BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Psałterz puławski - transkrypcja IJP PAN » Księga Psalmów » Rozdział 105

Księga Psalmów 105

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Dawid. Chwalcie Gospodna i wzywajcie imię jego, powiadajcie miedzy pogany działa jego! [2] Pojcie jemu i gędźcie jemu, powiadajcie wszystki dziwy jego! [3] Chwaleni bądźcie w imieniu świętym jego, wiesiel sie sierce szukające Boga. [4] Szukajcie Gospodna i stwirdzicie sie, szukajcie oblicza jego weżdy! [5] Pomnicie dziwy jego, jeż czynił, cuda jego i sądy ust jego! [6] Siemię Abrahamowo słudzy jego, synowie Jakobowi wybrani jego. [7] On Gospodzin Bog nasz, we wszej ziemi sądy jego. [8] Pomniał na wieki obrząd swoj, słowo, jeż kazał w tysiąc pokolenia, [9] jeż obrocił ku Abramowi i przysięgi swoje ku [Jakobowi] ❬Isaakowi❭, [10] i ustawił ono Jakobowi w kaźń a Israhel w obrząd wiekui [11] rzekąc: Tobie dam ziemię Kanaan wirzbcę dziedziny waszej. [12] Gdy byli czysła krotkiego, malutcy i bydlący je, [13] i przeszli z luda w lud i z krolewstwa w lud drugi, [14] nie zostawił człowieka zawadzić jim i karał za nie krole. [15] Nie tykajcie pomazańcow moich a w prorocech moich nie złobcie sie. [16] I przyzwał głod na ziemię, wszystkę twardość chleba starł. [17] Posłał przed nim❬i❭ męża, w sługę przedan jest Jozef. [18] Uśmierzyli w pęciech nogi jego, żelazo przeszło duszę jego, [19] aliż przyszło słowo jego, mołwa boża zażgła ji. [20] Posłał krol i odpiął ji, książę ludzkie i puścił ji. [21] Postawił ji panem domu swego i księdzem wszego państwa swego, [22] by nauczył książęta ❬jego❭jako sam siebie a stare jego mądrości uczył. [23] I wszedł ❬Israhel❭ w Ejipt, a Jakob przebywca był w ziemi Kam. [24] I rozmnożył lud swoj silno, i stwierdził ji nad nieprzyjacielmi jego. [25] Obrocił sierce jich, aby nienaźrzeli luda jego i zdradę czynili sługam jego. [26] Posłał Mojżesza sługę swego, Aarona, jegoż wybrał ji. [27] Położył w nich słowa znamion swoich i cud swoich w ziemi Kam. [28] Posłał ćmy i zachmurał, i nie rozgorzył słow swych. [29] Obrocił wody jich w krew i zmorzył ryby jich. [30] Porodziła ziemia jich żaby w przebytcech krolow jich. [31] Rzekł i przyszła mucha wielika i płoszczyce we wszech krajoch jich. [32] Położył dżdże jich grad, ogień żgący w ziemi jich. [33] I pobił winnice jich i figusze jich, i starł drzewo krajow jich. [34] Rzekł i przyszła kobyłka i chrząszcz, jemuż nie było czysła, [35] i pojadł wszystko siano w ziemi jich, i pojadł wszystek owoc ziemie jich. [36] I pobił wszytkę pirzwiznę w ziemi jich, pirzwnięta wszelikiej roboty jich. [37] I wywiodł je z śrebrem i złotem, i nie był w postaciach jich niemocny. [38] Wiesielił sie Ejipt w pościu jich, bo przypadł był strach jich na nie. [39] Rozciągnął obłok na zaszczycenie jich a ogień, by świecił jim przez noc. [40] Prosili i przyszła ciecierza, i chleba niebieskiego nasycił je. [41] Rozdarł opokę a popłynęły wody, poszły po suszy rzeki, [42] bo pomniał słowo swoje święte, jeż imiał ku Abramowi słudze swemu, [43] i wywiodł lud swoj w radości i wybrane swoje w wiesi❬e❭lu, [44] i dał jim krolewstwa poganow, i roboty ludzkie osiedli, [45] aby strzegli prawot jego i zakona jego zyskowali.

« Księga Psalmów 104

Księga Psalmów 105

Księga Psalmów 106 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 5 Mojż 32,1-43; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-19). Wersja tekstu z kwietnia 2007. Transkrypcja na podstawie Rkps Biblioteka XX Czartoryskich w Krakowie nr 1269. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl