Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »POnieważ mnodzy przedsięwzięli rozprawić powieść o dowiedzionych między nami rzeczach,
[2] »Jakoż podali nam którzy z początku sami widzieli i sprawcami byli tej rzeczy.
[3] »Zdało się i mnie doścignąwszy, zwierzchu wszego dostatecznie porządkiem napisać tobie, możny Theofile,
[4] »Abyś poznał o wszech, którycheś nauczon, rzeczach pewność.
[5] »(1:5a) Był we dni Heroda Króla Judskiego offiarnik niektóry imieniem Zacharyasz, z odmiany Abiowej, i żona jego z córek Aaronowych, a imię jej Elizabeta.
[6] »(1:5b) A byli sprawiedliwi oba przed Bogiem, chodząc we wszech przykazaniach i usprawiedliwieniach pańskich bez nagany.
[7] »(1:5c) Lecz nie było u nich dziecięcia, ponieważ Elizabeta była niepłodna, i oboje byli zeszli we dnioch swoich.
[8] »(1:5d) Stało się lepak gdy on służył wporządku odmiany swej przed Bogiem,
[9] »(1:5e) wedle obyczaju offiarnictwa, przyszło nań losem kadzić, wszedszy do kościoła pańskiego.
[10] »(1:6) A wszytko mnóstwo ludu było modlące się znadworza czasu kadzenia.
[11] »(1:7) I jawił się mu Anioł Pański stojący po prawicy ołtarza kadzielnego.
[12] »(1:8) I ztrwożył się Zacharyasz ujrzawszy, i strach napadł nań.
[13] »(1:9) Rzekł lepak anioł: Nie bój się Zacharya, gdyż wysłuchana modlitwa twoja, i żona twoja Elizabeta urodzi syna tobie, i nazowiesz jemu imię Johan.
[14] »(1:10) I będzie tobie radość i wesele, i mnodzy znarodzienia jego uradują się.
[15] »(1:11) Bo będzie wielki przez panem. A wina i szykery nie będzie pić. I ducha świętego napełnion będzie, jeszcze z żywota matki swej.
[16] »(1:12) I wieli synów Izraelowych nawróci ku panu Bogu ich.
[17] »(1:13a) I ten wprzód pójdzie przed nim, wduchu i mocy Heliasza, nawracać serc ojców ku dzieciam, a uporne w mądrości sprawiedliwych, nagotować Panu lud przyprawny.
[18] »(1:13b) I rzekł Zacharyasz do anioła: poczem poznam to? Bo ja jestem stary, i żona moja zeszła we dnioch swych.
[19] »(1:14) A odpowiedając anioł rzekł mu: Ja jestem Gabryel stojący przed Bogiem, posłan jestem mówić do ciebie, i wesele to opowiedzieć tobie.
[20] »(1:15) A oto będziesz milczącym i niemogącym mówić, aż do dni których to będzie, iżeś nieuwierzył mowam mojem, które się wypełnią czasu swego.
[21] »(1:16) I był lud czekający Zacharyasza, i dziwowali się że omieszkawał w kościele.
[22] »(1:17) A (on) wyszedszy niemógł mówić im, i poznali że widzenie widział w kościele, i sam ukazował im, i został niemym.
[23] »(1:18) A gdy się spełniły dni służby jego, odszedł do domu swego.
[24] »(1:19) A po tych dniach postąpiła Elizabetha żona jego. I taiła się miesięcy pięć, mówiąc:
[25] »(1:20) Iż mi tak uczynił pan we dni których pojrzał odjąć sromotę moję u ludzi.
[26] »(1:21) Miesiąca lepak szóstego, posłan anioł Gabryel od Boga do miasta Galileyskiego, któremu imię Nazareth.
[27] »(1:22) Ku dziewicy zarękowanej mężowi, któremu imię Józef zdomu Dawidowego, a imię dziewicy Marya.
[28] »(1:23) I wszedszy anioł kniej, rzekł: Bądź zdrowa z łaski umiłowana, Pan z tobą. Błogosławionaś ty między niewiastami.
[29] »(1:24) A ona ujrzawszy strwożyła się na rzecz jego, i rozmyślała jakie by to było przywitanie.
[30] »(1:25) I rzekł jej anioł: Niebój się Marya, nalazłaś bo łaskę u Boga.
[31] »(1:26) Oto przyjmiesz wżywocie i urodzisz syna, i nazowiesz imię jego Jesusem.
[32] »(1:27) Ten będzie wielki, i synem najwyższego nazwan będzie. I da mu Pan Bóg stolicę Dawida ojca jego.
[33] »(1:29) I królować będzie nad domem Jakobowym na wieki, a królestwu jego niebędzie końca.
[34] »(1:30) Rzekła lepak Marya do anioła: Jako będzie to, gdyż męża nie znam?
[35] »(1:31) A odpowiedając anioł rzekł jej: Duch święty znidzie na cię, i moc nawyższego zasłoni tobie; przeto i narodzony z ciebie święty, nazwan będzie synem Bożym.
[36] »(1:32) A oto Elizabetha przyrodzona twoja, i ta przyjęła syna wstarości swej, a ten miesiąc szósty jest jej, którą zową niepłodną.
[37] »(1:33) Iż nie będzie niemożna u Boga wszelka rzecz.
[38] »(1:34) I rzekła Marya: Oto niewolnica Pańska, nich mi będzie wedle słowa twego. I odszedł od niej anioł.
[39] »(1:35) Wstawszy lepak Marya, we dni te, poszła na pogórze zkwapieniem, do miasta Judy.
[40] »(1:36) I weszła do domu Zacharyaszowego. I pozdrowiła Elizabetę.
[41] »(1:37) A gdy usłyszała Elizabeta przywitanie Maryej, rozigrało się niemowiątko wżywocie jej, i napełniona ducha świętego Elizabetha.
[42] »(1:38) I krzyknęła głosem wie[l]kim, i rzekła: Błogosławona ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego.
[43] »(1:39) I zkąd mnie to, aby przyszła matka pana mego ku mnie?
[44] »(1:40) Oto bo skoro przyszedł głos przywitania twego do uszu moich, rozigrało się wradości niemowiątko w żywocie mojem.
[45] »(1:41) A Błoga która uwierzyła, iż będzie wykonano, co rzeczono jej od Pana.
[46] »(1:42) I rzekła Marya: Wielbi dusza moja Pana.
[47] »(1:43) I rozradował się duch mój w Bodze zachowacielu mojem.
[48] »(1:44) Iż wejrzał na niskość niewolnice swojej, oto bo odtąd, wielbić mię będą wszytcy narodowie.
[49] »(1:45) Iż uczynił mi wielmożności możny, a święte imię jego.
[50] »(1:46) A miłosierdzie jego od rodzaju i rodzaju, bojącym się jego.
[51] »(1:47) Uczynił moc wramieniu swojem, rozchwiał harde myślą serca ich.
[52] »(1:48) Złożył mocarze zstolic, a wywyższył niskie.
[53] »(1:49) Głodne napełnił dóbr, a bogate wysłał próżne.
[54] »(1:50) Przyjął Izraela sługę swego, wspomniawszy miłosierdzie.
[55] »(1:51) Jako mówił ku ojcom naszym, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
[56] »(1:52) Mieszkała lepak Marya znią jako miesięcy trzy, i wróciła się do domu swego.
[57] »(1:53) Elizabecie lepak wypełnił się czas rodzenia jej, i urodziła syna.
[58] »(1:54) I usłyszeli około mieszkający i przyrodzeni jej, iż uwielbił Pan miłosierdzie swe znią i radowali się znią.
[59] »(1:55) I stało się ósmego dnia, przyszli obrzezać pacholątko, i nazywali je imieniem ojca jego Zacharyaszem.
[60] »(1:56) A odpowiedając matka jego rzekła: Nie, ale nazwano będzie Johan.
[61] »(1:57) I rzekli k niej: iż żadnego niemasz w rodzinie twojej, ktoby zwan imieniem tym.
[62] »(1:58) Ukazowali lepak ojcu jego, jakoby ji chciał nazwać.
[63] »(1:59) A (on) uprosiwszy tabliczki, napisał rzekąc: Johan jest imię jego. I dziwowali się wszytcy.
[64] »(1:60) Otworzyły się lepak usta jego wnet, i język jego, i mówił błogosławiąc Boga.
[65] »(1:61) I był na wszytki strach około nich mieszkające, i we wszytkiem pogórzu Judskiem, przepowiedano wszytkie te rzeczy.
[66] »(1:62) I położyli wszytcy słyszący wsercu swem, mówiąc: Co wżdy zacz pacholę to będzie? Bo ręka pańska była znim.
[67] »(1:63) A Zacharyasz ociec jego napełnion ducha świętego, i prorokował mówiąc:
[68] »(1:64) Błogosławiony Pan Bóg Izraelów, iż nawiedził i uczynił okup ludowi swemu.
[69] »(1:65a) I podniósł róg zbawienny nam wdomu Dawida sługi swego.
[70] »(1:65b) Jako mówił przez usta świętych od wieka proroków swych.
[71] »(1:66) Zbawienie z nieprzyjaciół naszych, i z ręki wszech nienawidzących nas.
[72] »(1:67) Uczynić miłosierdzie z ojcy naszymi, i wspomnieć przymierze święte swoje.
[73] »(1:68) Przysięgę którą przysiągł do Abrahama ojca naszego, dać nam.
[74] »(1:69) Bez strachu z ręki nieprzyjaciół naszych wybawieni służyć jemu.
[75] »(1:70) Wświątobliwości i sprawiedliwości przed nim, (po) wszystki dni żywota naszego.
[76] »(1:71) A ty pacholę prorokiem najwyższego nazwane będziesz, bo wprzód pójdziesz przed obliczem pańskiem gotować dróg jego.
[77] »(1:72) Dawać znajomości zbawienia ludowie jego, w odpuszczeniu grzechów ich.
[78] »(1:73) Przez zlutowania miłosierdzia Boga naszego, w których nawiedził nas wschód zwysokości.
[79] »(1:74) Zaświecić w ciemności i wcieniu śmierci siedzącym, sprawić nogi nasze na drogę pokoju.
[80] »(1:75) Pacholę lepak rosło i zmacniało się duchem, i było w pustyniach aż do dni ukazania jego u Izraelitów.