Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »DLa czego zaniechawszy początku Christusowego słowa, ku doskonałości się bierzmy; nie zasię fundament zakładając kajania od martwych spraw, i wiary na Boga.
[2] »Pogrążania nauki, i wkładania rąk, powstania też martwych, i sądu wiecznego.
[3] »A to uczynim jeśli tylko Bóg pozwoli.
[4] »Bo niepodobieństwo raz oświeconym, (którzy) też skosztowali daru niebieskiego, i uczęstniki zostali ducha świętego.
[5] »I skosztowali dobrego słowa Bożego, i sił przyszłego wieku.
[6] »A upadli, zasię odnowić się do kajania; (którzy) sobie znowu krzyżują syna Bożego i sromocą (go.)
[7] »Bo ziemia pijąca deszdż, który na nię często przychodzi, i rodząca ziele zgodne onym, przez które bywa sprawowana, odbiera błogosławieństwo od Boga.
[8] »Lecz która rodzi ciernie i oset, zbrakowana (jest) i przeklęciu bliska; której koniec na spalenie.
[9] »Lecz (my) tuszymy o was namilszy co lepszego, i zbawienia pochopniejszego, choć tak mówimy.
[10] »Bo nie (jest) nieprawy Bóg (żeby miał) przepamiętać uczynku waszego, i prace miłości, którąście pokazali przeciwko imieniu jego, gdyście służyli świętym i służycie.
[11] »A żądamy każdego zwas, (żebyście chcieli) tęż pilność pokazać ku upewnieniu nadzieje aż do końca.
[12] »Abyście leniwemi nie byli, lecz naśladowniki (onych) co przez wiarę i długiem oczekawaniem odziedziczają obietnice.
[13] »Bo Abrahamowi obiecując Bóg, ponieważ niemiał przez kogo więtszego przysiąc, przysiągł przez się,
[14] »Mówiąc: zaiste błogosławiąc ubłogosławię cię, a mnożąc rozmnożę cię.
[15] »I tak długo zdawszy otrzymał obietnicę.
[16] »Bo ludzie jednak przez więtszego przysięgają; i każdego im sporu koniec na potwierdzenie przysięga.
[17] »Wczem obficiej chcąc Bóg pokazać dziedzicom obietnice nie odmienność rady swej, założył (to) przysięgą.
[18] »Aby przez dwie sprawie nie odmienne, wktórych nie możno skłamać Bogu, mielibychmy krzepką pociechę, którzyśmy uciekli się wprzód założonej nadzieje.
[19] »Którą mamy jako kotwicę dusze, i pewną, i twardą, i wchodzącą do wnętrzniejszego (miejsca) zasłony.
[20] »Gdzie wprzód bieżąc, przed nami wszedł Jesus wedle porządku Melchisedeka, arcyoffiarnikiem zostawszy na wieki.