Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wszedł ponownie do synagogi, a był tam człowiek,
który miał uschłą rękę.
[2] »I śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, aby
móc Go oskarżyć.
[3] »I mówi do człowieka, który ma uschłą rękę:
„Stań pośrodku!” [4] »A do nich mówi:
„Czy wolno w szabat czynić dobrze, czy czynić źle? Życie uratować, czy zabić?” Oni natomiast milczeli.
[5] »Wtedy spojrzał wokół z gniewem i smucąc się z powodu zatwardziałości ich serca, powiedział do tego człowieka:
„Wyciągnij swoją rękę!” I wyciągnął; a jego ręka stała się zdrowa jak druga.
[6] »A gdy faryzeusze wyszli, zaraz zwołali naradę z herodianami przeciwko Niemu, jak Go zgładzić.
[7] »A Jezus odszedł ze swoimi uczniami w stronę morza; a wielka rzesza
ludzi podążała za Nim z Galilei i z Judei,
[8] »I z Jerozolimy, i z Idumei, i zza Jordanu, i ci z okolic Tyru i Sydonu, wielkie rzesze
ludzi, słysząc jak wielkie rzeczy czynił, przyszło do Niego.
[9] »I powiedział swoim uczniom, aby mieli w pogotowiu łódkę dla Niego z powodu tłumu, aby Go nie stratował.
[10] »Albowiem wielu uzdrowił, tak że ci mający wiele dolegliwości parli na Niego, aby Go dotknąć.
[11] »I duchy nieczyste, gdy Go ujrzały, padały przed Nim i wołały, mówiąc: Ty jesteś Synem Bożym!
[12] »A On wielokrotnie je karcił, aby Go nie ujawniały.
[13] »I wstąpił na górę, i przywołał do siebie tych, których sam chciał; i przyszli do Niego.
[14] »I ustanowił dwunastu, aby byli z Nim, i aby wysłać ich do głoszenia
Ewangelii ,
[15] »I aby mieli moc uzdrawiać choroby i wyrzucać demony:
[16] »Szymona, któremu nadał imię Piotr,
[17] »I Jakuba,
syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, i nadał im imiona Boanerges, to jest – Synowie Gromu;
[18] »I Andrzeja, i Filipa, i Bartłomieja, i Mateusza, i Tomasza, i Jakuba,
syna Alfeusza, i Tadeusza, i Szymona Kananejczyka,
[19] »I Judasza Iskariotę, który Go wydał.
[20] »I przyszli do domu. I zgromadził się ponownie tłum, tak że nie mogli nawet zjeść chleba.
[21] »A gdy o tym usłyszeli Jego bliscy, przyszli, aby Go pochwycić; bo mówili, że postradał rozum.
[22] »A uczeni w Piśmie, którzy byli z Jerozolimy, przyszli i mówili, że ma Belzebuba, i że przez władcę demonów wyrzuca demony.
[23] »I przywołał ich do siebie, i mówił do nich w podobieństwach:
„Jak może szatan szatana wyrzucać? [24] »A jeśli jakieś królestwo zostanie wewnętrznie podzielone, to takie królestwo nie może się ostać. [25] »I jeśli dom zostanie wewnętrznie podzielony, ów dom nie może się ostać. [26] »I jeśli szatan powstaje przeciwko samemu sobie, i jest podzielony, nie może się ostać, ale to jest jego koniec. [27] »Nikt nie może wejść do domu mocarza i zagrabić jego sprzętu, jeśli najpierw tego mocarza nie zwiąże, a dopiero potem może ograbić jego dom. [28] »Zaprawdę mówię wam: Wszystkie grzechy synom ludzkim będą odpuszczone, nawet bluźnierstwa, ilekroć by zbluźnili; [29] »Ale kto zbluźniłby przeciwko Duchowi Świętemu, nie ma dla niego odpuszczenia na wieki, ale jest winien sądu wiecznego.” [30] »Bo mówili: Ma ducha nieczystego.
[31] »A Jego bracia i Jego matka przyszli, i gdy stali na zewnątrz, posłali do Niego, wołając Go.
[32] »A lud siedział wokół Niego. I powiedzieli do Niego: Oto matka Twoja i Twoi bracia
stoją na zewnątrz i szukają Cię.
[33] »I odpowiedział im, mówiąc:
„Kto jest moją matką, albo moimi braćmi?” [34] »I spojrzał dookoła na tych, którzy siedzieli wokół Niego, i powiedział:
„Oto matka moja i moi bracia! [35] »Bo kto uczyniłby wolę Boga, ten jest moim bratem i moją siostrą, i moją matką.”