Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 5
«  Dzieje Apostolskie 4 Dzieje Apostolskie 5 Dzieje Apostolskie 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(5:2a) Mąż też niektóry Ananiasz imieniem, z Sapfirą żoną swą przedał imienie, [2] »(5:2b) i utaił (nieco) summy, z wiadomością żony swej, i przynioższy część niejaką u nóg Apostolskich położył. [3] »I rzekł Piotr: Ananiaszu, dla czego napełnił Szatan serce twoje, kłamać tobie ducha świętego, i utaić z summy (za) imienie? [4] »(5:5) Aza nie twoje u ciebie będąc, było? I przedane w twojej władzy było. Co (jest) żeś położył wsercu twojem rzecz tę? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu. [5] »(5:6) A usłyszawszy Ananiasz te słowa padszy zdechł. I była bojaźń wielka na wsze słyszące to. [6] »(5:7) Wstawszy lepak młodzieńcy pochwycili go, i wynioższy pogrzebli. [7] »(5:8) I była jako trzech godzin chwila, (że) i żona jego niewiedząc co się stało weszła. [8] »(5:9) I odpowiedział jej Piotr: Powiedz mi, jeśli za tylko oddaliście dworzec. A ona rzekła: tak, za tylko. [9] »(5:10) A Piotr rzekł k niej: co (jest) żeście się wy zmówili kusić ducha pańskiego? Oto nogi grubarzów męża twego we drzwiach i wyniosą cię. [10] »(5:11a) I natychmiast padła u nóg jego, i zdechła. A wszedszy młodzieńcy naleźli ją martwą, i wynioższy pogrzebli ją przy mężu jej. [11] »(5:11b) I przyszła wielka bojaźń na wszytek zbór, i na wsze słyszące to. [12] »Przez ręce lepak Apostołów działy się znamiona i cuda w ludu mnogie, i byli jednomyślnie wszytcy w przysionku Solomonowem. [13] »A z inych żaden nieśmiał się przyłączyć k nim, ale wysławiał je lud. [14] »I (tym) więcej przybywało wierzących Panu, mnóstwo i mężów i żon. [15] »Aż po ulicach wynoszono niemocne, i kładziono na pościelach i na łóżkach, aby przychodzącego Piotra, przynamniej cień kogo z nich zasłonił. [16] »Schadzało się też i mnóstwo okolicznych miast do Jeruzalema, przynosząc niemocne i cierpiące od duchów nieczystych, którzy wszytcy leczeni bywali. [17] »Powstawszy lepak arcyof[f]iarnik i wszytcy co z niem (byli) będąc z sekty Saduceuszów, napełnili się zawiści. [18] »I targnęli się rękoma na Apostoły, i posadzili je do tarasu miejskiego. [19] »(5:19a) Lecz anioł pański wnocy otworzył drzwi ciemniczne, i wywiodszy je rzekł: [20] »(5:19b) Idźcie a stanąwszy mówcie w świątnicy ludowi wszytkie słowa żywota tego. [21] »(5:20) A oni usłuchawszy weszli na świtaniu do świątnice, i uczyli. Przyszedszy lepak arcyoffiarnik i co z nim (byli) zezwali radę, i wszytki starsze synów Izraelskich, i posłali do ciemnice przywieść je. [22] »(5:21) A oprawcy szedszy, nie naleźli ich w ciemnicy, i wróciwszy się opowiedzieli mówiąc: [23] »Że ciemnicę jednak naleźliśmy zamnioną ze wszelaką pilnością, i stróże przed (nią) stojące przede drzwiami, lecz otworzywszy, nikogośmy wnątrz nie znaleźli. [24] »A jako usłyszeli te słowa urzędnik świątnice, i arcyoffiarnicy, biedzili się z myślą o nich co by to było. [25] »A przyszedszy niektóry opowiedział im, iż oto mężowie któreście posadzili do ciemnice, są w świątnicy stojący i uczący lud. [26] »Tedy szedszy urzędnik z oprawcami, przywiódł je nie gwałtem. Bo się bali ludu aby (ich) nie ukamionował. [27] »A przywiodszy je postawili wradzie, i spytał ich arcyoffiarnik mówiąc: [28] »Nie zapowiedziąli zapowiedzieliśmy wam, byście nie uczyli w imię to? A oto napełniliście Jeruzalem nauki waszej, i chcecie na nas wprowadzić krew człowieka tego. [29] »A odpowiedając Piotr i Apostołowie rzekli: słuchać potrzeba Boga więcej, niż ludzi. [30] »Bóg ojców naszych wzbudził Jesusa, któregoście wy zabili zawiesiwszy na drzewie. [31] »Tego Bóg książęcia i zbawiciela, wywyższył prawicą swą, dać pokajanie Izraelowi, i odpuszczenie grzechów. [32] »A my jesteśmy świadkowie rzeczy tych i duch święty, którego dał Bóg posłusznym sobie. [33] »A oni usłyszawszy gryźli się, i radzili się zatracić je. [34] »Powstawszy lepak niektóry w radzie Faryzeusz imieniem Gamaliel, uczyciel zakonu poczciwy wszemu ludowi, kazał na mały (czas) precz apostołom występić. [35] »I rzekł k nim: Mężowie Izraelscy, ostrzegajcie się na ludzioch tych, cobyście mieli działać. [36] »Bo przed temi dni powstał Theudas, mówiąc siebie być niejakim ku któremu przystał poczet mężów jakoby czterzy sta, który zabit jest, i wszytcy którzykolwie ufali jemu, rozbiegli się, i obrócili się wniwecz. [37] »Ponim powstał Judasz Galileyczyk we dni popisu, i odciągnął lud niemały za sobą, i ten zginął, i wszytcy którzykolwiek ufali jemu, rozsypali się. [38] »I teraz mówię wam, odstąpcie od ludzi tych, i niechajcie ich, iż jeśliby była z ludzi rada ta, albo sprawa ta rozruszy się. [39] »Lecz jeśli z Boga jest, niemożecie rozruszyć jej byście się kiedy i z Bogiem walczący nie znaleźli. [40] »I uwierzyli jemu, a przyzwawszy Apostołów, ubiwszy, zapowiedzieli niemówić w imię Jesusowe, i odpuścili je. [41] »A oni przedsię szli radując się od oblicza rady, iż dla imienia Jesusowego za dostojne byli miani lekkość ucierpieć. [42] »A na każdy dzień wświątnicy i wdomiech nie przestawali ucząc i opowiedając Jesusa Christa. 
«  Dzieje Apostolskie 4 Dzieje Apostolskie 5 Dzieje Apostolskie 6  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).