Teksty » Przekład toruński » Dzieje Apostolskie » Rozdział 13
«  Dzieje Apostolskie 12 Dzieje Apostolskie 13 Dzieje Apostolskie 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A byli w Antiochii, w zborze, który tam był, pewni prorocy i nauczyciele jak: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który był też wychowany z Herodem tetrarchą, i Saul. [2] »A gdy oni pełnili służbę Panu i pościli, Duch Święty powiedział: Odłączcie mi już Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. [3] »Wtedy po zakończeniu postu i modlitwy, włożyli na nich ręce i uwolnili ich do tego dzieła [4] »Oni więc, istotnie będąc wysłani przez Ducha Świętego, przyszli do Seleucji, stamtąd też odpłynęli na Cypr. [5] »I gdy stanęli w Salaminie, głosili Słowo Boże w synagogach żydowskich, a mieli ze sobą i Jana jako pomocnika. [6] »A gdy przeszli wyspę aż do Pafos, znaleźli pewnego maga, fałszywego proroka, Żyda, o imieniu Bar-Jezus, [7] »Który był przy prokonsulu Sergiuszu Pawle, mężu roztropnym. Ten wezwał do siebie Barnabę i Saula, pragnąc usłyszeć Słowo Boże. [8] »Ale przeciwstawiał się im Elymas, mag – tak bowiem jest tłumaczone jego imię – starając się odwrócić prokonsula od wiary. [9] »A Saul, zwany też Pawłem, napełniony Duchem Świętym, gdy spojrzał na niego uważnie, [10] »Powiedział: O pełen wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, synu diabła, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana? [11] »A oto teraz ręka Pana na tobie, będziesz ślepy i do pewnego czasu nie będziesz widział słońca. I natychmiast spadły na niego mrok i ciemność, a krążąc dookoła, szukał, by ktoś poprowadził go za rękę. [12] »Wtedy prokonsul, widząc, co się stało, uwierzył, zdumiony z powodu nauki Pana. [13] »A po wypłynięciu z Pafos, Paweł i ci, którzy byli przy nim, przybyli do Perge w Pamfilii. A Jan odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy. [14] »Oni zatem, po przejściu przez Perge, przybyli do Antiochii Pizydyjskiej, i gdy weszli do synagogi w dzień szabatu, usiedli. [15] »A po odczytaniu Prawa i Proroków, posłali do nich przełożeni synagogi, mówiąc: Mężowie bracia! Jeśli jest w was słowo zachęty do ludu, mówcie. [16] »A Paweł powstał i skinął ręką i powiedział: Mężowie Izraelici, i wy bojący się Boga, posłuchajcie! [17] »Bóg ludu tego, Izraela, wybrał sobie naszych ojców i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej, i wyprowadził ich z niej z podniesionym ramieniem. [18] »I przez blisko czterdzieści lat znosił ich sposób życia na pustyni. [19] »A gdy zniszczył siedem narodów w ziemi Kanaan, rozdzielił im ich ziemię przez losowanie. [20] »I potem przez blisko czterysta pięćdziesiąt lat dawał im sędziów, aż do proroka Samuela. [21] »Wtedy zażądali króla i dał im Bóg na czterdzieści lat Saula, syna Kisza, mężczyznę z pokolenia Beniamina. [22] »A gdy go odsunął, wzbudził im na króla Dawida, o którym też zaświadczył, gdy powiedział: Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według mojego serca, który wypełni całą moją wolę. [23] »Z jego to potomstwa, zgodnie z obietnicą, Bóg wzbudził Izraelowi Zbawiciela, Jezusa, [24] »Przed Jego przyjściem, Jan wcześniej głosił chrzest upamiętania całemu ludowi Izraela, [25] »A gdy Jan wypełniał już swój bieg życia, powiedział: Za kogo mnie uważacie? To nie ja jestem Nim, ale oto przychodzi po mnie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemienia sandału u Jego stóp. [26] »Mężowie bracia, synowie rodu Abrahama i ci, którzy między wami boją się Boga! Do was zostało posłane słowo o tym zbawieniu. [27] »Bowiem ci, którzy mieszkają w Jerozolimie i ich przełożeni nie poznali Go, a przez osądzenie wypełnili słowa Proroków, które w