Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dawid.
(103:1) Błogosław, dusza moja, Bogu! Gospodnie Boże moj, powielbion jeś silno.
(103:2a) Chwał
ą i kras
ą oblekł jeś sie,
[2] »(103:2b) ogardnion światłością jako odzienim,
(103:3a) ro
zciągając niebo jako skorę,
[3] »(103:3b) jenże pokrywasz wodami wirchy jego,
(103:4) jenże kładziesz obło
k wst
ąpienie twoje, jenże chodzisz na skrzydlech wiatrow,
[4] »(103:5) jenże czynisz anjoły twoje duchy a sługi twoje ogniem zażegającym,
[5] »(103:6) jenżeś założył ziemię na ustawictwie jej; nie nakłoni sie na wieki wiekom.
[6] »(103:7) Głębokość jako odzienie odziew jego, na gorach staną wody.
[7] »(103:8) Od porokowania twego ucieką, od głosa groma twego będą strzępać.
[8] »(103:9) Wstąpają gory i
zstąpają pola na mieśce, je
żeś założył jim.
[9] »(103:10) Kraj położył jeś jim, jegoż nie przest
ąpią ani sie obrocą pokryć ziemię,
[10] »(103:11) jenże wypuszczasz studnie w padolech; miedzy pośro
dkiem gor pojdą wody.
[11] »(103:12) Pić będzie wszystek źwierz pola, czakać będą łos
iowie w pragności swoje.
[12] »(103:13) Nad n
imi ptacy nieba bydlić będą, z pośrod opok dadzą głosy.
[13] »(103:14) Zmaczający gory z wysokości jich, z owoca dział twoich nasycona będzie ziemia,
[14] »(103:15) dając siano wardęgam a ziele służbie ludzk
ie,
(103:16a) by wywiodł chleb z ziemie,
[15] »(103:16b) a wino uwiesieli sierce człowiecze,
(103:17) by uwiesielił lice w oleju, a chleb sierce człowiecze stwirdzi.
[16] »(103:18a) Nasycona będą drwa polna a cedrowie libańszczy, jeż sadził;
[17] »(103:18b) tamo wroble gnieździć będą.
(103:19a) Herodyjaszow dom wodz jich,
[18] »(103:19b) gory wysokie jeleniom, opoka utoka jeżom.
[19] »(103:20) Uczynił miesiąc w czasu, słońce poznało zachod swoj.
[20] »(103:21) Położyłeś ćmy, i uczyniła sie noc, w niej chodzić b
ędą wszelika źwierzęta lasa,
[21] »(103:22) szczenięta lwow rzwiąc, by chwatały a szukały od Boga karmi sobie.
[22] »(103:23) We
zszło słońce, a zgromadziły sie, a w barłodzech swoich pomi
eszczą sie.
[23] »(103:24) Wynidzie człowiek na działo swe i na skutę swoję aż do wieczora.
[24] »(103:25) Kako wielbiona są działa twoja, Boże! Wszystko w mądrości jeś uczynił, napełniona jest ziemia osiędzenim twoim.
[25] »(103:26) To morze wielik
ie i szyrok
ie rękama, tamo ❬łażący❭ źwierz, jemuż nie jest czysła,
(103:27a) źwierz mały z wielikim,
[26] »(103:27b) tamo łodzie przejdą,
(103:28a) smok ten, jegożeś stworzył na obłudzanie jemu,
[27] »(103:28b) wszystki od ciebie czakają, by dał jim karmią w czas.
[28] »(103:29) Dawanim twym onym zbirać będą, w otworzeniu ręku twoju wszystko napełniono będzie dobroty.
[29] »(103:30) Ale w odwroceniu oblicza twego zamąceni będą, otejmiesz duch jich, i zginą a we proch swoj obrocą sie.
[30] »(103:31) Wypuść duch twoj, i
stworzony będą, i odnowisz oblicze ziemie.
[31] »(103:32) Bądź sława boża na wieki; wiesielić sie będzi
e Gospodzin w dzielech swoich,
[32] »(103:33) jenż źrzy na ziemię i każe jej drżeć, jenże dotyka gor i kurzą sie.
[33] »(103:34) Piać będę Bogu w żywocie mym, śpiewać będę Bogu memu, pojądże jeśm.
[34] »(103:35) Wiesio
łe bądź jemu mołwienie moje, ale ja kochać sie będę w Bodze.
[35] »(103:36) Zgińcie grzeszni z ziem
ie i złośni, tako iżby jich nie było. Błogosław, dusza moja, Bogu!