Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A zbliżało się święto Przaśników, zwane Paschą.
[2] »A bojąc się ludu, arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali
sposobu jak by Go zabić;
[3] »A w Judasza, zwanego Iskariotą, jednego z grona dwunastu, wstąpił szatan.
[4] »Odszedł więc i umówił się z arcykapłanami, i z przełożonymi straży, jak by Go im wydać.
[5] »I uradowali się, i ułożyli się z nim, że mu dadzą srebro.
[6] »A
on zgodził się i szukał dogodnej chwili, aby im Go wydać z dala od tłumu.
[7] »A przyszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę.
[8] »I wysłał Piotra i Jana, mówiąc:
„Idźcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy spożyli.” [9] »A oni powiedzieli Mu: Gdzie chcesz, abyśmy
ją przygotowali?
[10] »A On powiedział do nich:
„Oto gdy wejdziecie do miasta, wyjdzie wam na spotkanie człowiek niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, [11] »I powiedzcie gospodarzowi tego domu: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest pokój gościnny, gdzie mógłbym spożyć Paschę ze swoimi uczniami? [12] »A on wam wskaże duży, przygotowany pokój na piętrze; tam ją przygotujcie.” [13] »Odeszli więc i znaleźli, jak im powiedział, i przygotowali Paschę.
[14] »I gdy nadeszła
właściwa godzina, spoczął u stołu, a z Nim dwunastu apostołów.
[15] »I powiedział do nich:
„Gorąco pragnąłem spożyć z wami tę Paschę, przed moją męką. [16] »Albowiem mówię wam, że już więcej z pewnością nie będę z niej spożywał, aż nastąpi wypełnienie w Królestwie Boga.” [17] »I wziął kielich, podziękował i rzekł:
„Weźcie go i rozdzielcie między siebie. [18] »Albowiem mówię wam: Nie będę odtąd pił z plonu winorośli, aż do przyjścia Królestwa Boga.” [19] »I wziął chleb, podziękował, łamał i dawał im, mówiąc:
„To jest moje ciało, które za was jest wydawane; to czyńcie na moją pamiątkę.” [20] »Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc:
„Ten kielich to Nowe Przymierze we krwi mojej, która za was jest wylewana. [21] »Ale oto ręka tego, który mnie wydaje, jest ze mną przy stole. [22] »A wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, zgodnie z tym jak jest postanowione, jednakże biada temu człowiekowi, przez którego jest wydawany!” [23] »A oni zaczęli dochodzić między sobą, kto z nich miałby to uczynić.
[24] »I wszczął się też spór między nimi o to, kto z nich wydaje się być większy.
[25] »A On powiedział im:
„Królowie narodów panują nad nimi, a którzy nad nimi sprawują władzę, są nazywani dobroczyńcami. [26] »Wy natomiast nie tak czyńcie; lecz kto większy jest wśród was, niech stanie się jak młodszy, a ten który przewodzi, jak sługa. [27] »Kto bowiem jest większy? Spoczywający przy stole czy służący? Ale ja jestem pośrodku was jak ten, co usługuje. [28] »Wy natomiast jesteście tymi, którzy wytrwali ze mną w moich próbach. [29] »I ja przekazuję wam Królestwo, jak mnie przekazał je Ojciec mój [30] »Byście jedli i pili przy moim stole w moim Królestwie, i usiedli na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.” [31] »I powiedział Pan:
„Szymonie, Szymonie! Oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak pszenicę; [32] »Ale ja prosiłem za tobą, aby nie ustała twoja wiara; a ty, gdy kiedyś się nawrócisz, utwierdź swoich braci.” [33] »On natomiast powiedział do Niego: Panie! Gotów jestem iść z Tobą i do więzienia, i na śmierć.
[34] »On jednak powiedział:
„Mówię ci, Piotrze! Z pewnością nie zapieje dzisiaj kogut, zanim trzykrotnie wyprzesz się, mówiąc, że mnie nie znasz.” [35] »I powiedział im:
„Gdy posyłałem was bez sakiewki, bez torby i bez sandałów, czy czegoś wam brakowało?” A oni powiedzieli: Niczego.
[36] »Powiedział więc im:
„Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją weźmie, podobnie i torbę; a kto nie ma miecza, niech sprzeda swoją suknię i kupi miecz. [37] »Albowiem mówię wam, że jeszcze to, co jest napisane, musi się już wypełnić na mnie: Do przestępców został zaliczony; bo dobiega końca to, co o mnie napisano .” [38] »A oni powiedzieli: Panie! Oto tutaj dwa miecze. A On powiedział im:
„Wystarczy.” [39] »I gdy wyszedł, udał się według zwyczaju na Górę Oliwną, a Jego uczniowie podążali za Nim.
