Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A byli w Antiochii, w zborze, który tam był, pewni prorocy i nauczyciele jak: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który był też wychowany z Herodem tetrarchą, i Saul.
[2] »A gdy oni pełnili służbę Panu i pościli, Duch Święty powiedział: Odłączcie mi już Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.
[3] »Wtedy po
zakończeniu postu i modlitwy, włożyli na nich ręce i uwolnili ich
do tego dzieła .
[4] »Oni więc, istotnie będąc wysłani przez Ducha Świętego, przyszli do Seleucji, stamtąd też odpłynęli na Cypr.
[5] »I gdy stanęli w Salaminie, głosili Słowo Boże w synagogach żydowskich, a mieli ze sobą i Jana
jako pomocnika.
[6] »A gdy przeszli wyspę aż do Pafos, znaleźli pewnego maga, fałszywego proroka, Żyda, o imieniu Bar-Jezus,
[7] »Który był przy prokonsulu Sergiuszu Pawle, mężu roztropnym. Ten wezwał do siebie Barnabę i Saula, pragnąc usłyszeć Słowo Boże.
[8] »Ale przeciwstawiał się im Elymas, mag – tak bowiem jest tłumaczone jego imię – starając się odwrócić prokonsula od wiary.
[9] »A Saul,
zwany też Pawłem, napełniony Duchem Świętym,
gdy spojrzał na niego uważnie,
[10] »Powiedział: O pełen wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, synu diabła, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości!
Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana?
[11] »A oto teraz ręka Pana na tobie, będziesz ślepy i do
pewnego czasu nie będziesz widział słońca. I natychmiast spadły na niego mrok i ciemność, a krążąc dookoła, szukał, by
ktoś poprowadził go za rękę.
[12] »Wtedy prokonsul, widząc, co się stało, uwierzył, zdumiony z powodu nauki Pana.
[13] »A po wypłynięciu z Pafos, Paweł i ci,
którzy byli przy nim, przybyli do Perge w Pamfilii. A Jan odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy.
[14] »Oni zatem, po przejściu przez Perge, przybyli do Antiochii Pizydyjskiej, i gdy weszli do synagogi w dzień szabatu, usiedli.
[15] »A po odczytaniu Prawa i Proroków, posłali do nich przełożeni synagogi, mówiąc: Mężowie bracia! Jeśli jest w was słowo zachęty do ludu, mówcie.
[16] »A Paweł powstał i skinął ręką
i powiedział: Mężowie Izraelici, i wy bojący się Boga, posłuchajcie!
[17] »Bóg ludu tego, Izraela, wybrał sobie naszych ojców i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej, i wyprowadził ich z niej z podniesionym ramieniem.
[18] »I przez blisko czterdzieści lat znosił ich sposób życia na pustyni.
[19] »A gdy zniszczył siedem narodów w ziemi Kanaan, rozdzielił im ich ziemię przez losowanie.
[20] »I potem przez blisko czterysta pięćdziesiąt lat dawał im sędziów, aż do proroka Samuela.
[21] »Wtedy zażądali króla i dał im Bóg
na czterdzieści lat Saula, syna Kisza, mężczyznę z pokolenia Beniamina.
[22] »A gdy go odsunął, wzbudził im na króla Dawida, o którym też zaświadczył, gdy powiedział: Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według mojego serca, który wypełni całą moją wolę.
[23] »Z jego to potomstwa, zgodnie z obietnicą, Bóg wzbudził Izraelowi Zbawiciela, Jezusa,
[24] »Przed Jego przyjściem, Jan wcześniej głosił chrzest upamiętania całemu ludowi Izraela,
[25] »A gdy Jan wypełniał
już swój bieg
życia, powiedział: Za kogo mnie uważacie? To nie ja jestem
Nim, ale oto przychodzi po mnie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać
rzemienia sandału u Jego stóp.
[26] »Mężowie bracia, synowie rodu Abrahama i ci, którzy między wami boją się Boga! Do was zostało posłane słowo o tym zbawieniu.
[27] »Bowiem ci, którzy mieszkają w Jerozolimie i ich przełożeni nie poznali Go, a przez osądzenie wypełnili słowa Proroków, które w każdy szabat są odczytywane;
[28] »Choć nie znaleźli
w Nim żadnego powodu
uzasadniającego wyrok śmierci, domagali się od Piłata, aby został zabity.
[29] »A gdy wykonali wszystko, co o Nim jest napisane, zdjęli Go z drzewa i złożyli do grobowca.
[30] »Bóg jednak wzbudził Go z martwych.
[31] »On
też ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Galilei razem z Nim weszli do Jerozolimy, ci są Jego świadkami wobec ludu.
[32] »(13:32a) I my głosimy wam dobrą nowinę o obietnicy złożonej ojcom,
[33] »(13:32b) że tę Bóg wypełnił ich dzieciom, wzbudzając Jezusa,
(13:33) Jak też w Psalmie drugim jest napisane: Ty jesteś moim Synem, Ja dzisiaj ciebie zrodziłem.
[34] »A że Go wzbudził z martwych, aby już więcej nie miał wrócić do zepsucia, powiedział tak: Dam wam święte
obietnice Dawida – godne zaufania.
[35] »Dlatego i na innym
miejscu mówi: Nie dasz swojemu Świętemu zobaczyć zepsucia.
[36] »Dawid bowiem prawdziwie usłużył swojemu pokoleniu, zgodnie z wolą Boga zasnął i został przyłączony do swoich ojców, i widział zepsucie;
[37] »Lecz Ten, którego Bóg wzbudził, nie zobaczył zepsucia.
[38] »Niech więc będzie wam wiadome, mężowie bracia, że przez Niego jest wam głoszone uwolnienie
z grzechów,
[39] »I
to od wszystkich,
co do których nie mogliście zostać uznani za sprawiedliwych przez Prawo Mojżesza. W Nim, każdy wierzący zostaje uznany za sprawiedliwego.
[40] »Uważajcie więc, aby nie przyszło na was to, co zostało powiedziane u Proroków:
[41] »Zobaczcie, szydercy, zdziwcie się i zgińcie; gdyż Ja czynię za waszych dni dzieło, w które nie uwierzycie, jeśli ktoś będzie wam
je opowiadał.
[42] »A gdy oni wychodzili z synagogi żydowskiej, prosili ich poganie, aby też i w następny szabat mówili do nich te słowa.
[43] »A gdy zgromadzenie zostało rozwiązane, poszło wielu Żydów i pobożnych prozelitów za Pawłem i Barnabą, którzy rozmawiali z nimi,
i przekonywali ich, aby trwali w łasce Bożej.
[44] »A w następny szabat niemal całe miasto zgromadziło się, aby usłyszeć Słowo Boga.
[45] »A Żydzi, widząc tłumy, zostali napełnieni zazdrością, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł, mówiąc i bluźniąc przeciwko temu.
[46] »A Paweł i Barnaba śmiało przemawiali, mówiąc: Konieczne było, wam najpierw opowiedzieć Słowo Boga; ale ponieważ je odrzucacie i uważacie się za niegodnych życia wiecznego, oto zwracamy się do pogan.
[47] »Tak bowiem nakazał nam
Pan: Ustanowiłem Cię światłem dla pogan, abyś był
niosącym zbawienie aż po krańce ziemi.
[48] »A słysząc to poganie, radowali się i oddali chwałę Słowu Pana, i uwierzyli, ilu ich było wyznaczonych do życia wiecznego.
[49] »A Słowo Pana było roznoszone po całej krainie.
[50] »A Żydzi podburzyli pobożne i dostojne kobiety oraz znaczących
obywateli miasta, i wzbudzili prześladowanie przeciwko Pawłowi i Barnabie, i wyrzucili ich ze swoich granic.
[51] »Oni natomiast, strząsnęli na nich proch ze swoich stóp i przybyli do Ikonium.
[52] »A uczniowie byli wypełniani radością i Duchem Świętym.