Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem oddalił się Jezus na drugi brzeg Morza Galilejskiego,
czyli Tyberiadzkiego.
[2] »A podążał za Nim wielki tłum, bo widzieli Jego
cudowne znaki, które czynił na chorych.
[3] »I Jezus wszedł na górę, i siedział tam ze swoimi uczniami;
[4] »A była blisko Pascha, święto żydowskie.
[5] »Wtedy Jezus podniósł oczy i ujrzał, że wielki tłum idzie do Niego, i powiedział do Filipa:
„Gdzie kupimy chleba, aby oni mogli się najeść?” [6] »A mówił to, aby go poddać próbie; bo sam wiedział, co miał czynić.
[7] »Filip odpowiedział Mu: Chleba za dwieście denarów nie wystarczy dla nich, aby każdy z nich otrzymał choć trochę.
[8] »Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, powiedział do Niego:
[9] »Jest tu jeden chłopczyk, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale cóż to jest na tak wielu?
[10] »A Jezus powiedział:
„Każcie, by ludzie spoczęli.” A było w tym miejscu dużo trawy, i spoczęli mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy.
[11] »Wziął więc Jezus chleby, podziękował i rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; podobnie
uczynił i z rybami, ile
tylko chcieli.
[12] »A gdy byli nasyceni, powiedział swoim uczniom:
„Zbierzcie pozostałe kawałki, aby nic nie przepadło.” [13] »Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałków z tych pięciu jęczmiennych chlebów, które pozostały
po jedzących.
[14] »Gdy więc ludzie ujrzeli
cudowny znak, który uczynił Jezus, mówili: Ten prawdziwie jest prorokiem,
który przychodzi na świat.
[15] »Gdy więc Jezus poznał, że zamierzają przyjść i Go porwać, aby uczynić Go królem, sam jeden oddalił się ponownie na górę.
[16] »A gdy nastał wieczór, zeszli Jego uczniowie nad morze.
[17] »I gdy wstąpili do łodzi, wyruszyli na drugą stronę morza do Kafarnaum. I nastała ciemność, a Jezus
jeszcze nie przybył do nich.
[18] »Morze natomiast burzyło się,
bo wiał silny wiatr.
[19] »Gdy więc przepłynęli około dwadzieścia pięć albo trzydzieści stadiów, ujrzeli Jezusa idącego po morzu i zbliżającego się do łodzi; i zlękli się.
[20] »A On im powiedział:
„Ja jestem, nie bójcie się.” [21] »I chcieli Go wziąć do łodzi, a łódź od razu znalazła się przy lądzie, do którego zmierzali.
[22] »Nazajutrz tłum, stojący na drugim brzegu morza, zauważył, że tam nie było innej łódki, tylko ta jedna, do której wstąpili Jego uczniowie, i że Jezus nie wstąpił do łodzi razem ze swoimi uczniami, ale uczniowie Jego odeszli sami;
[23] »A przypłynęły i inne łodzie z Tyberiady, blisko miejsca, gdzie jedli chleb, nad którym Pan uczynił dziękczynienie.
[24] »Gdy więc lud zobaczył, że nie ma tam Jezusa, ani Jego uczniów, i oni wstąpili do łódek i przybyli do Kafarnaum, szukając Jezusa.
[25] »I gdy znaleźli Go na drugim brzegu morza, powiedzieli do Niego: Rabbi! Kiedy tu się zjawiłeś?
[26] »Jezus w odpowiedzi, rzekł im:
„Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cudowne znaki, ale że jedliście chleb i zostaliście nasyceni. [27] »Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy; na Nim bowiem Bóg Ojciec położył pieczęć.” [28] »Powiedzieli więc do Niego: Co mamy czynić, by trudzić się dziełami Boga?
[29] »Jezus w odpowiedzi, rzekł im:
„To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał.” [30] »W związku z tym, powiedzieli do Niego: Jaki więc
cudowny znak uczynisz, byśmy widzieli i wierzyli Tobie? Co zrobisz?
