Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A z Judei przybyli jacyś
ludzie i nauczali braci: Jeśli nie dacie się obrzezać według zwyczaju Mojżesza, nie możecie zostać zbawieni.
[2] »Gdy więc powstał zatarg i niemały spór między Pawłem i Barnabą a tamtymi, wyznaczono, aby Paweł i Barnaba, i niektórzy inni poszli z nimi do apostołów i do starszych do Jerozolimy z powodu tego sporu.
[3] »Ci więc, wyprawieni przez zbór, przechodzili przez Fenicję i przez Samarię, opowiadając szczegółowo o nawróceniu pogan, sprawiając
tym wielką radość wszystkim braciom.
[4] »A gdy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez zbór i przez apostołów, i starszych, i opowiedzieli to, co Bóg przez nich uczynił.
[5] »Lecz powstali niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, mówiąc: Trzeba ich obrzezywać,
a także nakazać, aby zachowywali Prawo Mojżesza.
[6] »Zgromadzili się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.
[7] »A gdy doszło
do długiej dyskusji, powstał Piotr i powiedział do nich: Mężowie bracia! Wy wiecie, że od dawnych dni Bóg pośród nas dokonał wyboru, aby przez moje usta poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.
[8] »A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo,
i dał im Ducha Świętego, tak jak i nam;
[9] »I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, gdy wiarą oczyścił ich serca.
[10] »Teraz więc, dlaczego wystawiacie Boga na próbę, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego ani nasi ojcowie, ani my nie mieliśmy siły unieść?
[11] »Ale wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa Chrystusa zostaliśmy zbawieni, i w ten sam sposób i oni.
[12] »Wtedy umilkło całe to mnóstwo
zgromadzonych i słuchali Barnaby i Pawła, opowiadających, jak wielkie znaki i cuda czynił Bóg przez nich między poganami.
[13] »A po nich,
gdy umilkli, odpowiedział Jakub, mówiąc: Mężowie bracia, posłuchajcie mnie!
[14] »Szymon opowiedział, jak najpierw Bóg zatroszczył się o to, aby wziąć z pogan lud dla swojego imienia.
[15] »A z tym współbrzmią słowa Proroków, tak, jak jest napisane:
[16] »Potem przywrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida, i to,
co zniszczone odbuduję i
znowu prosto go postawię,
[17] »Aby w ten sposób pozostali spośród ludzi szukali
Pana i wszyscy poganie, wśród których wzywane jest moje imię nad nimi, mówi
Pan, który to wszystko czyni.
[18] »Znane są Bogu od wieków wszystkie Jego dzieła.
[19] »Dlatego ja sądzę, że nie należy niepokoić tych, którzy nawracają się z pogan do Boga;
[20] »Ale powiadomić
ich listem, aby wstrzymywali się od
tego, co skażone przez bożki, od nierządu,
od tego, co uduszone, i od krwi.
[21] »Albowiem Mojżesz od dawnych pokoleń ma w każdym mieście tych, którzy go głoszą w synagogach,
bo czyta się
go w każdy szabat.
[22] »Wtedy apostołowie i starsi razem z całym zborem uznali za słuszne, aby razem z Pawłem i z Barnabą posłać do Antiochii wybranych spośród siebie mężów, to jest Judę, którego zwano Barsabaszem i Sylasa, mężów przewodzących wśród braci,
[23] »Po napisaniu swoją ręką tego oto: Apostołowie i starsi, i bracia, braciom z pogan w Antiochii i w Syrii, i w Cylicji,
przesyłają pozdrowienie;
[24] »Ponieważ usłyszeliśmy, że niektórzy, po wyjściu spośród nas, niepokoją was słowami i wprowadzają zamęt w wasze dusze, mówiąc, że musicie zostać obrzezani i zachowywać Prawo, czego im nie nakazaliśmy,
[25] »Uznaliśmy za słuszne będąc jednomyślni, posłać do was wybranych mężów, razem z naszymi umiłowanymi Barnabą i Pawłem,
[26] »Ludźmi, którzy oddają swoje dusze dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
[27] »Dlatego posłaliśmy Judę i Sylasa, którzy wam powiedzą to samo ustnie.
[28] »Albowiem uznaliśmy za słuszne, Duch Święty i my, aby nie nakładać na was żadnego większego ciężaru, oprócz tych
rzeczy koniecznych:
[29] »Wstrzymywać się od tego, co ofiarowane bożkom i
od krwi, i
od tego, co uduszone, i
od nierządu – trzymając samych siebie z daleka od tego, dobrze uczynicie. Bądźcie zdrowi.
[30] »Więc ci, gdy już zostali odprawieni, zeszli do Antiochii i gdy zgromadzili wielu
braci, oddali list.
[31] »A gdy
go przeczytali, radowali się z tej zachęty.
[32] »A Juda i Sylas,
którzy sami byli prorokami, licznymi słowami zachęcili i utwierdzili braci.
[33] »A przebywając tam przez pewien czas, zostali odprawieni w pokoju przez braci do apostołów.
[34] »Sylas jednak uznał za słuszne tam pozostać.
[35] »Paweł natomiast i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczając i głosząc dobrą nowinę – wraz z wieloma innymi – Słowo Pana.
[36] »A po pewnym czasie powiedział Paweł do Barnaby: Wróćmy i przyjrzyjmy się, jak się mają nasi bracia w każdym mieście, w którym głosiliśmy Słowo Pana.
[37] »A Barnaba postanowił zabrać ze sobą Jana, zwanego Markiem.
[38] »Lecz Paweł uznał za właściwe nie brać ze sobą tego, który odstąpił od nich w Pamfilii i nie poszedł razem z nimi do tej pracy.
[39] »Powstało ostre nieporozumienie, tak że oni zostali oddzieleni od siebie; Barnaba wziął ze sobą Marka i popłynął na Cypr,
[40] »Paweł natomiast wybrał Sylasa
i wyszedł, powierzony łasce Bożej przez braci.
[41] »I przechodził Syrię i Cylicję, utwierdzając zbory.