a mówi sobie samemu i Bogu. [29] »Prorocy natomiast niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech rozsądzają. [30] »A jeżeli inny z siedzących otrzyma objawienie, ten pierwszy niech milczy. [31] »Bo wszyscy możecie pojedynczo prorokować, aby wszyscy się uczyli i wszyscy doznawali zachęty. [32] »A duchy proroków są poddane prorokom; [33] »Albowiem Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju. Jak we wszystkich zborach świętych, [34] »Kobiety wasze niech milczą w zborach; albowiem nie pozwala się im mówić, lecz mają być podporządkowane, tak jak mówi Prawo. [35] »A jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech pytają w domu swoich mężów, bo hańbiące dla kobiet jest mówić w zborze. [36] »Czy od was wyszło Słowo Boże? Czy tylko do was jedynych przyszło? [37] »Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem lub człowiekiem duchowym, niech poznaje dokładnie, że to, co wam piszę, są to polecenia Pana. [38] »A jeśli ktoś tego nie uznaje, niech nie uznaje. [39] »A tak, bracia, starajcie się usilnie, aby prorokować i nie zabraniajcie mówić innymi językami. [40] »Wszystko niech się dzieje godnie i zgodnie z porządkiem. 
«  1 List do Koryntian 13 1 List do Koryntian 14 1 List do Koryntian 15  »


 Źródło tekstu: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo - Przekład toruńskiOpis prezentowanego tekstu: Przekład toruński Nowego Przymierza oraz Księgi Mądrościowe (Hi, Ps, Prz), Księgi Pięciu Megilot(Rut, Est, Koh, Pnp i Lam) i Proroków Mniejszych. Tekst wydania siódmego poprawionego [17.04.2023]. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie oficjalnego modułu dla Sword. Zachowano: (1) Pisownię tekstem pochylonym  niektórych słów; (2) Pisownię small-caps słów: Jahwe, Jh[wh] i Pan wraz z odmianami; (3) Kolorowanie na czerwono słów Jezusa. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawcy.