Teksty » Przekład toruński » Dzieje Apostolskie » Rozdział 8
«  Dzieje Apostolskie 7 Dzieje Apostolskie 8 Dzieje Apostolskie 9  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A Saul był tym, który zgadzał się z jego zabiciem. I w tym dniu rozpoczęło się wielkie prześladowanie wobec zboru w Jerozolimie, i byli wszyscy rozproszeni po krainach Judei i Samarii z wyjątkiem apostołów. [2] »A Szczepana pogrzebali pobożni mężowie i wszczęli nad nim wielki lament. [3] »A Saul tępił zbór, wchodząc do domów, wywlekając zarówno mężczyzn, jak i kobiety, i przekazywał ich do więzienia. [4] »Jednakże ci, którzy zostali rozproszeni, przechodzili z miejsca na miejsce, głosząc słowo dobrej nowiny. [5] »A Filip, gdy zszedł do miasta Samarii, głosił im Chrystusa. [6] »A tłumy jednomyślnie lgnęły do tego, co mówił Filip, słysząc i widząc cudowne znaki, które czynił. [7] »Albowiem duchy nieczyste wychodziły z wielu, którzy je mieli, wołając potężnym głosem; wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. [8] »I nastała w tym mieście wielka radość. [9] »A był w tym mieście pewien mąż, o imieniu Szymon, który wcześniej zajmował się magią i wprawiał w zdumienie lud Samarii, mówiąc o sobie, że jest kimś wielkim; [10] »Do którego lgnęli wszyscy od małych aż do wielkich, mówiąc: Ten jest mocą Boga – Wielką. [11] »A lgnęli do niego dlatego, gdyż od dłuższego czasu wprawiał ich w zdumienie swoją magią. [12] »Gdy jednak uwierzyli Filipowi, głoszącemu Ewangelię o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i kobiety. [13] »Sam Szymon także uwierzył, a gdy został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc, jak dzieją się znaki i przejawy mocy, był zdumiony. [14] »A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boga, posłali do nich Piotra i Jana, [15] »Którzy, gdy tam przyszli, modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. [16] »Bowiem jeszcze nie zstąpił na nikogo z nich; bo byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. [17] »Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. [18] »A Szymon widząc, że przez wkładanie rąk apostołów jest udzielany Duch Święty, przyniósł im pieniądze, [19] »Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo włożę ręce, otrzymał Ducha Świętego. [20] »Lecz Piotr powiedział do niego: Oby ci twoje srebro razem z tobą było na zgubę, gdyż sądziłeś, że dar Boga można nabyć za pieniądze. [21] »Nie ma dla ciebie cząstki, ani dziedzictwa w tej sprawie, albowiem serce twoje nie jest szczere przed obliczem Boga. [22] »Upamiętaj się więc z tego swojego zła i proś Boga, czy w związku z tym zostanie ci odpuszczony zamysł twojego serca. [23] »Widzę bowiem, że jesteś pogrążony w gorzkiej żółci i w więzach nieprawości. [24] »A w odpowiedzi, Szymon powiedział: Módlcie się za mną do Pana, aby nie przyszło na mnie nic z tego, co powiedzieliście. [25] »A oni, gdy złożyli świadectwo i opowiedzieli Słowo Pana, wrócili do Jerozolimy; także w wielu miasteczkach Samarytan głosili dobrą nowinę. [26] »A anioł Pana powiedział do Filipa, mówiąc: Wstań i idź na południe na drogę, która z Jerozolimy schodzi do Gazy, jest to droga pustynna. [27] »Powstał więc i poszedł. A oto mąż Etiopczyk, eunuch, dostojnik królowej Etiopii Kandaki, który był ustanowiony nad całym jej skarbcem, przybył mając zamiar oddać cześć Bogu w  Jerozolimie. [28] »Teraz już wracał, siedząc na swoim wozie, czytał proroka Izajasza. [29] »Wtedy Duch powiedział do Filipa: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. [30] »A gdy Filip podbiegł, usłyszał go czytającego proroka Izajasza, i powiedział: Czy rzeczywiście rozumiesz, co czytasz? [31] »A on powiedział: Jak mogę rozumieć, jeśli mnie nikt nie poprowadzi? I zaprosił Filipa, aby wszedł i razem z nim usiadł. [32] »A odczytywał ten oto urywek Pisma: Jak owca na rzeź był prowadzony, i milczał jak baranek wobec tego, który go strzyże, tak i On nie otwiera swoich ust; [33] »W jego poniżeniu pozbawiono go sądu, a kto opowie o jego rodzie? Gdyż Jego życie jest usuwane z ziemi. [34] »A eunuch w odpowiedzi, rzekł Filipowi: Proszę cię, powiedz, o kim to mówi prorok? O sobie samym, czy o kimś innym? [35] »A Filip otworzył swoje usta, i rozpoczynając od tego miejsca Pisma ogłosił mu dobrą nowinę o Jezusie. [36] »A gdy jechali tą drogą, przybyli nad jakąś wodę. I powiedział eunuch: Oto woda! Co stoi na  przeszkodzie, abym został ochrzczony? [37] »A Filip powiedział: Jeśli wierzysz z całego serca, wolno ci. A on odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Boga. [38] »I kazał, aby zatrzymano wóz, i zeszli obaj do wody, Filip i eunuch; i ochrzcił go. [39] »A gdy wyszli z wody, Duch Pana porwał Filipa i eunuch nie zobaczył go więcej, lecz radując się jechał dalej swoją drogą. [40] »Filip natomiast znalazł się w Azocie, a przechodząc przez wszystkie miasta, głosił dobrą nowinę, aż przyszedł do Cezarei. 
«  Dzieje Apostolskie 7 Dzieje Apostolskie 8 Dzieje Apostolskie 9  »


 Źródło tekstu: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo - Przekład toruńskiOpis prezentowanego tekstu: Przekład toruński Nowego Przymierza oraz Księgi Mądrościowe (Hi, Ps, Prz), Księgi Pięciu Megilot(Rut, Est, Koh, Pnp i Lam) i Proroków Mniejszych. Tekst wydania siódmego poprawionego [17.04.2023]. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie oficjalnego modułu dla Sword. Zachowano: (1) Pisownię tekstem pochylonym  niektórych słów; (2) Pisownię small-caps słów: Jahwe, Jh[wh] i Pan wraz z odmianami; (3) Kolorowanie na czerwono słów Jezusa. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawcy.