Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Apokalipsa Jana » Rozdział 11
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I Dano mi trzcinę podobną prętowi, mówiąc: Wstań a zmierz kościół Boży, i ołtarz, i kłaniające się wniem. [2] »A sień co przed kościołem wyrzuć precz, a nie mierz jej. Bo dana narodom. I miasto święte deptać będą miesięcy czterdzieści dwa. [3] »I dam dwiema świadkom moim, i prorokować będą dni tysiąc dwieście, sześćdziesiąt, obleczeni w wory. [4] »Ci są dwie oliwie, i dwa świeczniki, (które) przed Panem ziemie stoją. [5] »A jeśliby im kto chciał zaszkodzić, ogień wychodzi z ust ich, i pożera nieprzyjacioły jich. A jeśli jim kto chce zaszkodzić, ten tak musi zabit być. [6] »Ci mają władzą zamknąć niebo, aby nie szedł deżdż we dni ich prorokowania. Też moc mają nad wodami obrócić (je) wkrew, i ubić ziemię wszelką raną, ilebykolwiek kroć chcieli. [7] »A gdy skończą świadectwo swoje, zwierz wylazszy z przepaści zwiedzie bitwę znimi, i zwycięży je, i pobije je. [8] »A trupy jich na ulicy miasta wielkiego (będą) które zową duchownie Sodomą i Eiptem, gdzie też Pan nasz ukrzyżowan. [9] »I oglądają (wszytcy) z ludzi, i pokoleni, i (z) języków, trupy jich, i którzy znarodów (przez) trzy dni i puł; a trupów jich niedopuszczą położyć do grobów. [10] »A mieszkający na ziemi rozradują się znich i rozweselą się; i dary posyłać będą jedni drugim, iż ci dwa prorocy męczyli mieszkające na ziemi. [11] »A po trzech dnioch i (po) puł dniu, duch żywota od Boga wszedł w nie; i stanęli na nogach swoich; i strach wielki padł na widzące je. [12] »I słyszeli głos wielki znieba mówiący jim: Wstąpcie sam, i wstąpili do nieba w obłoku, i baczyli je nieprzyjaciele ich. [13] »A w onej godzinie stało się trzęsienie wielkie, i upadła dziesiąta część miasta, i zaginęło czasu trzęsienia imion ludzi siedm tysięcy, a drudzy przestraszeni byli, i dali sławę Bogu niebieskiemu. [14] »Bieda wtóra minęła, a oto trzecia przyjdzie rychło. [15] »I zatrąbił siódmy anioł, i były głosy wielkie wniebie, mówiące: Zostały królestwa świata (tego) Pana naszego i pomazańca jego, i królować będzie na wieki wieków. [16] »A dwadzieścia czterzej starcowie przed Bogiem siedzący na stolicach swych, padli na twarzy swe i pokłonili się Bogu. [17] »Mówiąc: Dziękujemy tobie Panie Boże wszechmocny któryś jest, i któryś był, i który przyjdziesz, iżeś przyjął moc twoję wielką i królowałeś. [18] »I narodowie rozgniewały się, i przyszedł gniew twój, i czas martwe sędzić, i dać zapłatę sługom twoim prorokom, i świętym, i bojącym się imienia twego, małym i wielkim, i potracić każących ziemię. [19] »I otworzył się kościół Boży wniebie, i zjawiła się skrzynia przymierza jego wkościele jego; i były błyskawice, i głosy, i (gromy) i trzęsienie ziemie, i grad wielki. 
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).