BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »I po kilku dniach ponownie przyszedł do Kafarnaum; i usłyszano, że jest w domu. [2] »I zaraz zeszło się tak wielu, że nie mogli się zmieścić nawet przed drzwiami. I zaczął im głosić Słowo. [3] »I przyszli do Niego, niosąc sparaliżowanego, a niosło go czterech ludzi . [4] »A gdy nie mogli zbliżyć się do Niego z powodu tłumu, zdjęli dach nad miejscem gdzie był Jezus, i gdy go wyłamali, spuścili na dół posłanie, na którym leżał sparaliżowany. [5] »A Jezus, widząc ich wiarę, powiedział sparaliżowanemu: „Dziecko, odpuszczone są ci twoje grzechy.” [6] »A byli tam niektórzy z uczonych w Piśmie; ci siedzieli i rozważali w swoich sercach: [7] »Dlaczego On mówi takie bluźnierstwa? Kto może odpuszczać grzechy jeśli nie jeden – Bóg? [8] »A Jezus zaraz poznał w swoim duchu, że tak w głębi siebie rozważają, i powiedział im: „Dlaczego takie myśli rozważacie w swoich sercach? [9] »Co jest łatwiejsze, powiedzieć sparaliżowanemu: Odpuszczone są ci grzechy, czy powiedzieć: Wstań, weź swoje posłanie i chodź? [10] »Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma prawo na ziemi odpuszczać grzechy, powiedział sparaliżowanemu: [11] »Tobie mówię: Wstań, weź swoje posłanie i idź do swojego domu.” [12] »I on zaraz wstał, i wziął swoje posłanie, wyszedł wobec wszystkich, tak że zdumiewali się wszyscy i chwalili Boga, mówiąc: Nigdy czegoś takiego nie widzieliśmy. [13] »I wyszedł ponownie nad morze, i cały tłum przychodził do Niego; i nauczał ich. [14] »A przechodząc obok, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego przy stole celnym, i powiedział mu: „Pójdź za mną!” A on wstał i poszedł za Nim. [15] »I stało się, gdy spoczywał przy stole w jego domu, że wielu celników i grzeszników razem spoczywało z Jezusem i z Jego uczniami; bo było ich wielu i podążali za Nim. [16] »A uczeni w Piśmie i faryzeusze widząc, że jadł z celnikami i grzesznikami, mówili do Jego uczniów: Dlaczego je i pije z celnikami i grzesznikami? [17] »Jezus słysząc to, powiedział im: „Nie potrzebują zdrowi lekarza, ale ci, co mają się źle; nie przyszedłem wezwać sprawiedliwych, ale grzesznych do upamiętania.” [18] »A uczniowie Jana i faryzeusze właśnie pościli; przyszli więc i mówili do Niego: Czemu uczniowie Jana i faryzeusze poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą? [19] »I Jezus powiedział im: „Czy mogą przyjaciele domu weselnego pościć, dopóki jest z nimi oblubieniec? Przez ten czas, dopóki mają między sobą oblubieńca, nie mogą pościć. [20] »A przyjdą dni, gdy zostanie im odebrany oblubieniec; i wtedy w owe dni będą pościć. [21] »A nikt nie wszywa łaty z surowego sukna w starą szatę; a jeśli tak zrobi, to nowe wypełnienie odrywa to, co stare i rozdarcie staje się gorsze. [22] »I nikt nie leje młodego wina do starych bukłaków; a jeśli tak zrobi, to młode wino rozsadza bukłaki, i wino wycieka, a bukłaki psują się; ale młode wino wlewa się w nowe bukłaki.” [23] »I stało się, że Jezus w szabat szedł przez zboża; i zaczęli Jego uczniowie po drodze rwać kłosy. [24] »A faryzeusze mówili do Niego: Spójrz! Dlaczego oni czynią w szabat to, czego nie wolno czynić? [25] »A On powiedział im: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy znalazł się w potrzebie; i był głodny on i ci, którzy byli z nim? [26] »Jak wszedł do domu Bożego za arcykapłana Abiatara i jadł chleby ofiarne, których nie wolno jeść nikomu, oprócz kapłanów, i dał je tym, którzy byli z nim.” [27] »I powiedział im: „Szabat ustanowiony jest dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. [28] »Tak więc Syn Człowieczy jest Panem i szabatu.”