Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »BYło lepak w sobotę wtóro pierwszą, gdy on szedł przez zboża, a szczypali uczniowie jego kłosy, i jedli wycierając rękoma.
[2] »A niektórzy z Faryzeuszów mówili im: Co czynicie, co nie godzi się wsoboty?
[3] »A odpowiedając Jesus, rzekł k nim: Ani tego czytaliście co uczynił Dawid, gdy łaknął, sam i którzy z nim byli;
[4] »Jako wszedł do domu Bożego, i chleby pokładne wziął, i jadł, i dał i tym (co) z nim. Których niegodziło się jeść tylko samym offiarnikom?
[5] »I mówił im: Iż panem jest syn człowieczy i soboty.
[6] »Było lepak i w drugą sobotę (że) on wszedł do szkoły i uczył. I był tam człowiek, a ręka jego prawa była uschła.
[7] »I pilnowali go księża i Faryzeuszowie, jeśliby w sobotę leczył, aby naleźli skargę nań.
[8] »Lecz on wiedział pomyślenia ich, i rzekł człowiekowi uschłą rękę mającemu: Wstań, a stój w pośrzodku. On lepak wstawszy stanął.
[9] »Rzekł przeto k nim Jesus: Spytam was co się godzi w soboty: dobrze czynić, albo źle czynić? Duszę uzdrowić, albo zagubić?
[10] »I pojrzawszy około po wszytkich ich, rzekł człowiekowi: rościągni rękę twoję. A on uczynił (tak.) I naprawiona ręka jego.
[11] »Lecz oni napełnili się bezumności, i mówili między sobą, coby uczynili Jesusowi.
[12] »Było lepak w te dni, wyszedł na górę modlić się, i był przez noc na modlitwie Bożej.
[13] »A gdy był dzień, przyzwał ucznie swoje, i wybrał z nich dwanaści, które i posłańcami nazwał.
[14] »Symona którego i [P]iotrem nazwał. I Andrzeja brata jego, Jakoba i Johana, Filippa i Barthołomieia.
[15] »Matheusza i Tomasza, Jakoba Alfeuszowego, i Symona nazwanego Zilotem.
[16] »Judę Jakobowego, i Judę Iskaryotskiego, który był i wydawcą.
[17] »I zszedszy z nimi stanął na miejscu równem, i tłum uczniów jego i mnóstwo wielkie ludu, ze wszytkiej Judskiej (ziemie) i z Jeruzalema, i z pomorza Tyru i Sydona, którzy byli przyszli słuchać go, i leczyć się od chorób swoich,
[18] »I strapieni od duchów nieczystych, a zleczani bywali.
[19] »A wszytek tłum szukał się go dotknąć, iż moc od niego wychodziła, i uzdrawiała wszytki.
[20] »A on podniózszy oczy na ucznie swoje, mówił: Błodzy żebracy, iż wasze jest królestwo Boże.
[21] »Błodzy łaknący ninie, iż nakarmieni będziecie. Błodzy płaczący ninie, iż śmiać się będziecie.
[22] »Błodzy będziecie, gdy was nienawidzieć będą ludzie, i odłączać będą was, i łajać, i wyrzucać imię wasze jako złe dla syna człowieczego.
[23] »Radujcie się w on dzień i poskakujcie: Oto bo zapłata wasza mnoga w niebiesiech. Po temuż bo czynili prorokom ojcowie ich.
[24] »Wszakże biada wam bogatym, iż odnieśliście pociechę waszę.
[25] »Biada wam nasyceni, iż łaknąć będziecie. Biada wam śmiejącym się ninie, iż zasmucicie się i płakać będziecie.
[26] »Biada wam, gdy dobrze wam mówić będą ludzie, po temuż bo czynili fałszywym prorokom ojcowie jich.
[27] »Ale wam mówię słuchającym: Miłujcie nieprzyjacioły wasze, dobrze czyńcie nienawidzącym was.
[28] »Błogosławcie przeklinające was. I módlcie się za krzywdzące was.
[29] »Bijącemu cię po czeluści, nastaw i drugiej, a od biorącego tobie płaszcz, i suknie nie zbraniaj.
[30] »Każdemu proszącemu cię daj. A od biorącego twoje nie odbieraj.
[31] »A jako chcecie aby wam czynili ludzie, i wy im czyńcie także.
[32] »Co jeśli miłujecie miłujące was, jaki wam dzięk jest? Ano i grzesznicy miłujące miłują.
[33] »A jeśli dobrze czynicie dobrze czyniącym wam, jaka wam dzięka jest? Ano grzesznicy toż czynią.
[34] »A jeśli pożyczacie od których się spodziewacie odebrać, jaka wam dzięka jest? Ano i grzesznicy grzesznikom pożyczają, aby odebrali tak wiele.
[35] »A tak miłujcie nieprzyjacioły wasze, i dobrze czyńcie, i pożyczajcie, niczego się nie nadziewając, a będzie zapłata wasza mnoga, i będziecie synmi najwyższego, iż on łaskawy jest do niewdzięcznych i złościwych.
[36] »Bądźcie przeto miłosierni, jako i ociec wasz miłosierny jest.
[37] »Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie osądzajcie a nie będziecie osądzeni, odpuszczajcie a odpuszczono będzie.
[38] »Dajcie, a dadzą wam, miarę dobrą, natłoczoną, i natrzęsioną, i opływającą dadzą do łona waszego: tąż bo miarą którą mierzycie, odmierzono będzie wam.
[39] »Mówił im lepak podobieństwo: Czyli może ślepy ślepego wodzić? Nie obali do jamy wpadną?
[40] »Nie jest uczeń nad uczyciela. Lecz doskonały każdy będzie (będąc) jako uczyciel jego.
[41] »Co lepak widzisz pręt w oku brata twego, a bierzma w oku własnem nie obaczasz?
[42] »Albo jako możesz mówić bratu twemu: Bracie, niech wyrzucę pręt który w oku twem, sam woku twojem bierzma niewidząc? obłudniku, wyrzuć pierwej bierzmo z oka swego, a tedy przejrzysz wyrzucić pręt który w oku brata twego.
[43] »Nie jest bo dobre drzewo, czyniące owoc zły. Ani drzewo złe, czyniące owoc dobry.
[44] »Bo każde drzewo z własnego owocu poznawają. Bo nie z ciernia zbierają figi, ani z głogu obierają grono.
[45] »Dobry człowiek z dobrego skarbu serca swego wynosi dobro, a zły człowiek, ze złego skarbu wynosi złe. Bo z obfitości serca mówią usta.
[46] »Lecz co mię zowiecie Panie, panie, a nie czynicie co mówię?
[47] »Wszelki przychodzący ku mnie, a słuchający moich rzeczy, i czyniący je, pokażę wam komu jest podobny.
[48] »Podobny jest człowiekowi budującemu dom, który wykopał i głęboko wybrał, i założył fundament na skale, a gdy powodź była, przypadła rzeka na on dom, i niemogła go wzruszyć, bo ugruntowany na skale.
[49] »Lecz słuchający a nieczyniący, podobny jest człowiekowi budującemu dom na ziemi bez fundamentu, na który przypadła rzeka, i wnet upadł, i było obalenie domu onego wielkie.