BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Psałterz puławski - transkrypcja IJP PAN » Księga Psalmów » Rozdział 78

Księga Psalmów 78

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Psalm Azaf. Słuchajcie, lud moj, głosa mego, nakłońcie ucho wasze w słowa ust moich! [2] Otworzę w powieściach usta moja, będę mołwić gadki od początka, [3] kielko jesmy słyszeli i poznali jesmy je, i ojcowie nasz❬y❭ powiadali nam, [4] nie są utajony od synow jich w pokoleniu drugiem, powiadając chwały i mocy Bogu, i dziwy jego, jeż uczynił. [5] I pobudził obrząd w Jakobie a zakon położył w Israhel, kielko kazał ojcom naszym zjawiona uczynić je synom swoim, [6] by poznało pokolenie drugie, synowie, jiż sie narodzą i wstaną, ❬i❭ wypowiedzą synom swoim, [7] aby położyli w Bodze nadzieję swoję a by nie zapomnieli dział bożych, a kaźni jego szukali, [8] by nie byli jako ojcowie jich, pokolenie złe i przegarzające, pokolenie, jeż nie naprawiło sierce swe ani wierzon z Bogiem duch jego. [9] Synowie Efrem, dośpiewając i spuszczając łęczyszcze, obrocili sie w dzień boja, [10] nie strzegli obrzęda bożego i w zakonie jego nie chcieli chodzić, [11] i zapomnieli dobroty jego i dziwy jego, jeż pokazał jim. [12] Przed ojcy jich czynił dziwy w ziemi Ejipta w polu Taneos, [13] rozdarł morze i przewiodł je, i postawił wody jako w męchyrzu, [14] i wywiodł je w obłoce dniowym, a wszytkę noc w oświeceniu ognia, [15] rozdarł opokę na puszczy i napoił je jako w wielu wod, [16] i w❬y❭wiodł wodę z opoki, i wywiodł jako rzeki wody. [17] I przyłożyli jeszcze zgrzeszyć jemu, w gniewie rozdraźniali Wysokiego w przezwodziu, [18] i kusili Boga w siercoch swych, aby prosili pokarm duszam swoim, [19] i źle mołwili są o Bodze. Rzekli: Aza może Bog gotować stoł na puszczy? [20] Bo uderzył opokę i płynęły wody, i strumienie wezbrały. Aza i chleb może dać albo gotować stoł [na puszczy] ludu swemu? [21] Przeto usłyszał Bog i czakał a ogień zażegł sie w Jakob, a gniew wstąpił na Israhel, [22] bo nie wierzyli w Boga ani nadzieje mieli w zbawieniu jego. [23] I kazał obłokom z wirzchu, i uliczki nieba otworzył, [24] i pluł[a] jim mannę na jedzenie, i chleb nieba dał jim. [25] Chleb anjelski jadł człowiek, karmie spuścił jim w opłwitości. [26] Przeniosł wiatr południ z nieba i wwiodł w mocy swej przyzapadni, [27] i pl❬u❭ło na nie jako proch mięso a jako piasek ptacy pierzeni, [28] i padali pośrod grodow jich, podług stanow jich. [29] I jedli, i nasycili sie barzo, żądzą jich [30] przydał jim, nie są obłudzeni od żądze swe. Jeszcze karmie jich były w uściech jich, [31] a gniew boży wstąpił na nie i pobił tłuste jich a wybrane w Israhel nagabał. [32] We wszech tych zgrzeszyli jeszcze a nie wierzyli w dziwy jego [33] i ginęły w prozności dni jich ❬a lata jich❭ z rychłością. [34] Gdy ubijał je, szukali jego i wrocili sie, i rano szli do niego, [35] i rozpamiętali sie, iż Bog pomocnik jich jest i Bog wirzchni odkupiciel jich jest. [36] I miłowali ji w uściech swych, a językiem swym łgali jemu. [37] Ale sierce jich nie było proste s nim ani