Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Gdy się spełniał dzień pięćdziesiąty, byli wszytcy jednomyślnie wespołek.
[2] »I stał się nagle z nieba szum, jako przypadającego wiatru gwałtownego, i napełnił wszytek dom, gdzie byli siedzący.
[3] »I ukazały się im rozdzielone języki jako ogniste, i siadł na każdem z nich.
[4] »I napełnieni są wszytcy ducha świętego, i poczęli mówić inszemi językami; jako duch dawał im wymawiać.
[5] »Byli też w Jeruzalemie mieszkający Judowie, mężowie pobożni zkażdego narodu co ich pod niebem.
[6] »A gdy się był stał ten głos, zbieżało się mnóstwo (ludu) i strwożyło się, iż słyszał każdy z nich (swą) własną rzeczą ony mówiące.
[7] »Zumiewali się przeto wszyscy i dziwowali się mówiąc jeden ku drugiemu. Aza oto wszyscy ci którzy rozmawiają, nie Galileyczycy są?
[8] »A jakosz my słyszemy każdy własną rzecz naszę wktórejeśmy się zrodzili?
[9] »Parthowie i Medowie i Elamitowie, i mieszkający w Mezapotamij, w Judskiej (ziemi) i też w Kapadocyi, w Poncie i w Azyi.
[10] »We Frygij też w Pamfilij, w Eipcie i wkrainach Libiej wedle Kiryny, i przychodniowie Rzymscy, Judowie też i nowo nawróceni.
[11] »Krytowie i Arabowie słyszemy je mówiące naszymi językami wielmożności Boże.
[12] »I zumiewali się wszytcy i wahali się jeden ku drugiemu mówiący: Cóż to chce być?
[13] »A drudzy szydząc mówili: Wina się słodkiego opili.
[14] »A stanąwszy Piotr z jedenaścią podniósł głos swój, i opowiedał im: Mężowie Judscy i którzy mieszkacie w Jeruzalemie wszyscy, niech to wam wiadomo będzie, a słyszcie słowa moje.
[15] »Bo nie jako wy mniemacie, ci pijani są, gdyż trzecia godzina na dzień.
[16] »Ale to jest, co rzeczono przez proroka Johela.
[17] »I będzie w ostateczne dni mówi Bóg: Wyleję ducha mojego na wszelkie ciało, i prorokować będą synowie waszy, i córki wasze, i młodzieńcy waszy widzenia ujrzą, a starcy waszy sny śnić będą.
[18] »Ano i na niewolniki moje, i na niewolnice moje we dni one wyleję z ducha mojego i prorokować będą.
[19] »I dam cuda wniebie wysoko i znamiona na ziemi nisko, krew i ogień i kurzawę dymu.
[20] »Słońce obróci się w ciemność, a miesiąc w krew, pierwej niż przyjdzie dzień pański wielki i jasny.
[21] »I będzie, (że) wszelki ktoby wzywał imienia pańskiego zachowan będzie.
[22] »Mężowie Izraelscy słyszcie te słowa, Jesusa Nazareyskiego męża od Boga uchwalonego u was mocami i cudy i znamionmi, które uczynił przezeń Bóg wpojśrzodku was, jako i sami wiecie.
[23] »Tego naznaczoną radą i przejrzenim Bożym wydanego, pojmawszy przez ręce niezbożnych ukrzyżowawszy zabiliście.
[24] »Którego Bóg wskrzesił rozwiązawszy boleści śmierci, jakoż nie podobno było utrzymanym go być od niej.
[25] »Bo Dawid mówi o niem: Upatrowałem pana przedemną zawżdy, iż po prawicy mojej jest, abym się nie poruszył.
[26] »Dla tego uweseliło serce moje, i ur[a]dował się język mój. A jeszcze i ciało moje odpoczynie wnadziei.
[27] »Iż nie opuścisz dusze mojej w grobie, ani dasz świętemu twemu widzieć skażenia.
[28] »Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię ochoty z obliczem twoim.
[29] »Mężowie bracia, godzi się śmiele mówić k wam, o Patryarsze Dawidzie, iż i skonał, i pogrzebion, i grób jego jest u nas do dnia tego.
[30] »Prorokiem przeto będąc, i wiedząc iż (pod) przysięgą przysiągł jemu Bóg, (że) z owocu biódr jego Christusa zbudzić miał, (i) posadzić na stolicy jego,
[31] »Wprzód obaczywszy mówił o powstaniu Christusowem, iż nie miała zostać dusza jego wgrobie, ani ciało jego ujrzeć skażenia.
[32] »Tego Jesusa wskrzesił Bóg, którego my wszytcy jesteśmy świadki.
[33] »Prawicą przeto Bożą wywyższony, i obietnicę ducha świętego wziąwszy od ojca, wylał to co wy teraz baczycie i słyszycie.
[34] »Bo nie Dawid wstąpił do niebios, lecz mówi sam: Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej,
[35] »Aż położę nieprzyjacioły twoje, podnożkiem nóg twoich.
[36] »Pewnie przeto niech wie wszytek dom Izraelów, iż Panem i Christusem go Bóg uczynił tego Jesusa, któregoście wy ukrzyżowali.
[37] »A usłyszawszy (to) zranieni są na sercu, i rzekli ku Piotrowi i inym Apostołom: Co uczyniemy mężowie bracia?
[38] »A Piotr (rzekł) k nim: Pokajcie się, a niech się ponurzy każdy z was na imię Jesusa Christusa, na odpuszczenie grzechów a weźmiecie dar ducha świętego.
[39] »Wam bo jest obietnica (dana) i dzieciom waszym, i wszem którzy daleko, któreby przyzwał Pan Bóg nasz.
[40] »I inemi wielą słów oświadczał się i napominał je mówiąc: Zachowajcie się od rodu tego przewrotnego.
[41] »Którzy przeto (ochotnie) przyjęli rzecz jego, ponurzyli się, i przymnożyło się w dzień on dusz jakmiarz trzy tysiące.
[42] »A byli trwający przy nauce Apostołów, i społeczności i łamaniu chleba, i (przy) modlitwach.
[43] »Przyszła lepak na wszelką duszę bojaźń, wiele też cud, i znamion przez Apostoły bywało w Jeruzalemie, i strach był (wielki) we wszytkich.
[44] »A wszytcy wierzący byli pospołu, i mieli wszytkie (majętności) społeczne.
[45] »A imiona i majętności przedawali, i rozdzielali je wszem, jako kto potrzebował.
[46] »Co dzień też trwając jednomyślnie w świątnicy, i łamiąc po domoch chleb, z sobą jadali w radości, i w prostocie serca.
[47] »Chwaląc Boga, i mając łaskę u wszego ludu. A Pan przymnażał zbawiennych co dzień zborowi.