BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Psałterz puławski - transkrypcja IJP PAN » Księga Psalmów » Rozdział 22

Księga Psalmów 22

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] W koniec psalm Dawidow. Gospodnie Boże moj, weźrzy na mię! Czemu jeś mie został. Daleko od zbawienia mego słowa zgr❬z❭eszenia mego. [2] Boże moj, wołać będę przez dzień, a nie wysłyszysz, a w nocy, a nie na szaleństwo mnie. [3] Ty wiem w świętym przebywasz, sława Israhel. [4] ❬W❭ cię pwali ojcowie naszy, pwali i ❬i zbawił jeś je❭. [5] ❬Ku tobie wołali i zbawieni są, w cię pwali i❭ nie są usromani. [6] Ale ja czyrw jeśm, a nie człowiek, przekora ludzka i wyrzucenie z zbora. [7] Wszytcy widząc mie naśmiewali sie se mnie, mołwili usty i chwiali głowę. [8] Pwał w Bog, wytargnie ji, zbawionym ji uczyni, bo chce jego. [9] Bo ty jeś, jenżeś wytargnął mnie ❬z brzucha❭, nadzieja moja od piersi macierze moje; [10] w cię porzucon jeśm z żywota. Z żywota matki mojej Bog moj jeś ty; [11] nie odchodzi ode mnie, bo zamętek blizu jest a nie jest, jenże by pomogł. [12] Ogardnęły mie cielęta wiele i juńcowie tłuści osiedli mie. [13] Otworzyli na mię usta swa jako lew chwatający i rzwiący. [14] Jako woda wylił jeśm się i rozproszony są wszystki kości moje. Uczyniło sie jest sierce moje jako wosk rozkwirający sie pośrod sierca mego. [15] Zeschła jest jako szczerzupina moc moja i język moj przylnął ku czeluściam moim, w proch śmiertny wwiodłeś mię. [16] Bo mię ogardnęło psow wiele, rada obrządzających źle obsiadła mie. Przekłoli ręce moje i nogi moje, [17] zliczyli wszystki kości moje. Oni wiem znamienowali i patrzyli na mię, [18] rozdzielili sobie odzienie moje i na odziew moj puścili los. [19] Ale ty, Gospodnie, nie oddalaj pomocy twej ode mnie, na odjimanie moje poględaj. [20] Wytargdni od szable, Boże, duszę moję i z ręki psiej jedzinaczkę moję. [21] Zbaw mię z ust lwowych i od rogow jednorożcow śmiarę moję. [22] Powiadać będę imię twe braci mojej, pośrod cerekwie chwalić cie będę. [23] Jiż sie boicie Gospodna, chw❬a❭lcie ji, proknie siemię Jakobowo, chwalcie ji. Boj sie jego wszelkie plemię Israhela, [24] bo nie zgardził ani potępił prośby ubogich, ani odwrocił lica swego ode mnie, a gdyśm wołał k niemu, wysłuchał mię. [25] U ciebie chwała moja w kościele wielikim, obietnice moje wrocę w obliczności bojących sie jego. [26] Jeść będą ubodzy i syci będą, i chwalić będą Gospodna, jiż to szukają ❬jego❭, żywa będą serca jich na wieki wiekom. [27] Wspomieną i nawrocą sie ku Gospodnu wszytki kraje ziemskie, i kłaniać sie będą przed nim proknia czeladź ludzka, [28] bo boże jest krolewstwo a on panować będzie pogaństwu. [29] Jedli i pokłonili sie wszytcy tłuści ziemszczy, przed nim padną wszystcy, jiż wstępują w ziemię. A dusza moja żywa będzie jemu [30] i siemię moje będzie służyć jemu. Zwiestowano będzie Gospodnu pokolenie przydące [31] i zwiastują niebiosa sprawiedliwość jego ludu, jenże sie narodzi, jenże u[n]czynił Gospodzin.

« Księga Psalmów 21

Księga Psalmów 22

Księga Psalmów 23 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 5 Mojż 32,1-43; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-19). Wersja tekstu z kwietnia 2007. Transkrypcja na podstawie Rkps Biblioteka XX Czartoryskich w Krakowie nr 1269. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl