Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I ja powiedziałem w swoim sercu: Przyjdźże! Doświadcz siebie w radości i zakosztuj w szczęściu. Lecz to także
jest marnością.
[2] »O śmiechu powiedziałem: Szalejesz, a o radości: Cóż to sprawia?
[3] »Postanowiłem w sercu poddać swoje ciało
działaniu wina – serce
jednak wiodąc ku mądrości – i uchwycić głupoty, aż zobaczę to,
co dla synów ludzkich jest dobrem, które
mogą czynić pod niebem, przez liczne dni swojego życia.
[4] »Dokonałem wielkich dzieł, zbudowałem sobie domy, zasadziłem sobie winnice.
[5] »Założyłem sobie ogrody i parki, i posadziłem w nich wszelkiego
rodzaju drzewa owocowe.
[6] »Zbudowałem też sobie stawy na wodę, by nawadniać z nich las rosnących drzew.
[7] »Nabyłem sługi i służące,
miałem też sługi urodzone w domu.
Miałem również stada wołów i owiec większe niż wszyscy,
którzy byli przede mną w Jerozolimie.
[8] »Zgromadziłem także sobie srebro i złoto, własność królów i prowincji. Przygotowałem sobie śpiewaków i śpiewaczki, i
inne rozkosze synów ludzkich oraz liczne instrumenty muzyczne.
[9] »I stałem się wielkim i uczyniłem więcej niż wszyscy,
którzy byli przede mną w Jerozolimie. Co więcej, moja mądrość pozostała przy mnie.
[10] »I niczego, czego domagały się moje oczy nie wzbraniałem im, nie odmawiałem swojemu sercu żadnej radości; bo moje serce radowało się z całego mojego trudu. A to był mój dział za cały mój trud.
[11] »I ja skierowałem
uwagę na wszystkie dzieła, jakie uczyniły moje ręce, i na trud, którym się mozoliłem dla ich wykonania, a oto wszystko to marność i utrapienie ducha i nie ma żadnego pożytku pod słońcem.
[12] »I ja skierowałem
uwagę, by przyjrzeć się mądrości, szaleństwu i głupocie. Bo co
uczyni ten człowiek,
który przyjdzie po królu? To, co uczyniono już wcześniej.
[13] »I ja zobaczyłem, że mądrość jest korzystniejsza od głupoty, tak jak światłość
jest korzystniejsza od ciemności.
[14] »Mądry ma oczy w swojej głowie, a głupi chodzi w ciemności. I poznałem również, że ten sam los spotyka wszystkich.
[15] »I ja powiedziałem sobie w sercu: Los, który spotyka głupiego, spotka również mnie. W jakim celu ja przewyższyłem
go mądrością? I powiedziałem w sercu, że to także jest marnością,
[16] »Bo nie
pozostanie na wieki w pamięci mądry, jak i głupi. Gdyż
to, co było wcześniej, w nadchodzących dniach – wszystko
to zastanie zapomniane. A jak umiera mądry?
Tak jak głupi.
[17] »I ja znienawidziłem życie, ponieważ przykre
są dla mnie wszystkie dzieła dokonane pod słońcem. Wszystko bowiem jest marnością i utrapieniem ducha.
[18] »I ja znienawidziłem cały mój trud, którym
byłem utrudzony pod słońcem,
który zostawiłem jemu – człowiekowi,
który przyjdzie po
mnie .
[19] »I kto wie:
Czy będzie mądry,
czy głupi? A
jednak będzie panował nad całym moim
efektem trudu,
nad jakim w mojej mądrości mozoliłem się pod słońcem. To także
jest marnością.
[20] »I zaczęła mnie w sercu ogarniać rozpacz z powodu całego trudu, jakim mozoliłem się pod słońcem.
[21] »Gdyż jest
tak, że człowiek trudzi się mądrze, umiejętnie i pomyślnie, a swój dział oddaje człowiekowi, który się w tym nie trudził. To także
jest marnością i wielkim złem.
[22] »Bo co ma człowiek z całego swojego trudu i dążenia swojego serca,
którym trudzi się on pod słońcem?
[23] »Bo wszystkie jego dni są cierpieniem, a jego zajęcie – smutkiem; nawet w nocy jego serce
nie zaznaje spokoju. To także
jest marnością.
[24] »Nie
ma nic lepszego dla człowieka
niż to, aby jadł i pił, i czynił dobrze swojej duszy w swoim trudzie. To także zobaczyłem ja, że
i to
pochodzi z ręki Boga.
[25] »Bo kto
może jeść i kto cieszyć się z dala od
Niego ?
[26] »Gdyż
Bóg, człowiekowi, który jest dobry przed Jego obliczem, daje mądrość, wiedzę i radość. Ale grzesznikowi daje zajęcie, aby zbierał i gromadził,
a potem dał
to temu, który jest dobry przed obliczem Boga. To także
jest marnością i utrapieniem ducha.