Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I gdy nadszedł dzień Pięćdziesiąty, byli wszyscy
zgromadzeni jednomyślnie na tym samym
miejscu .
[2] »I nagle powstał z nieba szum, jakby nadchodzącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie przebywali.
[3] »I ukazały się im rozdzielające się języki jakby ognia, tak że spoczął na każdym z nich.
[4] »I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak Duch dawał im się wypowiadać.
[5] »A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężowie pobożni, z każdego narodu pod niebem.
[6] »A gdy powstał ten głos, zeszło się mnóstwo
ludzi i zdumieli się, że słyszeli, każdy z nich,
jak mówili ich własnym językiem.
[7] »I zdumiewali się wszyscy, i dziwili się, mówiąc jedni do drugich: Czy oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?
[8] »Jak to więc jest, że słyszymy każdy z nas własny język w którym się urodziliśmy?
[9] »Partowie i Medowie, i Elamici, i zamieszkujący Mezopotamię, Judeę a także Kapadocję, Pont i Azję,
[10] »Frygię a także Pamfilię, Egipt i części Libii, tej
leżącej naprzeciw Cyreny, i przybysze z Rzymu, Judejczycy, a także prozelici,
[11] »Kreteńczycy i Arabowie, słyszymy ich mówiących w naszych językach
o wielkich dziełach Boga.
[12] »I zdumieli się wszyscy, i byli zakłopotani, mówiąc jeden do drugiego: Cóż to ma być?
[13] »Inni natomiast szydząc, mówili: Upili się młodym winem.
[14] »Wtedy wstał Piotr z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie Judejczycy i wy zamieszkujący Jerozolimę! Niech jest to wam wiadome i wysłuchajcie moich słów.
[15] »Bowiem nie są oni pijani, jak przypuszczacie, gdyż jest trzecia godzina dnia.
[16] »Ale to jest
to, co jest powiedziane przez proroka Joela:
[17] »I
tak będzie w ostatecznych dniach, mówi Bóg, wyleję z Ducha mojego na wszelkie ciało, prorokować będą synowie wasi i córki wasze, a młodzieńcy wasi ujrzą widzenia, a starsi wasi będą śnić sny.
[18] »I nawet na moje sługi i na moje służebnice w tych dniach wyleję z Ducha mojego, i będą prorokować;
[19] »I ukażę cuda na niebie w górze, i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu.
[20] »Słońce zostanie obrócone w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ten wielki i jawny dzień
Pana.
[21] »I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia
Pana, zostanie zbawiony.
[22] »Mężowie Izraelici! Słuchajcie tych słów: Jezusa Nazarejczyka, męża od Boga, który jest wam potwierdzony przez moce, cuda i znaki, które czynił Bóg przez Niego pośród was, jak to sami wiecie,
[23] »Tego,
zgodnie z ustalonym postanowieniem i uprzednią wiedzą Boga wydanego, wzięliście i przytwierdziliście
do krzyża rękami ludzi nieprawych.
[24] »Jego to wzbudził Bóg, gdy uwolnił
od bólów śmierci, gdyż było rzeczą niemożliwą, aby przez nią był trzymany.
[25] »Dawid bowiem mówi o Nim: Przez cały czas widziałem Pana przed moim obliczem: Bo jest po mojej prawicy, abym nie został zachwiany.
[26] »Dlatego doznało radości moje serce i rozradował się mój język, a jeszcze i ciało moje mieszkać będzie w nadziei;
[27] »Nie zostawisz bowiem mojej duszy w Hadesie, ani nie dopuścisz, by święty Twój oglądał zepsucie.
[28] »Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed Twoim obliczem.
[29] »Mężowie bracia! Wolno mi mówić z
całą śmiałością do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec jest u nas aż do dnia dzisiejszego.
[30] »Będąc więc prorokiem, i wiedząc, że Bóg potwierdził przysięgą, że z owocu jego lędźwi według ciała wzbudzi Mesjasza i posadzi na jego tronie,
[31] »To przewidując, powiedział o zmartwychwstaniu Mesjasza, że nie została dusza Jego w Hadesie, a ciało Jego nie zobaczy zepsucia.
[32] »Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.
[33] »Będąc więc wywyższonym prawicą Boga, i otrzymując od Ojca obietnicę Ducha Świętego, wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.
[34] »Albowiem Dawid nie wstąpił do nieba, lecz sam mówi: Powiedział
Pan mojemu Panu: Zasiadaj po mojej prawicy,
[35] »Aż położę nieprzyjaciół twoich
jako podnóżek twoich stóp.
[36] »Niech więc wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Mesjaszem uczynił Go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.
[37] »Gdy to usłyszeli, serca
ich zostały przeszyte do głębi i powiedzieli do Piotra oraz do pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia?
[38] »A Piotr powiedział do nich: Upamiętajcie się i niech każdy z was zostanie ochrzczony w imieniu Jezusa Chrystusa ze względu na odpuszczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
[39] »Dla was bowiem jest ta obietnica i
dla waszych dzieci, i
dla wszystkich, którzy są z dala, ilu ich powoła
Pan, Bóg nasz.
[40] »I w wielu innych słowach świadczył i zachęcał
ich, mówiąc: Dajcie się uratować z tego przewrotnego pokolenia.
[41] »Ci więc, którzy z radością przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni, i w tym dniu przyłączonych zostało około trzech tysięcy dusz.
[42] »I trwali niezłomnie w nauce apostołów i
we wspólnocie, i
w łamaniu chleba, i
w modlitwach.
[43] »I każdą duszę ogarniała bojaźń, a przez ręce apostołów działo się wiele znaków i cudów.
[44] »A wszyscy wierzący byli na tym samym
miejscu i wszystko mieli wspólne.
[45] »I sprzedawali swoje posiadłości i majątki, i rozdzielali je wszystkim, zgodnie z tym, jaką kto miał potrzebę.
[46] »I codziennie też trwali niezłomnie
i jednomyślnie w świątyni, łamiąc także chleb po domach, przyjmowali pokarm z radością i w prostocie serca,
[47] »Chwaląc Boga i mając życzliwość u całego ludu. A Pan codziennie przyłączał
do tego grona – do zboru – tych, którzy dostępowali zbawienia.