Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »PRzeto Jesus na sześć dni przed paschą przyszedł do Bethanij, gdzie był Łazarz umarł, którego wskrzesił.
[2] »Tedy uczynili mu tam wieczerzą, a Martha służyła. Łazarz lepak był jeden zsiedzących z nim.
[3] »A przeto Marya wziąwszy funt olejku szpikanardowego, namazała nogi Jesusowe, i otarła włosami swemi nogi jego, aż się dom napełnił zwonności olejku.
[4] »Mówi przeto jeden z uczniów jego, Judasz Iskaryotski który go miał wydać:
[5] »Dla czego olejku tego nieprzedano za trzy sta denarzów, a danoby ubogim?
[6] »A to rzekł, nie iżby mu o ubogie szło, ale iż złodziej był, i mieszek miał, i co wrzucano nosił.
[7] »Rzekł przeto Jesus: Niechaj jej, do dnia pogrzebienia mego, zachowała to.
[8] »Bo ubogie zawżdy macie zsobą, lecz mnie nie zawżdy macie.
[9] »Dowiedział się przeto tłum wielki z Judów, iż tam jest, i przyszli nie dla Jesusa tylko, ale aby i Łazarza widzieli, którego wskrzesił zmartwych.
[10] »(12:10a) I uradzili arcyoffiarnicy, aby i Łazarza zabili,
[11] »(12:10b) że mnodzy dla niego odchodzili z Judów i uwierzali w Jezusa.
[12] »(12:11a) A nazajutrz tłum wielki który był przyszedł na święto, usłyszawszy, że idzie Jesus do Jerozolimy,
[13] »(12:11b) wzięli rózgi palmowe, i wyszli na spotkanie jego.
(12:12) I krzyczeli: Hoszyana. Błogosławiony idący w imię pańskie, Król Izraelski.
[14] »(12:13a) A nalazszy Jesus oślę wsiadł na nie, jako jest napisano:
[15] »(12:13b) Niebój się córo Syońska, oto Król twój idzie siedzący na oślęciu ośliczem.
[16] »(12:14) A tego nie znali uczniowie jego pierwej, ale gdy objaśnion był Jesus, tedy wspomnieli, iż to było o niem napisano, i to uczynili jemu.
[17] »(12:15) Świadczył przeto tłum będący znim, iż Łazarza wyzwał zgrobu, i wskrzesił go zmartwych.
[18] »(12:16) Dla tego też spotkał ji tłum, że słyszeli iż to znamię uczynił.
[19] »(12:17) Przeto Faryzeuszowie rzekli ku sobie: Baczycie że niepomagamy nic?
(12:18) Oto świat za nim poszedł.
[20] »(12:19) A byli niektórzy Grekowie z onych co wstąpili, aby się wświęto modlili.
[21] »(12:20) Ci przeto przyszli do Filippa z Bethsaidy Galileyskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy Jesusa widzieć.
[22] »(12:21) Przyjdzie Filip i mówi Andrzejowi, a zaś Andrzej i Filip mówią Jesusowi.
[23] »(12:22) Jezus lepak odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby rozsławion był syn człowieczy.
[24] »(12:23) Prawdziwie, prawdziwie mówię wam: Jeśli ziarno pszeniczne padszy do ziemie nie umrze, samo tylko trwa; lecz jeśli umrze, mnogi owoc niesie.
[25] »(12:24) Kto miłuje duszę swoję utraci ją. A kto nienajrzy dusze swej na tym świecie, do żywota wiecznego ustrzeże jej.
[26] »(12:25) Jeśli mi kto służy, za mną niech idzie, a gdzie ja jestem, tam i sługa mój będzie.
(12:26) Jeśli mi kto służy, uczci go ociec.
[27] »Ninie dusza moja zatrwożyła się, a co rzekę? Ojcze zachowaj mię od tej godziny. Ale prze to przyszedłem do tej godziny.
[28] »Ojcze rozsław twoje imię. Przyszedł przeto głos z nieba: i rozsławiłem, i zaś rozsławię.
[29] »Przeto tłum stojąc i słysząc mówił: grom był. A drudzy mówili: Anioł mu mówił.
[30] »Odpowiedział Jesus i rzekł: nie prze mię ten głos był, ale prze was.
[31] »Ninie sąd jest świata (tego) ninie książę świata tego wygnano precz.
[32] »A ja jeśli wywyższon będę z ziemie wszytko pociągnę k sobie.
[33] »A to mówił znacząc jaką śmiercią miał umrzeć.
[34] »Odpowiedział mu tłum: Myśmy słyszeli z zakonu, iż Christus trwa aż na wieki, a jakoż ty mówisz: trzeba wywyższyć syna człowieczego? Ktoż jest ten syn człowieczy?
[35] »Rzekł im przeto Jesus: jeszcze na chwilę światło zwami jest, chodźcie póki światło macie, aby was ciemność nie pojmała. A kto chodzi w ciemności nie wie gdzie idzie.
[36] »Póki światło macie, wierzcie w światło, abyście synmi światła zostali.
[37] »To mówił Jesus, i szedszy skrył się od nich.
[38] »A choć tak wiele znamion poczynił przed nimi, nie uwierzyli weń, aby się słowa Ezaiasza proroka spełniły, które rzekł: Panie, kto uwierzył posłuchowi naszemu? a ramię pańskie komu odkryto?
[39] »Dlatego niemogli wierzyć, iż zasię rzekł Ezaiasz:
[40] »Zaślepił oczy ich, i zakamiałe uczynił serce ich, aby niewiedzieli oczyma, ani rozumieli sercem, a nawróciliby się, i zleczyłbym je.
[41] »To rzekł Ezaiasz, gdy widział sławę jego, i mówił o niem.
[42] »Wszakże jednak i z książąt mnodzy uwierzyli weń, ale dla Faryzeuszów nie wyznawali, aby z szkoły wyłączeni nie byli.
[43] »Bo umiłowali sławę człowieczą więcej niźli sławę Bożą.
[44] »A Jezus wołał i rzekł: Kto w mię wierzy, nie wierzy w mię, ale w (tego) co mię posłał.
[45] »I kto widzi mnie, widzi (tego) co mię posłał.
[46] »Ja światło przyszedłem na świat, aby wszelki wierzący wmię, w ciemności nie trwał.
[47] »A jeśli kto słuchać będzie moich słów, a nie uwierzy ja go nie sądzę. Bo nieprzyszedłem abym sądził świat, ale abym zachował świat.
[48] »Kto mnie odrzuca, i nieprzyjmuje słów moich, ma kto ji sądzi.
[49] »Mowa którą mówiłem, ona ji osądzi w ostatni dzień, iż ja od siebie samego nie mówiłem, ale który mię posłał ociec. Ten mi roskazanie dał, cobym rzekł, i cobym mówił.
[50] »I wiem że roskazanie jego żywot wieczny jest. Co przeto ja mówię, jako rzekł mi ociec, tak mówię.