Teksty » Przekład toruński » Ewangelia Mateusza » Rozdział 27
«  Ewangelia Mateusza 26 Ewangelia Mateusza 27 Ewangelia Mateusza 28  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdy nastał ranek, wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli plan przeciwko Jezusowi, aby Go uśmiercić; [2] »I związali Go, zaprowadzili i oddali Go namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi. [3] »Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Jezus został osądzony, żałował tego i zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym, [4] »Mówiąc: Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną! A oni powiedzieli: Co nam do tego? To twoja sprawa. [5] »I rzucił srebrniki w świątyni, oddalił się, poszedł i powiesił się. [6] »Ale arcykapłani wzięli srebrniki, mówiąc: Nie wolno ich kłaść do skarbca świątynnego, gdyż jest to wycena krwi. [7] »A gdy naradzili się, kupili za nie pole garncarza na cmentarz dla cudzoziemców. [8] »Dlatego pole to nazwane jest Polem Krwi, aż do dnia dzisiejszego. [9] »Wtedy wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Jeremiasza, mówiącego: I przyjęli wartość trzydziestu srebrników, jako wycenę Tego, który został oszacowany przez synów Izraela, [10] »I dali je za pole garncarza, jak mi nakazał Pan[11] »A Jezus stał przed namiestnikiem; i pytał Go namiestnik, mówiąc: Czy Ty jesteś Królem Żydów? A Jezus mu odpowiedział: „Ty to mówisz.” [12] »I pośród oskarżeń arcykapłanów i starszych, nic nie odpowiedział. [13] »Wtedy Piłat powiedział Mu: Czy nie słyszysz, o jak wiele rzeczy Cię oskarżają? [14] »On nie odpowiedział mu na ani jedno słowo, tak że namiestnik bardzo się dziwił. [15] »A na święto namiestnik miał zwyczaj wypuszczać tłumowi jednego więźnia, tego, którego chcieli. [16] »A mieli wtedy dość znacznego więźnia, który nazywał się Barabasz. [17] »Gdy więc zebrali się, powiedział do nich Piłat: Kogo chcecie, abym wam wypuścił, Barabasza czy Jezusa, którego nazywają Mesjaszem? [18] »Bo wiedział, że wydali Go z nienawiści. [19] »A gdy on siedział na tronie sędziowskim, posłała do niego wiadomość jego żona, mówiąc: Nic tobie do Tego sprawiedliwego; bo dzisiaj we śnie wiele wycierpiałam przez Niego. [20] »Natomiast arcykapłani i starsi przekonali tłumy, aby prosili o Barabasza, a Jezusa, aby zgubiono. [21] »A namiestnik w odpowiedzi, rzekł im: Kogo chcecie, abym wam z tych dwóch wypuścił? A oni odpowiedzieli: Barabasza. [22] »Piłat powiedział im: Co więc mam uczynić Jezusowi, którego nazywają Mesjaszem? Powiedzieli do niego wszyscy: Niech zostanie ukrzyżowany! [23] »A namiestnik powiedział: Co więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli, mówiąc: Niech zostanie ukrzyżowany! [24] »A widząc Piłat, że to nic nie pomaga, ale tym bardziej wzmaga się zamęt, wziął wodę i obmył ręce przed ludem, mówiąc: Ja nie jestem winien krwi Tego sprawiedliwego; to wasza sprawa. [25] »A w odpowiedzi, cały lud rzekł: Krew Jego na nas i na nasze dzieci! [26] »Wtedy im wypuścił Barabasza; a Jezusa po ubiczowaniu wydał, aby został ukrzyżowany. [27] »Wówczas żołnierze namiestnika wzięli Jezusa do pretorium, zebrali wokół Niego całą kohortę, [28] »I zdjęli z Niego odzienie, i nałożyli na Niego płaszcz szkarłatny; [29] »I upletli wieniec z cierni, i włożyli na Jego głowę, i wcisnęli trzcinę w Jego prawą rękę, a upadając przed Nim na kolana, szydzili z Niego, mówiąc: Witaj, Królu Judejczyków! [30] »I plując na Niego, wzięli trzcinę i bili Go w głowę. [31] »A gdy zakończyli Go wyszydzać, zdjęli z Niego płaszcz i oblekli Go w Jego szaty, i odprowadzili na ukrzyżowanie. [32] »A wychodząc natrafili na pewnego człowieka, Cyrenejczyka, o imieniu Szymon; tego zmusili, aby niósł Jego krzyż. [33] »A gdy przyszli na miejsce o nazwie Golgota, to jest zwane Miejscem Czaszki, [34] »Dali Mu pić kwaśne wino zmieszane z żółcią; a gdy je skosztował, nie chciał wypić. [35] »A gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili Jego szaty, rzucając los; aby wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moje odzienie rzucali los. [36] »I siedząc tam, pilnowali Go. [37] »I umieścili nad Jego głową napis wyrażający Jego winę: To jest Jezus, Król Żydów. [38] »Wtedy też z Nim zostali ukrzyżowani dwaj przestępcy, jeden po prawej stronie, a drugi po lewej stronie. [39] »A ci, którzy obok przechodzili, bluźnili Mu, kiwali głowami i mówili: [40] »Ty, co rozwalasz świątynię i w trzy dni ją budujesz, ratuj samego siebie; jeśli jesteś Synem Boga, zstąp z krzyża. [41] »Także i arcykapłani z uczonymi w Piśmie i ze starszymi szydząc z Niego, mówili: [42] »Innych wybawiał, a samego siebie wybawić nie może; jeśli jest Królem Izraela, niech teraz zstąpi z krzyża, a Mu uwierzymy. [43] »Polegał na Bogu; niech Go teraz wybawi, jeśli Go pragnie; bo powiedział: Jestem Synem Boga. [44] »A tak samo przestępcy, którzy zostali z Nim ukrzyżowani, urągali Mu. [45] »A od szóstej godziny nastała ciemność na całej ziemi, aż do dziewiątej godziny. [46] »A około dziewiątej godziny zawołał Jezus potężnym głosem, mówiąc: „Eli, Eli, lama sabachtani!” To jest: „Boże mój, Boże mój, dlaczego mnie opuściłeś!?” [47] »A niektórzy z tych, co tam stali, słysząc to, mówili: On woła Eliasza. [48] »I zaraz podbiegł jeden z nich, wziął gąbkę i nasączył ją kwaśnym winem, i nałożył na trzcinę, i dawał Mu pić. [49] »A pozostali mówili: Przestań, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go wybawić. [50] »Ale Jezus ponownie zawołał potężnym głosem i oddał ducha. [51] »A oto zasłona świątyni została rozdarta na dwoje z góry aż do dołu, i zatrzęsła się ziemia, i skały popękały, [52] »I groby otworzyły się, a wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych, [53] »I wyszli z grobowców po Jego wzbudzeniu, i weszli do miasta świętego, i pokazali się wielu. [54] »A setnik i ci, którzy z nim pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się stało, bardzo się zlękli, mówiąc: Prawdziwie Ten był Synem Boga. [55] »A było tam wiele kobiet z daleka przypatrujących się, które przyszły za Jezusem z Galilei, służąc Mu; [56] »Między nimi była Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba i Jozeasa, i matka synów Zebedeusza. [57] »A gdy nastał wieczór, przyszedł bogaty człowiek z Arymatei, o imieniu Józef, który sam był uczniem Jezusa. [58] »Ten przyszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat rozkazał, by ciało zostało oddane. [59] »I wziął Józef ciało, owinął je w czyste prześcieradło, [60] »I złożył je w swoim nowym grobowcu, który wykuł w skale; a gdy zatoczył wielki kamień na otwór grobowca, odszedł. [61] »A była tam Maria Magdalena i inna Maria, siedzące naprzeciw grobowca. [62] »A nazajutrz, to jest w dniu po Przygotowaniu, zebrali się arcykapłani i faryzeusze u Piłata, [63] »Mówiąc: Panie! Przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel, gdy jeszcze żył, powiedział: „Po trzech dniach zostanę wzbudzony z martwych .” [64] »Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem Jego uczniowie nie przyszli w nocy i Go nie wykradli, i nie mówili ludowi, że powstał z martwych. A ostatnie zwiedzenie będzie gorsze niż pierwsze. [65] »Piłat powiedział im: Macie straż; idźcie, zabezpieczcie jak umiecie. [66] »A oni poszli i zabezpieczyli grób, opieczętowali kamień i postawili straże. 
«  Ewangelia Mateusza 26 Ewangelia Mateusza 27 Ewangelia Mateusza 28  »


 Źródło tekstu: Fundacja Świadome Chrześcijaństwo - Przekład toruńskiOpis prezentowanego tekstu: Przekład toruński Nowego Przymierza oraz Księgi Mądrościowe (Hi, Ps, Prz), Księgi Pięciu Megilot(Rut, Est, Koh, Pnp i Lam) i Proroków Mniejszych. Tekst wydania siódmego poprawionego [17.04.2023]. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie oficjalnego modułu dla Sword. Zachowano: (1) Pisownię tekstem pochylonym  niektórych słów; (2) Pisownię small-caps słów: Jahwe, Jh[wh] i Pan wraz z odmianami; (3) Kolorowanie na czerwono słów Jezusa. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawcy.