Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I począł im przez podobieństwa mówić. [W]innicę nasadził człowiek i ogrodził płotem, i wkopał prasę, i zbudował wieżę, i najął ją kmieciom, i odjechał.
[2] »I posłał sługę do kmieciów, gdy był czas aby wziął od nich z owocu winnice.
[3] »A oni jąwszy go ubili, i odesłali próżnego.
[4] »I zasię posłał k nim inego sługę, i tego kamionując głowę mu zranili, i odesłali go zelżywszy.
[5] »I zasię inego posłał, i tego zabili, i wiele inych, owych bijąc, a owych zabijając.
[6] »I jeszcze przeto mając jednego syna miłego posłał i tego k nim ostatecznego, mówiąc: wstydzić się będą syna mego.
[7] »Lecz oni rzekli między sobą, ten jest dziedzic, przydźcie zabijmy go, a nasze będzie dziedzictwo.
[8] »I pochwyciwszy ji zamordowali, i wyrzucili precz z winnice.
[9] »Cóż przeto uczyni Pan winnice? Przyjdzie i potraci kmiecie i da winnicę inym.
[10] »A nieczliście pisma tego, który kamień odrzucili budujący, ten się stał głową węgła?
[11] »Od Pana się to stało, a jest dziwno w oczu naszych.
[12] »I szukali go pojmać, lecz bali się tłumu, po poznali iż przeciw nim podobieństwo powiedział, i opuściwszy go odeszli.
[13] »I posłali k niemu niektóre z Faryzeuszów i z Herodyanów, aby go ułowili w mowie.
[14] »A oni przyszedszy, rzekli mu: Uczycielu wiemy że prawdziwy jesteś, i nie dbasz ni o kogo. Bo nie patrzysz na osobę człowieczą, ale w prawdzie drogi Bożej uczysz. Słusznoli cynsz Cesarzowi dać, abo nie? Damy, abo nie damy?
[15] »A on wiedząc obłudność ich, rzekł im: Co mię kusicie? Przynieście mi denarz abych oglądał.
[16] »I przynieśli, i rzekł im: Czyj to obraz i napis? Oni lepak rzekli mu: Cesarski.
[17] »A odpowiedając Jezus rzekł im: oddajcie Cesarskie, Cesarzowi, a Boże Bogu, i zadziwili się jemu.
[18] »I przyszli Saduceuszowie do niego, którzy powiedają iż nie masz powstania.
[19] »I pytali go mówiąc: uczycielu, Moiżesz nam napisał, jeśliby czyj brat umarł i zostawił żonę, a dzieciby nie zostawił, aby wziął brat jego żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.
[20] »Siedm przeto braciej było, a pierwszy pojął żonę, i umarł nie zostawiwszy nasienia.
[21] »I drugi wziął ją i umarł, lecz ani ten zostawił nasienia, i trzeci także.
[22] »I wzięli ją siedm, a nie zostawili nasienia, na ostatku po wszytkich umarła i niewiasta.
[23] »Wzmartwychwstaniu przeto gdy powstaną, którego znich będzie żoną? Bo siedm mieli ją żoną.
[24] »A odpowiedając Jezus rzekł im: Nie przetoli się zwodzicie, że niewiecie pisma ani mocy Bożej?
[25] »Bo gdy zmartwychwstaną, ani się żenią, ani (za mąż) wydawają. Ale są jako Aniołowie wniebiesiech.
[26] »A o zmarłych, iż będą wskrzeszeni, nie czliście wksięgach Moiżeszowych? jako wgłogu mówił Bóg do niego, rzekąc: Ja Bóg Abrahamów, i Bóg Izahaków, i Bóg Jakobów.
[27] »Nie jestci Bóg martwych, ale Bóg żywych; wy przeto wielce błądzicie.
[28] »A przyszedszy jeden z Księżej, usłyszawszy je spierające się, widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go: które jest pierwsze ze wszytkich przykazanie?
[29] »A Jezus odpowiedział mu, że pierwsze ze wszystkich roskazanie jest: Słuchaj Izraelu, Pan Bóg nasz Pan jeden jest.
[30] »I masz miłować Pana Boga twego, ze wszytkiego serca twego, i ze wszytkiej dusze twojej, i ze wszytkiej mysli twojej, i ze wszej siły twej. To pierwsze roskazanie.
[31] »A wtóre podobne temu: Masz miłować bliźniego twego, jako siebie samego; więtszego nad to inszego przykazania nie masz.
[32] »I rzekł mu Doktor: Dobrze uczycielu w prawdzie rzekłeś, iż jeden jest Bóg, a nadeń nie masz inego.
[33] »I miłować go ze wszego serca, i wszego smysłu, i ze wszej dusze, i ze wszej siły, także miłować bliźniego jako samego siebie, więtsze to niż wszytkie całopalenia, i ofiary.
[34] »A widząc Jezus iż rostropnie odpowiedział, rzekł mu: niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nieśmał go żaden dalej pytać.
[35] »A odpowiedając Jezus rzekł nauczając w świątnicy: jako mówią księża, iż Chrystus syn jest Dawidów?
[36] »Bo sam Dawid mówi wduchu świętym: Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje, podnoszkiem nóg twych.
[37] »Sam przeto Dawid powieda go (być) Panem, a jakoż synem jego jest? a wielki tłum rad go słuchał.
[38] »I mówił im w nauce swojej: strzeżcie się księżej, którzy się radzi w długich szatach przechadzają, a witania na rynkoch (nawidzą).
[39] »I pierwsze siadania wszkołach, i pierwsze zasiadania na wieczerzach.
[40] »Którzy pożyrają domy wdów, pod zasłoną długich modlitew, ci wezmą cięższy sąd.
[41] »A gdy Jezus siedział przeciw skarbnicy, patrzał jako tłum miotał pieniądze do skarbu, a mnodzy bogaci miotali wiele.
[42] »A przyszedszy jedna wdowa uboga, wrzuciła dwa drobne (pieniądze to jest kwadrant).
[43] »I wezwawszy ku sobie uczniów swych, rzekł im: Prawdziwie mówię wam, iż wdowa ta uboga, więcej wrzuciła niż wszyscy ci którzy miotali do skarbu.
[44] »Bo wszystcy co im zbywało, miotali, ale ta zniedostatku swego wszytko co miała wrzuciła, wszytkę żywność swoję.