Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I Zasię wszedł do Kapernauma, po (kilku) dni, i usłyszano że jest w domu.
[2] »I wnet się zebrali mnodzy, aż się nielza było zmieścić ani u drzwi, i mówił do nich rzecz.
[3] »I przyszli do niego niosący paraliżowatego, niesionego od czterzech.
[4] »A gdy się do niego przecisnąć nie mogli dla tłumu odkryli przykrycie gdzie był, a odkopawszy zwiesili łożko, na którym paraliżowaty leżał.
[5] »Widząc lepak Jezus wiarę ich, rzekł paraliżowatemu: Synu odpuszczone są tobie grzechy twoje.
[6] »A byli tam niektórzy księża siedzący i rozmyślając w sercach swych.
[7] »Czemu ten tak mówi bluźnierstwo? kto grzechy odpuścić może tylko jeden Bóg?
[8] »A poznawszy wnet Jezus duchem swym, iż tak u siebie myślili, rzekł im, czemu to rozmyślacie w sercach waszych?
[9] »Cóż łacniej rzecz paraliżowatemu, odpuszczone są tobie grzechy. Albo rzec, wstań a weźmi łóżko twe i chodź?
[10] »A iżebyście wiedzieli, że władzą ma syn człowieczy i odpuszczać grzechy na ziemi, rzekł paraliżowatemu:
[11] »Tobie mówię wstań, a weźmi łożko twoje, a idź do domu twego.
[12] »I wstał wnet, a wziąwszy łożko wyszedł przed wszytkimi, aż się wszyscy zdumieli, i sławili Boga mówiąc, nigdyśmy tak niewidali.
[13] »I wyszedł zasię do morza, a wszytek tłum przychodził do niego i nauczał je.
[14] »A mijając ujrzał Lewiego (syna) Alfeuszowego siedzącego na cle, i rzekł mu, idź za mną. A wstawszy szedł za nim.
[15] »I przydało się gdy siedział wdomu jego, a mnodzy celnicy i grzesznicy siedzieli z Jezusem i uczniami jego. Byli bo mnodzy a chodzili za niem.
[16] »A księża i Faryzeuszowie ujrzawszy go jedzącego z celniki i z grzeszniki, rzekli uczniom jego: Co (jest) iż z celniki i z grzeszniki je i pije (uczyciel wasz?)
[17] »A usłyszawszy Jezus mówi im: Niepotrzebują zdrowi lekarza, ale chorzy. Bo nie przyszedłem zwać sprawiedliwych ale grzesznych (do pokajania).
[18] »A byli uczniowie Johanowi i Faryzejscy poszczący, i przyszli, i mówią mu: Dla czego uczniowie Johanowi i Faryzejscy poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?
[19] »I rzekł im Jezus: Mogąli synowie łożnice gdy znimi jest nowożenia pościć? Póki mają z sobą nowożenią nie mogą pościć.
[20] »Ale przyjdą dni gdy od nich odejmą nowożenią, a tedy będą pościć w one dni.
[21] »Żaden nie naszywa łaty płata świeżego na szatę wiotchą, a jeśli nie (tak tedy) odejmuje zupełność swoję ono nowe od wiotchego, i gorsze rozdarcie bywa.
[22] »I żaden nie leje wina nowego do sundaków wiotchych, a jeśli nie (tak, tedy) rozsadza wino nowe sundaki, i wylewa się wino, a sundaki giną, ale wino nowe do sundaków nowych ma być lano.
[23] »I przydało się mu iść w soboty przez zboża, i naczęli uczniowie jego drogą idąc szczykać kłosy.
[24] »I rzekli mu Faryzeuszowie, widzisz co w soboty czynią co się niegodzi?
[25] »A on im powiedział, zaście nigdy nieczli co uczynił Dawid, gdy potrzebował i gdy łaknął sam i ci którzy znim (byli?)
[26] »Jako wszedszy do domu Bożego za Abiathara arcyoffiarnika, i jadł chleby pokładne, których niegodziło się jeść, jedno offiarnikom, a dawał i tym co znim byli.
[27] »I powiedział im: Szabat uczynion jest dla człowieka, a nie człowiek dla Szabathu.
[28] »A tak syn człowieczy jest panem i sobocie.