Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(52:1) Rzekł jest głupi w swoim siercu: Nie Boga.
(52:2) Skazili sie są i nieludzcy sczynili sie w lichotach; nie go, jen by uczynił dobrze.
[2] »(52:3) Bog z nieba werział jest na syny ludzk
ie, by widział, jestli rozumny albo szukający Boga.
[3] »(52:4) Wszystcy otchylili sie są i nieużyteczni są sie sczynili, nie go, jen by dobrze uczynił, nie
go aż do jednego.
[4] »(52:5) Wszako wszytcy wiedzą, co stroją lichotę, co żrzą lud moj jako karmią chlebową?
(52:6a) Boga nie wezwali,
[5] »(52:6b) tu są d
rżeli bojaźnią, gdzież nie było bojaźni.
(52:7) Bo Bog ro
ztargł jest kości jich, jiż sie ludziom ulubiają, osromoceni będą, bo Bog wzgardził jimi.
[6] »(52:8) Kto da
z Syjon zbawienie Israhel? Gdy obroci Bog jęstwo luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Israhel.
Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie.
Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 5 Mojż 32,1-43; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-19). Wersja tekstu z kwietnia 2007. Transkrypcja na podstawie Rkps Biblioteka XX Czartoryskich w Krakowie nr 1269. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl