BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »A Jezus poszedł na Górę Oliwną. [2] »Wczesnym rankiem natomiast ponownie przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do Niego; a gdy On usiadł, nauczał ich. [3] »I przyprowadzili do Niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę schwytaną na cudzołóstwie, i postawili ją na środku, [4] »Mówiąc do Niego: Nauczycielu! Tę kobietę pojmano w chwili, gdy cudzołożyła; [5] »A w Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować; a Ty co mówisz? [6] »A to mówili, aby wystawić Go na próbę, aby mogli Go oskarżyć. A Jezus, schylił się i pisał palcem po ziemi, nie zwracając na nich uwagi. [7] »A gdy tak nalegali pytając Go, wyprostował się i powiedział do nich: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.” [8] »I znowu schylił się i pisał po ziemi. [9] »A oni, gdy to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, jeden po drugim wychodzili, poczynając od starszych aż do ostatnich, i został tylko sam Jezus i kobieta stojąca na środku. [10] »A Jezus wyprostował się, i nikogo nie widząc, tylko tę kobietę, powiedział jej: „Kobieto! Gdzie są twoi oskarżyciele? Nikt cię nie potępił?” [11] »A ona powiedziała: Nikt, Panie! A Jezus powiedział jej: „I ja cię nie potępiam; idź i więcej już nie grzesz.” [12] »Wtedy ponownie Jezus powiedział im, mówiąc: „Ja jestem światłem świata; kto za mną idzie, na pewno nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światło życia.” [13] »Powiedzieli więc do Niego faryzeusze: Ty sam o sobie świadczysz; świadectwo Twoje nie jest prawdziwe. [14] »Jezus w odpowiedzi, rzekł im: „Nawet jeśli ja świadczę sam o sobie, to moje świadectwo jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę; lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. [15] »Wy sądzicie według ciała, ja nikogo nie sądzę. [16] »A nawet jeśli ja sądzę, sąd mój jest prawdziwy; gdyż nie jestem sam, ale jestem ja i Ten, który mnie posłał, Ojciec. [17] »A w Prawie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. [18] »Ja jestem tym, który sam świadczy o sobie i świadczy o mnie Ten, który mnie posłał, Ojciec.” [19] »Wtedy powiedzieli do Niego: Gdzie jest twój ojciec? Jezus odpowiedział: „Ani mnie nie znacie, ani mojego Ojca; gdybyście mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca.” [20] »Te słowa wypowiedział Jezus w skarbcu, ucząc w świątyni; i nikt Go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła Jego godzina. [21] »Jezus powiedział im więc ponownie: „Ja odchodzę i będziecie mnie szukać, i umrzecie w swoim grzechu; dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie.” [22] »Mówili więc Żydzi: Czy sam siebie zabije, że mówi: „Dokąd ja odchodzę, wy przyjść nie możecie”? [23] »I powiedział do nich: „Wy jesteście z niskości, ja z wysokości; wy jesteście z tego świata, ja nie jestem z tego świata. [24] »Dlatego powiedziałem wam, że umrzecie w swoich grzechach; bo jeśli nie wierzycie, że ja jestem, umrzecie w swoich grzechach.” [25] »Powiedzieli więc do Niego: Kim ty jesteś? I Jezus powiedział im: „Tym, kim na początku wam powiedziałem. [26] »Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia; ale Ten, który mnie posłał, jest prawdziwy, a ja, co usłyszałem od Niego, to mówię do świata.” [27] »Ale nie zrozumieli, że im mówił o Ojcu. [28] »Jezus wtedy powiedział im: „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nic sam z siebie nie czynię, ale jak nauczył mnie mój Ojciec, tak mówię. [29] »A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co Jemu się podoba.” [30] »A gdy On o tym mówił, wielu uwierzyło w Niego. [31] »Mówił więc Jezus do tych Żydów, którzy Mu uwierzyli: „Jeśli wytrwacie w moim słowie, prawdziwie jesteście moimi uczniami; [32] »I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.” [33] »Odpowiedzieli Mu: My jesteśmy z potomstwa Abrahama i nigdy nie byliśmy niczyimi niewolnikami; jak Ty możesz mówić: „Staniecie się wolni”? [34] »Jezus odpowiedział im: „Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. [35] »A niewolnik nie zostaje w domu na wieki; Syn zostaje na wieki. [36] »Dlatego, jeśli Syn was wyzwoli, naprawdę będziecie wolni. [37] »Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama; lecz dążycie do tego, aby mnie zabić, gdyż nie ma w was miejsca na moje słowo. [38] »Ja, co widziałem u mojego Ojca, to mówię; a wy czynicie to, co widzieliście u waszego ojca.” [39] »W odpowiedzi, rzekli Mu: Ojcem naszym jest Abraham. Jezus powiedział im: „Gdybyście byli synami Abrahama, czynilibyście dzieła Abrahama. [40] »Ale teraz dążycie do tego, aby mnie zabić, człowieka, który wam mówi prawdę, którą usłyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. [41] »Wy czynicie dzieła waszego ojca.” Powiedzieli do Niego wtedy: My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu; mamy jednego Ojca, Boga. [42] »Jezus wtedy powiedział im: „Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to byście mnie miłowali, ja bowiem wyszedłem od Boga i oto przybywam, bo nie przyszedłem od siebie samego, lecz On mnie posłał. [43] »Dlaczego mowy mojej nie rozumiecie? Dlatego, że nie możecie słuchać mojego słowa. [44] »Wy jesteście z waszego ojca – diabła, i pożądliwości ojca waszego chcecie czynić. On był mordercą od początku i nie pozostał w prawdzie, gdyż w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, od siebie mówi, dlatego że jest kłamcą i jego ojcem. [45] »A ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi. [46] »Kto z was skarci mnie za grzech? Natomiast, jeśli ja mówię prawdę, dlaczego wy mi nie wierzycie? [47] »Kto jest z Boga, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo nie jesteście z Boga.” [48] »Wtedy w odpowiedzi Żydzi, rzekli do Niego: Czy nie słusznie mówimy, że Ty jesteś Samarytaninem i że masz demona? [49] »Jezus odpowiedział: „Ja nie mam demona, ale czczę mojego Ojca; a wy mnie znieważacie. [50] »A ja nie szukam swojej chwały; jest ten, który jej szuka i sądzi. [51] »Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ktoś zachowa moje Słowo, nie będzie oglądać śmierci na wieki.” [52] »Wtedy Żydzi powiedzieli do Niego: Teraz poznaliśmy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moje słowo, nie skosztuje śmierci na wieki.” [53] »Czy Ty jesteś większy od naszego ojca Abrahama, który umarł? I prorocy umarli. Za kogo Ty się uważasz? [54] »Jezus odpowiedział: „Jeśli ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Tym, który mnie otacza chwałą jest mój Ojciec, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem. [55] »I nie znacie Go, ja natomiast znam Go; i jeślibym powiedział, że nie znam Go, byłbym podobnym do was, kłamcą; ale znam Go i słowo Jego zachowuję. [56] »Abraham, wasz ojciec, ogromnie się radował, że zobaczy mój dzień; i zobaczył go, i ucieszył się.” [57] »Żydzi powiedzieli więc do Niego: Nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat, a widziałeś Abrahama? [58] »Jezus powiedział im: „Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Zanim był Abraham, ja jestem.” [59] »Wtedy podnieśli kamienie, aby rzucić w Niego; lecz Jezus ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc między nimi. I tak odszedł.