wierni miani w obrzędzie jego. [38] Ale on jest miłosierny i lutościw będzie grzechom jich i nie rozproszy jich. I opłwit był, by odwrocił gniew swoj i nie zażegł swego gniewu wszego. [39] I wspomięnął, iż ciało są, duch idący a nie wracający sie. [40] Kielkokroć rozżużali ji na puszczy, w gniew pobudzali ji w przezwodziu i obrocili sie, [41] i kusili Bogiem a świętego Israhel rozgorzyli! [42] Nie wspominali ręki jego w dzień, ❬w❭ ktory odkupił je z ręki zamącającego. [43] Jako położył w Ejipcie znamiona swa i cuda swa w polu Taneos [44] i obrocił w krew rzeki jich i deszcze jich, by nie pili, [45] posłał w nie psią muchę, i jadła je, i żabę, i rozegnała je. [46] I dał molom owoc jich i roboty jich kobyłkam. [47] I pobił gradem wiennice jich i mory jich ż ❬e❭rzewi❬m❭. [48] I wydał gradom skot jich i bydlę jich ogniowi. [49] Posłał w nie gniew ❬r❭ ozgniwania swego, rozgniewanie i gniew, i zamęt, wpuszczenie przez złe anjoły. [50] Drogę uczynił ścieżce gniewa swego i nie odpuścił od śmierci duszam jich, i wardęgi jich we śmierci związał. [51] I pobił wszystka pirzwnięta w ziemi Ejipta, pirzwianki wszech robot jich w ziemi Kam. [52] I odjął jako owce lud swoj, i przewiodł je jako stado w puszczy. [53] I wywiodł je w nadziei, i nie bali sie, a nieprzyjaciele jich pokryło morze. [54] I wwiodł je na gorę świątości swej, gorę, jejże dobyła prawica jego. [55] I wyrzucił od oblicza jich pogany, i losem rozdzielił jim ziemię w powrozku rozdzielenia. I bydlić kazał w stanoch jich postaci Israhel. [56] A kusili i rozgarzali Boga w❬y❭sokiego a obrzędow jego nie strzegli. [57] I odwrocili sie, i ❬nie❭ chowali smowy jako ojcowie jich, obrocili sie w łęczyszcze krzywe. [58] W gniewie pobudzili ji w pagorkoch swych i w obrazoch swych na gniew rozdraźnili ji. [59] Usłyszał ❬Bog❭ i wzgardzał, i w nic obrocił barzo Israhel. [60] I odpędził stan Sylo, stan swoj, gdzie przebywał w ludzioch. [61] I dał w jęctwo moc jich i krasę jich w ręce nieprzyjacielowy. [62] I swięził w mieczu lud swoj, i dziedzinę swoję wzgardził. [63] Młode jich śniadł ogień a dziewice jich nie są opłakany. [64] Popowie jich w mieczu spadli a wdowy jich nie płakany. [65] I zbudzon jakoby śpiący Bog, jako silny utropiony winem. [66] I uderzył nieprzyjaciele swe w pośladki, przekorę wiekują dał jim. [67] I odpędził stan Jozef a postaci Efrem nie wybrał, [68] ale wybrał postać Juda, gorę Syjon, jąż miłował. [69] I uczynił jako jednorożec świątość swoję w ziemi, jąż założył na wieki. [70] I wybrał Dawida sługę swego, i wyjął ji z stad owiec, [71] i od rodzących wziął ji paść Jakoba sługę swego, i Israhel, dziedzictwo swe. [72] I pasł je w niewinności swojej, i w rozumiech ręku swoju przewiodł je.

« Księga Psalmów 77

Księga Psalmów 78

Księga Psalmów 79 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 5 Mojż 32,1-43; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-19). Wersja tekstu z kwietnia 2007. Transkrypcja na podstawie Rkps Biblioteka XX Czartoryskich w Krakowie nr 1269. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl