Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zabiegajcie o taką miłość; starajcie się też usilnie
o to, co duchowe;
a bardziej
o to, by prorokować.
[2] »Albowiem kto mówi
innym językiem, nie ludziom mówi, lecz Bogu; nikt go bowiem nie słucha, a on w duchu mówi tajemnice.
[3] »Ale kto prorokuje, mówi ludziom ku zbudowaniu, zachęceniu i pocieszeniu.
[4] »Kto mówi
innym językiem, buduje samego siebie;
a kto prorokuje,
ten buduje zbór.
[5] »A chciałbym, abyście wszyscy mówili
innymi językami, lecz bardziej, abyście prorokowali; większy bowiem jest ten, który prorokuje, niż ten, który mówi
innymi językami, chyba żeby tłumaczył, by zbór otrzymał zbudowanie.
[6] »A teraz, bracia, jeśli przyszedłbym do was, mówiąc
innymi językami, na co bym się wam przydał, jeśli nie mówiłbym do was, czy to w
ramach objawienia, czy poznania, czy prorokowania, czy nauki?
[7] »Przecież i
rzeczy martwe, które wydają dźwięki, jak flet albo cytra, gdyby nie wydały różnych dźwięków, jak dałoby się rozpoznać, co jest grane na flecie, a co na cytrze?
[8] »Jeśli bowiem trąba wydaje niewyraźny dźwięk, kto będzie gotować się do wojny?
[9] »Tak i wy, jeśli w
innym języku nie wydacie słowa zrozumiałego, to jak
można rozpoznać, co zostało powiedziane? Mówić bowiem będziecie na wiatr.
[10] »Jest tak wiele przykładów dźwięków na świecie, i nic
nie jest bez dźwięku.
[11] »Jeślibym nie znał znaczenia słów będę
dla tego, do którego mówię, cudzoziemcem;
a ten, który do mnie mówi, będzie dla mnie cudzoziemcem.
[12] »Tak i wy, skoro jesteście zapaleńcami duchów, pragnijcie obfitować
w te, które budują zbór.
[13] »Dlatego ten, kto mówi
innym językiem, niech się modli, aby mógł tłumaczyć.
[14] »Bo jeśli modlę się
innym językiem, modli się mój duch; ale rozum mój jest bezowocny.
[15] »Co zatem jest? Będę modlił się duchem, będę modlił się i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał rozumem.
[16] »Stąd, jeśli będziesz błogosławił duchem, w jaki sposób, zajmujący miejsce prosty człowiek, powie na twoje dziękczynienie: „Amen”, skoro nie rozumie, co mówisz?
[17] »Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale inny się nie buduje.
[18] »Dziękuję Bogu, że ja więcej, niż wy wszyscy, mówię
innymi językami.
[19] »A w zborze wolę powiedzieć pięć słów za pomocą mojego rozumu, aby i innych pouczyć, niż dziesięć tysięcy słów w języku
niezrozumiałym .
[20] »Bracia! Nie stawajcie się dziećmi w myśleniu, ale bądźcie niemowlętami w tym, co złe; a w myśleniu stawajcie się dojrzali.
[21] »W Prawie jest napisane: W obcych językach i przez usta obcych będę mówić do tego ludu; ale i tak mnie nie usłuchają, mówi
Pan.
[22] »Zatem
inne języki są znakiem czy nie
dla wierzących, czy raczej
dla niewierzących; a prorokowanie czy nie
dla niewierzących, czy raczej
dla wierzących,
[23] »Jeżeli więc zszedłby się cały zbór na jedno
miejsce, i wszyscy mówiliby
innymi językami, a weszliby tam
jacyś prości
ludzie albo
jacyś niewierzący, czy nie powiedzą, że szalejecie?
[24] »A jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby ktoś niewierzący albo
jakiś prosty
człowiek, to jest przez wszystkich przekonywany, i przez wszystkich rozsądzany.
[25] »I tak
sprawy ukryte w jego sercu stają się jawne, i tak padając na twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest w was.
[26] »Cóż więc, bracia? Gdy schodzicie się, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma objawienie, ma
inne języki, ma tłumaczenie; wszystko
to niech się dzieje ku zbudowaniu.
[27] »Jeżeli ktoś mówi
innym językiem, to niech mówią po kolei, dwóch lub najwięcej trzech, a jeden niech tłumaczy.
[28] »A jeżeli nie ma tłumacza, to niech milczy w zborze, a mówi sobie samemu i Bogu.
[29] »Prorocy natomiast niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech rozsądzają.
[30] »A jeżeli inny z siedzących otrzyma objawienie, ten pierwszy niech milczy.
[31] »Bo wszyscy możecie pojedynczo prorokować, aby wszyscy się uczyli i wszyscy doznawali zachęty.
[32] »A duchy proroków są poddane prorokom;
[33] »Albowiem
Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju. Jak we wszystkich zborach świętych,
[34] »Kobiety wasze niech milczą w zborach; albowiem nie pozwala się im mówić, lecz mają być podporządkowane, tak jak mówi Prawo.
[35] »A jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech pytają w domu swoich mężów, bo hańbiące dla kobiet jest mówić w zborze.
[36] »Czy od was wyszło Słowo Boże? Czy
tylko do was jedynych przyszło?
[37] »Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem lub
człowiekiem duchowym, niech poznaje dokładnie, że to, co wam piszę, są to polecenia Pana.
[38] »A jeśli ktoś
tego nie uznaje, niech nie uznaje.
[39] »A tak, bracia, starajcie się usilnie, aby prorokować i nie zabraniajcie mówić
innymi językami.
[40] »Wszystko niech się dzieje godnie i zgodnie z porządkiem.