[40] »A gdy stanął na tym miejscu, powiedział im:
„Módlcie się, abyście nie weszli w próbę.” [41] »A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamieniem, upadł na kolana i modlił się,
[42] »Mówiąc:
„Ojcze! Jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie.” [43] »Wówczas ukazał Mu się anioł z nieba, wzmacniając Go.
[44] »A gdy stanął do
śmiertelnego boju, jeszcze gorliwiej się modlił, a Jego pot stał się jak krople krwi spadające na ziemię.
[45] »I gdy wstał od modlitwy, przyszedł do swoich uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku.
[46] »I powiedział im:
„Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli w próbę.” [47] »A gdy On jeszcze to mówił, oto tłum i ten, zwany Judaszem, jeden z dwunastu, szedł przed nimi, i zbliżył się do Jezusa, aby Go pocałować.
[48] »A Jezus powiedział mu:
„Judaszu! Pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?” [49] »A widząc ci, którzy byli przy Nim, na co się zanosi, powiedzieli do Niego: Panie! Czy mamy uderzyć mieczem?
[50] »I uderzył jeden z nich sługę arcykapłana, i odciął mu prawe ucho.
[51] »Ale Jezus w odpowiedzi, rzekł:
„Dopuścicie aż do tego?” I dotknął jego ucha, i go uzdrowił.
[52] »Powiedział więc Jezus do arcykapłanów i do przełożonych straży świątyni, i do starszych, którzy przybyli do Niego:
„Jak na bandytę wyszliście z mieczami i z kijami. [53] »Gdy byłem codziennie z wami w świątyni, nie podnieśliście na mnie rąk; ale to jest wasza godzina i władza ciemności.” [54] »Wtedy Go pojmali, poprowadzili i wprowadzili do domu arcykapłana; a Piotr z daleka podążał za Nim.
[55] »A gdy oni na środku dziedzińca rozniecili ogień, usiedli razem i Piotr usiadł pośród nich.
[56] »A gdy ujrzała go jakaś służąca, siedzącego przy ognisku, uważnie patrząc na niego, powiedziała: I ten był z Nim.
[57] »On jednak wyparł się Go, mówiąc: Kobieto! Nie znam Go.
[58] »A po krótkiej
chwili ujrzał go
ktoś inny i powiedział: I ty jesteś z nich; a Piotr powiedział: Człowieku! Nie jestem.
[59] »I gdy upłynęło około godziny, ktoś inny stanowczo twierdził, mówiąc: Naprawdę i ten był z Nim; bo także jest Galilejczykiem.
[60] »Piotr natomiast powiedział: Człowieku! Nie wiem o czym mówisz; i zaraz, gdy on jeszcze mówił, zapiał kogut.
[61] »A Pan obrócił się i spojrzał uważnie na Piotra. I przypomniał sobie Piotr słowo Pana, jak mu powiedział:
„Zanim kogut zapieje, trzykrotnie mnie się wyrzekniesz.” [62] »A Piotr wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.
[63] »A mężczyźni, którzy trzymali Jezusa, szydzili z Niego i bili Go;
[64] »I zasłonili Mu oczy, i bijąc Go w twarz, pytali się, mówiąc: Prorokuj, kim jest ten, który Ciebie uderzył.
[65] »I wiele innych bluźnierstw mówili do Niego.
[66] »A gdy nastał dzień, zebrali się starsi ludu i arcykapłani, a także uczeni w Piśmie, i przyprowadzili Go przed Sanhedryn, mówiąc: Czy Ty jesteś Mesjaszem? Powiedz nam.
[67] »I powiedział im:
„Jeśli wam powiem, nie uwierzycie; [68] »A jeśli zapytam, nie odpowiecie mi i nie wypuścicie mnie. [69] »Od teraz Syn Człowieczy będzie siedział po prawicy mocy Boga.” [70] »I powiedzieli wszyscy: Ty więc jesteś Synem Boga? A On powiedział do nich:
„Wy mówicie, że ja jestem Nim .” [71] »A oni powiedzieli: Czy jeszcze potrzebne jest nam świadectwo? Sami
je przecież usłyszeliśmy z Jego ust.