Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 26
«  Dzieje Apostolskie 25 Dzieje Apostolskie 26 Dzieje Apostolskie 27  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Agryppa lepak rzekł do Pawła: dopuszczono jest tobie o się mówić. Tedy Paweł obmowę czynił ściągnąwszy rękę. [2] »We wszem (tem) o co obwinion jestem od Judów królu Agryppo, zdam się sobie błogim, mając obmowę przed tąbą dzisia. [3] »A zwłaszcza że jesteś świadom wszech Judów i obyczajów i gadek, dla tego proszę cię cierpliwie abyś mię posłuchał. [4] »A przeto żywot mój z młodości, którym naprzód prowadził w narodzie mojem w Jerozolimie, wiedzą wszytcy Judowie, [5] »Znający mię zprzodku gdyby chcieli świadczyć, iż wedle najpewniejszej sekty naszego nabożeństwa, żyłem Faryzeuszem. [6] »A teraz prze nadzieję obietnice ku ojcom uczynioną od Boga stanąłem obwiniony. [7] »Do której dwanaście pokolenia nasze nocą i dniem służąc (Bogu) nadziewają się przyść. O tę nadzieję obwadzony jestem królu Agryppo od Judów. [8] »Cóż? za niegodnąli (rzecz) wiary macie u was Bogu martwe wskrzeszać? [9] »Jać zaiste (tak) u siebie domnimałem, żebym przeciw imieniowi Jesusa Nazareyskiego miał wiele sprzeciwieństwa działać. [10] »Jakożem i uczynił w Jeruzalemie, i wiele świętych do ciemnic zamykałem, u arcyoffiarników władzą wziąwszy, i kiedy je tracono wydawałem zdanie (swoje.) [11] »I po wszech szkołach często je męcząc przymuszałem bluźnić, obficiej też szalejąc na nie, prześladowałem aż i do cudzych miast. [12] »Kiedy też ciągnąc do Damaszku zwładzą i z zleceniem od arcyoffiarników. [13] »Wpuł dnia królu, na drodze ujrzałem z nieba nad światłość słoneczną oświecające mię światło i zemną idące. [14] »A gdyśmy wszytcy padli na ziemię, usłyszałem głos mówiący ku mnie i rzekący Hebrejską rzeczą: Saul, Saul, co mię prześladujesz? twardo tobie na styki wierzgać. [15] »A ja rzekłem: Kto jesteś Panie? A on rzekł: Ja jestem Jesus, którego ty prześladujesz. [16] »Ale wstań, a stój na nogach twych. Bo na tomci się zjawił, wyobrać cię służebnikiem i światkiem, i tego coś widział, i tego coć zjawię. [17] »Wyrywając cię z ludu (tego) i z pogan do których cię teraz posyłam, [18] »Otwarzać oczy ich, aby się nawrócili od ciemności do światła, a (od) władze szatańskiej do Boga, wziąć sobie odpuszczenie grzechów, i los między poświęconymi wiarą w mię. [19] »Zaczem, królu Agryppo, niebyłem niewierzącym niebieskiemu widzeniu. [20] »Ale w Damaszku pierwej i w Jeruzalemie na wszytkę też krainę Judską i poganom opowiedałem pokajanie, i nawrócenie do Boga, (którzyby) godne uczynki pokajania działali. [21] »Dla tegoć mię Judowie pojmawszy w świątnicy kusili się roztargnąć. [22] »Lecz pomocy dostawszy u Boga, aż do dnia tego zostałem, świadcząc i małemu i wielkiemu, nic nie mówiąc okrom co i prorocy mówili, że się miało dziać i Moiżesz. [23] »(A) iż miał cierpieć Christus, iż pierwszy z powstania marthwych światło miał opowiedzieć ludowi i poganom. [24] »A gdy to on obmawiał, Festus wielkim głosem rzekł: Szalejesz Pawle, mnogie cię pisma do szaleństwa przywracają. [25] »A on: Nie szaleję powieda możny Feste, ale prawdziwe i spełnego rozumu słowa opowiedam. [26] »Wie bo o tem król przed którem bezpiecznie mówię. Bo żeby się co prze nim z tych (rzeczy) utaiło, niewierzę by namniej, gdyż się to nie wkącie działo. [27] »Wierzyszli królu Agryppo prorokom? wiem iż wierzysz. [28] »Agryppa lepak do Pawła rzekł: Za małem mię namówisz Christianinem zostać. [29] »A Paweł rzekł: żądałbym u Boga żeby i za małem i za wielem, nie tylko ty, ale i wszytcy mnie dzisia słyszący, zostać takimi jaki ja jestem, okrom tych oków. [30] »I wstał Król, i Starosta i Bernika, i siedzący znimi. [31] »A odszedszy rozmawiali społem, rzekąc, iż nic godnego śmierci albo więzienia nie udziałał człowiek ten. [32] »Agryppa lepak rzekł Festowi: puścić by się mógł człowiek ten, gdyby się nie odezwał do Cesarza. 
«  Dzieje Apostolskie 25 Dzieje Apostolskie 26 Dzieje Apostolskie 27  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).