Teksty » Przekład toruński » Ewangelia Łukasza » Rozdział 13
«  Ewangelia Łukasza 12 Ewangelia Łukasza 13 Ewangelia Łukasza 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W tym samym czasie, niektórzy z tam obecnych, oznajmili mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. [2] »A Jezus w odpowiedzi, rzekł im: „Czy wydaje się wam, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami od wszystkich innych Galilejczyków, że tak ucierpieli? [3] »Wcale nie, mówię wam; ale jeśli się nie upamiętacie, wszyscy podobnie zginiecie. [4] »Albo tych osiemnastu, na których upadła wieża w Syloe i zabiła ich; czy wydaje się wam, że oni byli bardziej winni niż wszyscy ludzie mieszkający w Jerozolimie? [5] »Wcale nie, mówię wam; ale jeśli się nie upamiętacie, wszyscy tak samo zginiecie.” [6] »I powiedział im to podobieństwo: „Pewien człowiek miał figowca zasadzonego w swojej winnicy, przyszedł więc i szukał na nim owocu, i nie znalazł. [7] »Wtedy powiedział do winogrodnika: Oto przez trzy lata przychodzę i szukam owocu na tym drzewie, i nie znajduję. Wytnij je; po co zajmuje ziemię bezużytecznie? [8] »Ale on w odpowiedzi, rzekł do niego: Panie! Pozostaw je jeszcze na ten rok, aż je okopię i obłożę nawozem; [9] »Może potem przyniesie owoc; a jeśli nie, wytniesz je w przyszłości.” [10] »A w szabaty nauczał w jednej z synagog. [11] »I oto była tam kobieta, która miała ducha niemocy od osiemnastu lat, a była tak pochylona, że nie mogła się w ogóle wyprostować. [12] »Gdy Jezus ujrzał ją, zawołał do siebie i powiedział jej: „Kobieto! Uwolniona jesteś od swojej słabości.” [13] »I nałożył na nią ręce, i od razu się wyprostowała i wysławiała Boga. [14] »A przełożony synagogi powiedział oburzony, że Jezus uzdrawiał w szabat, mówiąc do tłumu: Jest sześć dni, w które trzeba pracować; w te więc dni przychodźcie po uzdrowienie, a nie w dzień szabatu. [15] »Wtedy Pan w odpowiedzi, rzekł do niego: „Obłudniku, czy każdy z was w szabat nie odwiązuje swojego wołu albo osła od żłobu, i nie prowadzi, żeby go napoić? [16] »Czy więc tej córki Abrahama, którą szatan związał – spójrzcie! – na osiemnaście lat, nie należało rozwiązać z tych więzów w dzień szabatu?” [17] »I gdy On to mówił, zawstydzili się wszyscy Jego przeciwnicy, i cały lud radował się ze wszystkich chwalebnych czynów, które działy się przez Niego. [18] »Mówił też: „Do czego podobne jest Królestwo Boże, i do czego je przyrównam? [19] »Podobne jest do ziarna gorczycy, które człowiek wziął i wrzucił do swojego ogrodu; i rosło, i stało się wielkim drzewem, a ptaki z nieba zagnieździły się w jego gałęziach.” [20] »I powiedział ponownie: „Do czego przyrównam Królestwo Boże? [21] »Podobne jest do kwasu, który wzięła kobieta i zmieszała z trzema miarami mąki, aż całe się zakwasiło.” [22] »I chodził po miastach i miasteczkach, nauczając i zmierzając ku Jerozolimie. [23] »I powiedział do Niego pewien człowiek: Panie! Czy niewielu będzie zbawionych? A On powiedział do nich: [24] »„Zmagajcie się, aby wejść przez ciasną bramę; albowiem mówię wam: Wielu będzie starało się wejść, ale nie będą w stanie. [25] »Kiedy wstanie gospodarz i zamknie bramę, a wy stojąc na zewnątrz zaczęlibyście pukać w bramę, mówiąc: Panie, panie, otwórz nam! A on w odpowiedzi powie wam: Nie znam was. Skąd jesteście? [26] »Wtedy zaczniecie mówić: Jedliśmy z tobą i piliśmy, i nauczałeś na naszych ulicach. [27] »A on powie: Mówię wam, nie znam was. Skąd jesteście? Odstąpcie ode mnie wszyscy, sprawcy bezprawia. [28] »Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy zobaczycie Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Boga, a was samych na zewnątrz wyrzuconych. [29] »I przyjdą ze wschodu i z zachodu, i z północy i z południa, i spoczną za stołem w Królestwie Bożym. [30] »I oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi.” [31] »W tym dniu podeszli niektórzy faryzeusze, mówiąc do Niego: Wyjdź i idź stąd, bo Herod chce Cię zabić. [32] »I powiedział im: „Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam demony i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia kończę. [33] »Jednakże trzeba mi dziś i jutro, i następnego dnia być w drodze; gdyż niedopuszczalne jest, aby prorok miał zginąć poza Jerozolimą. [34] »Jeruzalem! Jeruzalem! Które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy posyłani są do ciebie; ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, w ten sposób jak kwoka zgromadza swoje kurczęta pod skrzydła, a nie chcieliście. [35] »Oto wasz dom będzie zostawiony pusty. A zaprawdę mówię wam, że nie zobaczycie mnie, aż przyjdzie czas, gdy powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana.” 
«  Ewangelia Łukasza 12 Ewangelia Łukasza 13 Ewangelia Łukasza 14  »


 Źródło tekstu: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo - Przekład toruńskiOpis prezentowanego tekstu: Przekład toruński Nowego Przymierza oraz Księgi Mądrościowe (Hi, Ps, Prz), Księgi Pięciu Megilot(Rut, Est, Koh, Pnp i Lam) i Proroków Mniejszych. Tekst wydania siódmego poprawionego [17.04.2023]. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie oficjalnego modułu dla Sword. Zachowano: (1) Pisownię tekstem pochylonym  niektórych słów; (2) Pisownię small-caps słów: Jahwe, Jh[wh] i Pan wraz z odmianami; (3) Kolorowanie na czerwono słów Jezusa. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawcy.