Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Potym widziałem czterzy anioły stojące na czterzech węgłoch ziemie, dzierżące czterzy wiatry ziemie, aby nie wiały na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo.
[2] »I widziałem inszego anioła wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywącego; i krzyknął głosem wielkim (ku) czterzem aniołom, którym dano szkodzić ziemi i morzu mówiąc:
[3] »Nie szkodźcie ziemi ani morzu, ani drzewu, dokąd popieczętujemy sługi Boga naszego, na czelech ich.
[4] »I usłyszałem lidźbę napieczętowanych, sto, czterdzieści, czterzy tysiące napieczętowanych, z każdego pokolenia synów Izraelskich.
[5] »Zpokolenia Judy dwanaście tysiąc pieczętowanych. Zpokolenia Ruwima dwanaście tysiąc pieczętowanych. Zpokolenia Gadowego dwanaście tysiąc pieczętowanych.
[6] »Zpokolenia Azerowego dwanaście tysięcy pieczętowanych. Zpokolenia Neptalima dwanaście tysięcy pieczętowanych. Zpokolenia Manasesa dwanaście tysięcy pieczętowanych.
[7] »Zpokolenia Symeonowego dwanaście tysięcy pieczętowanych. Zpokolenia Lewiego dwanaście tysięcy pieczętowanych. Zpokolenia Isacharowego dwanaście tysięcy pieczętowanych.
[8] »Zpokolenia Zabulonowego dwanaście tysięcy pieczętowanych. Zpokolenia Jozefowego dwanaście tysięcy pieczętowanych. Zpokolenia Beniaminowego dwanaście tysięcy pieczętowanych.
[9] »Potym widziałem, a ono tłum wielki, którego żaden zliczyć niemógł, ze wszech narodów, i ludzi, i języków, stojąc przed stolcem i przed barankiem, przyobleczeni wszaty białe, a palmy wręku ich.
[10] »I krzyczeli głosem wielkim mówiąc: Zbawienie Bogu naszemu siedzącemu na stolicy, i barankowi.
[11] »A wszyscy aniołowie stali około stolice, i (około) starców, i czworga zwierząt, i upadli przed stolicą na oblicze swoje, i pokłonili się Bogu,
[12] »Mówiąc: Amen; błogosławieństwo, i sława, i mądrość, i dzięka, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu, na wieki wieków, amen.
[13] »I odpowiedział jeden z Starców mówiąc mi: Ci obleczeni wszaty białe kto (są) a zkąd przyszli?
[14] »I rzekłem jemu: Panie ty wiesz. I rzekł mi: Ci są co przyszli z utrapienia wielkiego, i wymyli szaty swe, i wybielili we krwi (tego) baranka.
[15] »Przeto są przed stolicą Bożą, i służą mu wednie i wnocy wkościele jego, a siedzący na stolicy mieszkać będzie nad nimi.
[16] »Nie będą już łaknąć, ani pragnąć, ani padnie na nie słońce, ani wszelki znój.
[17] »Bo baranek, który na śrzod stolice, paść je będzie, i zaprowadzi je na żywe źrzódła wód; i otrze Bóg wszelaką łzę od oczu ich.