[31] »Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im chleb z nieba, aby jedli.
[32] »Jezus więc powiedział im:
„Zaprawdę mówię wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. [33] »Bo chlebem Bożym jest Ten, który zstępuje z nieba i daje życie światu.” [34] »Powiedzieli więc do Niego: Panie! Daj nam zawsze tego chleba.
[35] »I Jezus powiedział im:
„Ja jestem tym chlebem życia; kto do mnie przychodzi, nigdy nie zazna głodu, a wierzący we mnie, nigdy nie zazna pragnienia. [36] »Lecz powiedziałem wam, że już widzieliście mnie, i nie wierzycie. [37] »Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie; a tego który przychodzi do mnie, nie wyrzucę precz; [38] »Bo zstąpiłem z nieba, nie żebym czynił swoją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał. [39] »A taka jest wola Tego, który mnie posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wzbudził to w dniu ostatecznym. [40] »A taka jest wola Tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.” [41] »Szemrali więc Żydzi przeciw Niemu, bo powiedział:
„Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba.” [42] »I mówili: Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy; jak więc mówi On
teraz: „Zstąpiłem z nieba”?
[43] »Jezus więc w odpowiedzi, rzekł im:
„Nie szemrajcie między sobą; [44] »Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie Ojciec mój, który mnie posłał; a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. [45] »W Prorokach jest napisane: I będą wszyscy wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i przyjął pouczenie, przychodzi do mnie. [46] »Nie, żeby ktoś widział Ojca, jak tylko Ten, który jest od Boga; Ten widział Ojca. [47] »Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne. [48] »Ja jestem chlebem życia. [49] »Ojcowie wasi zjedli mannę na pustyni i pomarli. [50] »A to jest chleb, który z nieba zstępuje, aby ktoś, kto z Niego spożył, nie umarł. [51] »Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; jeśli ktoś będzie jeść z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, to moje ciało, które ja dam za życie świata.” [52] »Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: Jak On może dać nam do jedzenia
swoje ciało?
[53] »Jezus więc powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam:
„Jeśli nie spożyjecie ciała Syna Człowieczego, i nie wypijecie krwi Jego, nie macie życia w sobie. [54] »Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. [55] »Gdyż moje ciało prawdziwie jest pokarmem, a moja krew prawdziwie jest napojem. [56] »Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, we mnie mieszka, a ja w nim. [57] »Jak mnie posłał Ojciec, który żyje, i ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie. [58] »To jest chleb, który z nieba zstąpił; nie tak, jak ojcowie wasi zjedli mannę i umarli; kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki.” [59] »To powiedział w synagodze, ucząc w Kafarnaum.
[60] »Wtedy wielu z Jego uczniów, po usłyszeniu tych
słów, powiedziało: Twarde jest to słowo, któż je może słuchać?
[61] »Ale Jezus, świadom w swym wnętrzu, że Jego uczniowie z tego powodu szemrzą, powiedział do nich:
„To was gorszy? [62] »Co więc, gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był wcześniej? [63] »Duch jest tym, który ożywia; ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem. [64] »Ale są pośród was tacy, którzy nie wierzą.” Jezus bowiem wiedział od początku, kim są
ci, co nie wierzą, i kim jest ten,
co Go wyda;
[65] »I mówił:
„Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli nie jest mu to dane od mojego Ojca.” [66] »Od tego czasu wielu Jego uczniów zawróciło i więcej z Nim nie chodziło.
[67] »Jezus powiedział wtedy do dwunastu:
„Czy i wy chcecie odejść?” [68] »I odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego,
[69] »A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Mesjasz – Syn Boga żywego.
[70] »Jezus odpowiedział im:
„Czy nie ja wybrałem was dwunastu? A jeden z was jest diabłem.” [71] »A to mówił o Judaszu, synu Szymona Iskarioty; bo ten miał zamiar Go wydać, będąc jednym z dwunastu.