Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Łukasza » Rozdział 15
«  Ewangelia Łukasza 14 Ewangelia Łukasza 15 Ewangelia Łukasza 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Byli lepak przybliżający się k niemu celnicy i grzeszni słuchać go. [2] »I szemrali Faryzeuszowie i Księża, mówiąc, iż ten grzeszne przyjmuje, i je z nimi. [3] »Rzekł lepak k nim podobieństwo to mówiąc: [4] »Który z was człowiek mający sto owiec, a straciłby jednę z nich, a(za) nie ostawia dziewiąci dziesiąt dziewiąci w pustyni, i idzie za utraconą aż ją najdzie? [5] »A nalazszy kładzie (ją) na ramiona swe radując się. [6] »A przyszedszy do domu, zzywa przyjacioły i sąsiady, mówiąc im: Radujcie się zemną, iż nalazłem owcę moję zginioną. [7] »Mówię wam, iż tak radość będzie w niebie nad jednym grzesznym kającym się, jako nad dziewięćdziesiąt dziewiącią sprawiedliwych, którzy nie potrzebują kajania. [8] »Albo która niewiasta mając drachm dziesięć, jeśliby zgubiła drachmę jednę, aza nie zażega świece, i miecie dom, i szuka zpilnością, aż ją najdzie? [9] »A nalazszy zzywa przyjaciółki i sąsiady, mówiąc: Radujcie się zemną, iż nalazłam drachmę, którą byłam zgubiła. [10] »Tak mówię wam, radość będzie przed anioły Bożymi nad jednym grzesznym kającym się. [11] »Rzekł lepak: Człowiek niektóry miał dwu synu. [12] »I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze daj mi przypadającą część imienia, i rozdzielił im żywność. [13] »A po niemnogich dnioch zgromadziwszy wszytko młodszy syn, odszedł do krainy dalekiej; i tam rosproszył imienie swe, żywiąc zbytecznie. [14] »A gdy wszytko potrawił, stał się głód mocny w krainie onej, i ten począł niedostatek cierpieć. [15] »A szedszy przystał (do) jednego obywatela krainy onej, i posłał go do dworców swych paść świnie. [16] »I żądał napełnić brzuch swój żołędziem, który jadały świnie, a żaden jemu nie dał. [17] »A ku sobie przyszedszy, rzekł: jako mnodzy najemnicy ojca mego obfitują chlebami, a ja głodem ginę. [18] »Wstawszy pójdę do ojca mego, i rzekę mu: Ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu, i przed tobą. [19] »(A) już nie jestem dostojen zwać się synem twym, uczyń mię jako jednego znajemników twoich. [20] »I wstawszy przyszedł ku ojcu swemu. Jeszcze ten daleko był, ujrzał ji ociec jego, i użalił się; a przybieżawszy padł na szyję jego i pocałował go. [21] »I rzekł jemu syn: Ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu, i przed tobą, a już nie jestem dostojen zwać się synem twym. [22] »Rzekł lepak ociec ku niewolnikom swoim: Wynieście szatę pierwszą, a obleczcie ji. I dajcie pierścień na rękę jego, i boty na nogi. [23] »A wywiodszy cielę syte zarznicie, a jedząc rozweselim się. [24] »Iż ten syn mój martwy był, a ożył, i zginął był, a nalazł się, i poczęli się weselić. [25] »Był lepak syn jego starszy na polu, a gdy przychodząc przybliżył się k domu, usłyszał śpiewania i tańce. [26] »I przyzwawszy jednego z pacholąt, pytał co by to było. [27] »A on rzekł mu: iż brat twój przyszedł, a zarznął ociec twój cielę syte, iż go zdrowego przyjął. [28] »A rozgniewawszy się, i wyniść nie chciał; przeto ociec jego wyszedszy prosił go. [29] »A on odpowiedając, rzekł ojcu: Oto tak wiele lat robię tobie, a nigdy przykazania twego nie przestąpiłem, a nie dałeś mi nigdy ani koźlęcia, żebym się z przyjacioły memi poweselił. [30] »Lecz gdy syn twój ten zjadszy twoje imienie z wszetecznicami przyszedł, zarznąłeś mu cielę syte. [31] »A on rzekł mu: Dziecię, ty ze mną zawżdy jesteś, a wszytko moje, twoje jest, [32] »Weselić się zaś i radować się przystało, iż brat twój ten martwy był, a ożył, i zginął był, a nalazł się. 
«  Ewangelia Łukasza 14 Ewangelia Łukasza 15 Ewangelia Łukasza 16  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).