Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 10
«  Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10 Dzieje Apostolskie 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(10:2) A mąż był niektóry w Cesarij imieniem Korneliusz setnik z roty którą zową Włoską. [2] »(10:3) Nabożny i bojący się Boga ze wszem domem swoim, i czyniąc jałmużny mnogie ludowi, i modlący się Bogu zawżdy. [3] »(10:4) Ten ujrzał w widzeniu jawnie, jakmiarz godziny dziewiątej na dzień, anioła Bożego, wchodzącego do niego, i mówiącego jemu: Korneliuszu. [4] »(10:5) A on pojrzawszy nań, i zlększy się rzekł: Co jest panie? A (on) rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed Boga. [5] »(10:6) A teraz pośli do Joppy męże, i przyzów Symona rzeczonego Piotra. [6] »(10:7) Ten stoi gospodą u niektórego Symona skórnika, którego dom jest przy morzu. (Ten rzecze tobie co masz czynić.) [7] »(10:8) A gdy odszedł anioł mówiwszy Korneliuszowi, przyzwawszy dwu z czeladników swoich i draba nabożnego z posługujących jemu. [8] »(10:9) I wypowiedziawszy im wszytko, posłał je do Joppy. [9] »(10:10) A nazajutrz gdy oni szli wdrodze, i ku miastu się przybliżali, wszedł Piotr na dach modlić się, o godzinie szóstej. [10] »(10:11) A był głodny i chciał jeść. A gdy oni gotowali, upadło nań zachwycenie. [11] »(10:12) I ujrzał niebo otworzone, i szchadzające nań naczynie niejakie jako prześcieradło wielkie za czterzy końce uwiązane, i spuszczające się na ziemię. [12] »(10:13) Wktórem były wszelakie o czterzech nogach ziemne zwierzęta, i gadziny, i ptastwo niebieskie. [13] »(10:14) I był głos do niego: Wstawszy Pietrze, rzeź a jedz. [14] »(10:15) A Piotr rzekł: Nikaki panie, gdyż nigdy nie jadłem nic pospolitego albo nieczystego. [15] »(10:16) A głos zasię powtóre k niemu: Co Bóg oczyścił ty nie zów pospolitem. [16] »(10:17) A to było po trzy kroć i zasię wzięte naczynie do nieba. [17] »(10:18) A gdy się wsobie wahał [P]iotr, coby było widzenie które widział, oto mężowie posłani od Korneliusza pytając domu Symonowego, stanęli przed wroty. [18] »(10:19) A zawoławszy pytali jeśli Symon nazwany Piotr tam gości. [19] »(10:20) Gdy lepak Piotr rozmyślał o widzeniu rzekł mu duch: oto trzej mężowie szukają cię. [20] »(10:21) Ale wstawszy znidź, a idź znimi, nic się nie samniąc, ponieważem ja je posłał. [21] »(10:22) A zszedszy Piotr do mężów, rzekł: Owo ja jestem którego szukacie. Co za przyczyna dla której przyśliście? [22] »(10:23) A oni rzekli: Korneliusz setnik mąż sprawiedliwy i bogobojny, i świadectwo mając od wszego narodu Judskiego, napomniony jest od anioła świętego, aby cię przyzwał do domu swego, i aby słuchał słów od ciebie. [23] »(10:24) Wewnątrz przeto wezwawszy je przyjął. A nazajutrz wstawszy Piotr wyszedł z nimi, i niektórzy bracia z Joppy szli znim. [24] »(10:25) A nazajutrz weszli do Cezariej, a Korneliusz czekał ich, zezwawszy przyrodzone swe, i potrzebne przyjacioły. [25] »(10:26) A gdy wchodził Piotr, zaszedszy mu Kornelius, padając na nogi jego kłaniał się. [26] »(10:27) Lecz Piotr wzwiódł go mówiąc: Wstań. I ja sam człowiek jestem. [27] »(10:28) A rozmawiając z nim wszedł, i zastał zebrane mnogie. [28] »(10:29) I rzekł k nim: Wy wiecie, jako nieprzystojno jest mężowi Judowinowi przystawać albo przychodzić (do) cudzoziemca, lecz mnie Bóg ukazał, ni jednego pospolitym albo nieczystym nie zwać człowieka. [29] »(10:30) Dla czego też nie odmownie przyszedłem przyzwany. Pytam przeto, (dla) której przyczyny przyzwaliście mię? [30] »(10:31) A Korneliusz rzekł: Tak czwarty dzień do tej godziny byłem modląc się godziny dziewiątej wdomu swem, a oto mąż stanął przedemną w ubiorze świetnem. [31] »(10:32) I mówi: Korneli wysłuchana modlitwa twoja i jałmużny twoje wspomnione są przed Bogiem. [32] »(10:33) Posyłaj przeto do Joppy, a przyzów Symona, którego zową Piotrem. Ten gości w domu Symona skórnika przy morzu, który przyszedszy będzie mówić tobie. [33] »(10:34) Zarazem przeto posłałem k tobie, a ty dobrze uczyniłeś przyszedszy. Ninie przeto my wszytcy przed Bogiem przyszliśmy, słuchać wszego co tobie roskazano od Boga. [34] »(10:35) A otworzywszy Piotr usta, rzekł: Wprawdzie doznawam, iż nie patrzy Bóg na osoby. [35] »(10:36) Ale wkażdem narodzie kto się go boi i działa sprawiedliwość, przyjemny mu jest. [36] »(10:37) Rzecz (którą) Bóg posłał synom Izraelskim, opowiedając pokój przez Jesusa Christa, ten jest wszech Panem. [37] »(10:38) Wy wiecie rzecz która była po wszej Judskiej (ziemi) począwszy od Galileie po nurzaniu które przepowiedał Johan. [38] »(10:39) Jesusa z Nazaretu jako ji namazał Bóg duchem świętym i mocą, który przechodził dobrze działając i uzdrawiając wszytki opanowane od diabła, iż Bóg był znim. [39] »(10:40) A my jesteśmy świadkowie wszego co poczynił w krainie Judskiej i Jeruzalemie, którego zabili powiesiwszy na drzewie. [40] »(10:41) Tego Bóg wskrzesił trzeciego dnia, i dał go jawnym być, [41] »(10:42) Nie wszemu ludowi, ale świadkom pierwej postanowionym od Boga nam, którzyśmy jedli i pili pospołu z nim, po jego wstaniu z martwych. [42] »(10:43) I rozkazał nam przepowiedać ludowi i poświadczać, że ten jest przejrzany od Boga sędzią żywych i martwych. [43] »(10:44) Temu wszytcy prorocy świadczą (iż) odpuszczenie grzechów (ma) wziąć przez imię jego każdy wierzący weń. [44] »(10:45) A gdy jeszcze mówił Piotr te słowa, napadł duch święty na wszytki słuchające rzeczy (jego). [45] »(10:46) I zdumieli się obrzezani wierni, którzykolwiek przyszli byli z Piotrem, że i na narody dar ducha świętego wylan. [46] »(10:47) Bo je słyszeli mówiące językami, i wysławiające Boga. Tedy odpowiedział Piotr: [47] »(10:48) Izali wody zabronić może kto, aby nie ponurzono tych, którzy ducha świętego przyjęli jako i my? [48] »(10:49) I roskazał je nurzać w imię pańskie. Tedy prosili go, aby zmieszkał dni kilka u nich. 
«  Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10 Dzieje Apostolskie 11  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).