Teksty » Przekład toruński » Ewangelia Marka » Rozdział 4
«  Ewangelia Marka 3 Ewangelia Marka 4 Ewangelia Marka 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I ponownie zaczął nauczać nad morzem; a zgromadził się wokół Niego tak wielki tłum, że wstąpił do łodzi i siedział w niej na morzu, a cały lud był na lądzie nad morzem. [2] »I nauczał ich wielu rzeczy w podobieństwach, i w swej nauce mówił do nich: [3] »„Słuchajcie uważnie! Oto wyszedł siewca, aby siać. [4] »I stało się, gdy siał, że jedno ziarno padło przy drodze; i przyleciały ptaki z nieba, i je zjadły. [5] »Inne natomiast padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi; i szybko wzeszło, bo nie miało głębokiej ziemi; [6] »A gdy słońce wzeszło, spaliło je, a ponieważ nie miało korzenia, uschło. [7] »A inne padło między ciernie; i wzrosły ciernie i je zadusiły, i nie wydało owocu. [8] »Inne natomiast padło na dobrą ziemię; i wydawało owoc pnąc się w górę i rosnąc; i przyniosło trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny plon .” [9] »I mówił im: „Kto ma uszy, aby słuchać, niech słucha.” [10] »A gdy został sam, pytali Go o to podobieństwo ci, co przy Nim byli wraz z dwunastoma. [11] »A On odpowiedział im: „Wam jest dane poznać tajemnicę Królestwa Bożego; a tamtym, którzy są na zewnątrz, wszystko przekazuje się w podobieństwach; [12] »Aby patrząc widzieli i nie zobaczyli, i słuchając słyszeli i nie zrozumieli, by się czasem nie nawrócili, i nie były im odpuszczone grzechy.” [13] »I powiedział do nich: „Nie rozumiecie tego podobieństwa? Jak więc zrozumiecie wszystkie inne podobieństwa? [14] »Siewca rozsiewa słowo. [15] »A tymi przy drodze, gdzie siane jest słowo, są ci, którzy usłyszeli; i zaraz przychodzi szatan, i zabiera słowo, które jest zasiane w ich serca. [16] »I podobnie są ci posiani na skalistych miejscach, gdy usłyszą słowo, zaraz je z radością przyjmują; [17] »A jednak nie mają w sobie korzenia i trwają tylko chwilę; potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie z powodu słowa, szybko się gorszą. [18] »A posiani w ciernie to ci, którzy słyszą słowo; [19] »Ale troski tego wieku i zwodniczy urok bogactw, i usilne pragnienia pozostałych rzeczy wkraczają i zaduszają słowo; i staje się bezowocne. [20] »A na dobrą ziemię posiani są ci, którzy słuchają słowa i przyjmują je, i przynoszą plon trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny.” [21] »I mówił im: „Czy wnosi się lampę, aby ją postawić pod korcem albo pod łóżkiem? A nie po to, by ją postawiono na świeczniku? [22] »Bo nie ma nic ukrytego, co nie stałoby się widoczne, i nic nie stało się tak skryte, aby nie wyszło na jaw. [23] »Jeśli ktoś ma uszy, by słuchać, niech słucha!” [24] »I powiedział do nich: „Zwracajcie uwagę na to, czego słuchacie; jaką miarą mierzycie, taką wam będzie odmierzone, i zostanie wam dodane; wam, którzy słuchacie. [25] »Bo ktokolwiek ma, będzie mu dane; a temu, kto nie ma, i to, co ma, zostanie mu zabrane.” [26] »I mówił: „Takie jest Królestwo Boże: jest jak ziarno, które człowiek rzuciłby w ziemię, [27] »I czy by spał, czy wstawał we dnie i w nocy, nasienie będzie kiełkowało i rosło, a on sam nie wie jak. [28] »Bo ziemia sama z siebie plon wydaje, najpierw źdźbło, potem kłos, potem pełne ziarno w kłosie. [29] »A gdy wyda plon, zaraz zapuszcza się sierp, gdyż nadeszło żniwo.” [30] »I mówił: „Do czego przyrównamy Królestwo Boga lub jakim podobieństwem je przybliżymy? [31] »Jest jak ziarno gorczycy, które, gdy jest zasiewane w ziemię, jest mniejsze od wszystkich nasion na ziemi; [32] »I gdy zostaje zasiane, wzrasta i staje się większe nad wszystkie jarzyny, i wypuszcza wielkie gałęzie, tak że w jego cieniu ptaki z nieba mogą się zagnieździć.” [33] »I w wielu takich podobieństwach mówił do nich słowo, stosownie do tego, jak mogli słuchać. [34] »A bez podobieństwa nie mówił do nich; natomiast na osobności wszystko wyjaśniał swoim uczniom. [35] »I tego dnia, gdy już nastał wieczór, powiedział do nich: „Przeprawmy się na drugą stronę.” [36] »I opuścili tłum, i wzięli Go ze sobą, tak jak był, w łodzi; ale i inne łódki były przy Nim. [37] »I nastała wielka burza, a wiatr wlewał fale do łodzi, tak że ona już się napełniła. [38] »A On był na rufie łodzi i spał na zagłówku; i obudzili Go, i mówili do Niego: Nauczycielu! Nie obchodzi Cię to, że giniemy? [39] »A On podniósł się, skarcił wiatr i powiedział morzu: „Umilknij i uspokój się!” I ustał wiatr, i nastała wielka cisza. [40] »I powiedział im: „Dlaczego jesteście tak bojaźliwi? Jeszcze nie macie wiary?” [41] »I ogarnął ich wielki lęk, i mówili do siebie nawzajem: Kim więc jest Ten, że wiatr i morze są Mu posłuszne? 
«  Ewangelia Marka 3 Ewangelia Marka 4 Ewangelia Marka 5  »


 Źródło tekstu: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo - Przekład toruńskiOpis prezentowanego tekstu: Przekład toruński Nowego Przymierza oraz Księgi Mądrościowe (Hi, Ps, Prz), Księgi Pięciu Megilot(Rut, Est, Koh, Pnp i Lam) i Proroków Mniejszych. Tekst wydania siódmego poprawionego [17.04.2023]. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie oficjalnego modułu dla Sword. Zachowano: (1) Pisownię tekstem pochylonym  niektórych słów; (2) Pisownię small-caps słów: Jahwe, Jh[wh] i Pan wraz z odmianami; (3) Kolorowanie na czerwono słów Jezusa. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawcy.