Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy przeszli Amfipolis i Apolonię, przyszli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska.
[2] »Paweł więc zgodnie ze swoim zwyczajem wszedł do nich i przez trzy szabaty wykładał im z Pism,
[3] »Wyjaśniając i dowodząc, że Mesjasz musiał cierpieć i powstać z martwych, i że tym Mesjaszem jest Jezus, którego ja wam głoszę.
[4] »A niektórzy z nich zostali przekonani i przyłączeni do Pawła i Sylasa, również wielka liczba czczących
Boga Greków, a także niemało wpływowych kobiet.
[5] »Ale Żydzi, którzy nie okazali posłuszeństwa,
powodowani zazdrością, dobrali sobie jakichś niegodziwych mężczyzn z agory, uczynili zbiegowisko i wzniecili rozruch w mieście; przybyli także pod dom Jazona, usiłując przyprowadzić ich do ludu.
[6] »A gdy ich nie znaleźli, ciągnęli Jazona i niektórych braci do przełożonych miasta, wołając: Ci, którzy wzburzyli cały zamieszkały świat, przybyli i tutaj;
[7] »A Jazon ich przyjął; a oni wszyscy działają przeciwko postanowieniom Cezara, mówiąc, że
kto inny jest królem – Jezus.
[8] »I wzburzyli
tym tłum i przełożonych miasta, którzy to słyszeli.
[9] »A oni, otrzymawszy zabezpieczenie od Jazona i od innych, wypuścili ich.
[10] »A bracia zaraz w nocy wysłali Pawła i Sylasa do Berei, którzy gdy tam przybyli, chodzili do synagogi żydowskiej.
[11] »A ci byli szlachetniejsi od tych w Tesalonice, gdyż przyjęli Słowo Boże z całą gotowością, codziennie badając Pisma, czy tak się te
rzeczy mają.
[12] »Wielu więc z nich prawdziwie uwierzyło, i dostojnych Greczynek, kobiet i niemało mężczyzn.
[13] »A gdy Żydzi z Tesaloniki dowiedzieli się, że i w Berei było ogłoszone przez Pawła Słowo Boże, i tam przyszli, podburzając tłum.
[14] »A wtedy bracia natychmiast wysłali Pawła, aby szedł ku morzu; a Sylas i Tymoteusz tam pozostali.
[15] »A ci, którzy odprowadzali Pawła, doprowadzili go aż do Aten, i gdy wzięli polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby jak najszybciej przybyli do niego, odeszli.
[16] »A gdy Paweł oczekiwał ich w Atenach, burzył się w nim jego duch, bo widział, że miasto jest pełne bożków.
[17] »I dlatego rozprawiał w synagodze z Żydami i czczącymi
Boga, i codziennie na rynku z tymi, z którymi się nadarzyło.
[18] »A niektórzy z filozofów epikurejskich i stoickich spierali się z nim, jedni mówili: Co chce powiedzieć ten bajarz? A drudzy: Zdaje się, że jest zwiastunem obcych bóstw; bo im głosił dobrą nowinę o Jezusie i powstaniu
z martwych .
[19] »Chwycili go i zaprowadzili na Areopag, mówiąc: Czy możemy wiedzieć, co to za nowa nauka, która przez ciebie jest głoszona?
[20] »Bo słyszymy jakieś obce
rzeczy; chcemy więc wiedzieć, co to jest?
[21] »Gdyż wszyscy Ateńczycy i przebywający w tym kraju cudzoziemcy na nic innego nie mieli tyle czasu, co na mówienie albo słuchanie czegoś
z najświeższych nowinek.
[22] »A Paweł stanął pośrodku Areopagu i powiedział: Mężowie ateńscy! Widzę, że we wszystkim jesteście bardzo religijni.
[23] »Przechodząc bowiem i przypatrując się waszym świętościom, znalazłem i ołtarz, na którym zostało napisane: Nieznanemu Bogu. Tego więc, którego nie znając czcicie, ja wam głoszę.
[24] »Bóg, który uczynił świat i wszystko, co jest na nim, Ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie zamieszkuje w świątyniach uczynionych ręką,
[25] »Ani nie potrzebuje ludzkich rąk, aby był obsługiwany,
jak gdyby czegoś dodatkowo potrzebował, ponieważ sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko;
[26] »I uczynił z jednej krwi każdy naród ludzki, aby mieszkał na całym obliczu ziemi, wyznaczając im czasy wcześniej ustanowione i granice ich zamieszkania,
[27] »Żeby szukały
Pana, oby prawdziwie Go dotknęły i oby Go znalazły, wszakże nie jest
On daleko od każdego z nas;
[28] »W Nim bowiem żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy, jak i niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Jego bowiem rodem jesteśmy.
[29] »Będąc więc rodem Boga, nie powinniśmy sądzić, że złoto, albo srebro, albo kamień wytworu rzemiosła i pomysłu ludzkiego, miałyby być podobne
do tego, co boskie.
[30] »Otóż Bóg wprawdzie pominął czasy niewiedzy,
lecz teraz nakazuje wszędzie wszystkim ludziom, aby się upamiętali,
[31] »Dlatego że ustanowił dzień, w którym ma sądzić zamieszkały świat w sprawiedliwości przez Męża, którego ustanowił, dając wszystkim
tego dowód godny zaufania gdy wzbudził Go z martwych.
[32] »Gdy więc usłyszeli o wzbudzeniu z martwych, jedni wprawdzie szydzili, jednak
inni mówili: Posłuchamy cię o tym ponownie.
[33] »I tak Paweł wyszedł spośród nich.
[34] »A niektórzy mężczyźni przyłączyli się do niego i uwierzyli, wśród nich był i Dionizy Areopagita i niewiasta imieniem Damaris, i inni z nimi.