każdy szabat są odczytywane; [28] »Choć nie znaleźli w Nim żadnego powodu uzasadniającego wyrok śmierci, domagali się od Piłata, aby został zabity. [29] »A gdy wykonali wszystko, co o Nim jest napisane, zdjęli Go z drzewa i złożyli do grobowca. [30] »Bóg jednak wzbudził Go z martwych. [31] »On też ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Galilei razem z Nim weszli do Jerozolimy, ci są Jego świadkami wobec ludu. [32] »(13:32a) I my głosimy wam dobrą nowinę o obietnicy złożonej ojcom, [33] »(13:32b) że tę Bóg wypełnił ich dzieciom, wzbudzając Jezusa, (13:33) Jak też w Psalmie drugim jest napisane: Ty jesteś moim Synem, Ja dzisiaj ciebie zrodziłem. [34] »A że Go wzbudził z martwych, aby już więcej nie miał wrócić do zepsucia, powiedział tak: Dam wam święte obietnice Dawida – godne zaufania. [35] »Dlatego i na innym miejscu mówi: Nie dasz swojemu Świętemu zobaczyć zepsucia. [36] »Dawid bowiem prawdziwie usłużył swojemu pokoleniu, zgodnie z wolą Boga zasnął i został przyłączony do swoich ojców, i widział zepsucie; [37] »Lecz Ten, którego Bóg wzbudził, nie zobaczył zepsucia. [38] »Niech więc będzie wam wiadome, mężowie bracia, że przez Niego jest wam głoszone uwolnienie z grzechów, [39] »to od wszystkich, co do  których nie mogliście zostać uznani za sprawiedliwych przez Prawo Mojżesza. W Nim, każdy wierzący zostaje uznany za sprawiedliwego. [40] »Uważajcie więc, aby nie przyszło na was to, co zostało powiedziane u Proroków: [41] »Zobaczcie, szydercy, zdziwcie się i zgińcie; gdyż Ja czynię za waszych dni dzieło, w które nie uwierzycie, jeśli ktoś będzie wam je opowiadał. [42] »A gdy oni wychodzili z synagogi żydowskiej, prosili ich poganie, aby też i w następny szabat mówili do nich te słowa. [43] »A gdy zgromadzenie zostało rozwiązane, poszło wielu Żydów i pobożnych prozelitów za Pawłem i Barnabą, którzy rozmawiali z nimi, i przekonywali ich, aby trwali w łasce Bożej. [44] »A w następny szabat niemal całe miasto zgromadziło się, aby usłyszeć Słowo Boga. [45] »A Żydzi, widząc tłumy, zostali napełnieni zazdrością, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł, mówiąc i bluźniąc przeciwko temu. [46] »A Paweł i Barnaba śmiało przemawiali, mówiąc: Konieczne było, wam najpierw opowiedzieć Słowo Boga; ale ponieważ je odrzucacie i uważacie się za niegodnych życia wiecznego, oto zwracamy się do pogan. [47] »Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłem dla pogan, abyś był niosącym zbawienie aż po krańce ziemi. [48] »A słysząc to poganie, radowali się i oddali chwałę Słowu Pana, i uwierzyli, ilu ich było wyznaczonych do życia wiecznego. [49] »A Słowo Pana było roznoszone po całej krainie. [50] »A Żydzi podburzyli pobożne i dostojne kobiety oraz znaczących obywateli miasta, i wzbudzili prześladowanie przeciwko Pawłowi i Barnabie, i wyrzucili ich ze swoich granic. [51] »Oni natomiast, strząsnęli na nich proch ze swoich stóp i przybyli do Ikonium. [52] »A uczniowie byli wypełniani radością i Duchem Świętym. 
«  Dzieje Apostolskie 12 Dzieje Apostolskie 13 Dzieje Apostolskie 14  »


 Źródło tekstu: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo - Przekład toruńskiOpis prezentowanego tekstu: Przekład toruński Nowego Przymierza oraz Księgi Mądrościowe (Hi, Ps, Prz), Księgi Pięciu Megilot(Rut, Est, Koh, Pnp i Lam) i Proroków Mniejszych. Tekst wydania siódmego poprawionego [17.04.2023]. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie oficjalnego modułu dla Sword. Zachowano: (1) Pisownię tekstem pochylonym  niektórych słów; (2) Pisownię small-caps słów: Jahwe, Jh[wh] i Pan wraz z odmianami; (3) Kolorowanie na czerwono słów Jezusa. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawcy.