Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »TEdy przypodobi się królestwo niebieskie dziesiąci dziewicam, które wziąwszy kaganki swe wyszły na spotkanie nowożeni.
[2] »Lecz pięć znich było głupich, a pięć mądrych.
[3] »One co głupie wziąwszy kaganki swe, nie wzięły z sobą oliwy.
[4] »Lecz mądre wzięły oliwy wnaczyniach swych z kagankami.
[5] »A gdy odwłaczał nowożenia zdrzemały się wszytkie, i posnęły.
[6] »Wpuł nocy lepak krzyk był: Oto nowożenia idzie wychodźcie na spotkanie jemu.
[7] »Tedy wstały wszytkie dziewice one, i ochędożyły kaganki swe.
[8] »Lecz głupie mądrym rzekły, dajcie nam oliwy waszej bo kaganki nasze gasną.
[9] »A odpowiedając mądre mówiły (Nie) by więc nie zeszło nam i wam, idźcie raczej ku przedającym a kupcie sobie.
[10] »A gdy poszły kupować przyszedł nowożenia, a które były gotowe weszły znim na swadbę, i zamkniono drzwi.
[11] »A potym przyszły i drugie dziewice mówiąc: Panie, Panie otwórz nam.
[12] »A on odpowiedając rzekł: Prawdziwie mówię wam, nie znam was.
[13] »Czujcie przeto iż niewiecie dnia, ani godziny.
[14] »Bo jako człowiek (niektóry) odchodząc, przyzwał swe niewolniki, i podał jim majętności swoje.
[15] »A owemu dał pięć talantów, owemu lepak dwa, a onemu jeden. Każdemu wedle jego możności, i odszedł wnet.
[16] »A szedszy co pięć talantów wziął, robił nimi, i urobił drugie pięć talanty.
[17] »Także i który dwa, zyskał i ten drugie dwa.
[18] »A on co jeden wziął, szedszy zakopał wziemi, i skrył śrebro pana swego.
[19] »A po długiem czasie, przyszedł pan niewolników onych, i czyni znimi liczbę.
[20] »A przystąpiwszy który był pięć talantów wziął, przyniósł drugą pięć talantów mówiąc, panie, pięć talantów mnie dałeś, owo drugie pięć (talantow) zyskałem nimi.
[21] »Rzekł mu pan jego: Dobrze sługo dobry i wierny. Nad trochą byłeś wierny, nad wielą cię postawię, wnidź do radości pana swego.
[22] »A przyszedszy i co dwa talanty wziął był, rzekł: Panie, dwa talanty dałeś mi, owo drugie dwa (talanty) zyskałem nimi.
[23] »Rzekł mu pan jego: Dobrze sługo dobry i wierny. Nad trochą byłeś wierny, nad wielą cię postawię, wnidź do radości pana swego.
[24] »Przyszedszy lepak i co jeden talant był wziął, rzekł: Panie, znałem cię, że twardy jesteś człowiek, żnący gdzieś nie siał, i zbierający gdzieś nie rozsypał.
[25] »A bojąc się szedszy skryłem talant twój wziemi, owo masz, co twoje.
[26] »A odpowiedając pan jego, rzekł mu: Złościwy chłopie i leniwy. Wiedziałeś iż żnę gdzie nie siałem, i zbieram kędy nie rozsypałem.
[27] »Potrzeba przeto było tobie dać śrebro moje przekupnikom, a ja przyszedszy wziąłbym swoje zlichwą.
[28] »Weźmicie przeto od niego talant, a dajcie mającemu dziesięć talantów.
[29] »Bo mającemu każdemu dano będzie, i obfitować będzie. A od onego kto nie ma, i to co się mu zda (żeby) miał, odejmą od niego.
[30] »A niepożytecznego chłopa wyrzućcie do ciemności zewnętrznej, tam będzie płacz i zgrzytanie ząb.
[31] »Gdy lepak przyjdzie syn człowieczy w sławie swej, i wszytcy (święci) anieli jego znim, tedy siędzie na stolicy sławy swej.
[32] »I zgromadzą przedeń wszytkie narody, i odłączy je jedny od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów.
[33] »I postawi owce wżdy po prawicy swej, lecz kozły po lewicy.
[34] »Tedy rzecze król tym, (którzy) po prawicy jego: Przydźcie błogosławieni ojca mego, odziedziczcie nagotowane wam królestwo od założenia świata.
[35] »Bo łaknąłem a dawaliście mi jeść. Pragnąłem a napawaliście mię, gościem byłem, a przyjmowaliście mię.
[36] »Nagim, a przyodziewaliście mię. Niemocnym, a nawiedzaliście mię. W ciemnicy bywałem, a przychadzaliście ku mnie.
[37] »Tedy odpowiedzą mu sprawiedliwi mówiąc: Panie, a kiedyśmy cię widzieli łaknącym, a nakarmiliśmy, albo pragnącym, a napoiliśmy?
[38] »Lecz a kiedyżeśmy cię widzieli gościem, a przyjmowaliśmy? albo nagim, a przyobłoczyliśmy?
[39] »Kiedy lepak widzieliśmy cię niemocnym, albo w ciemnicy, a przychodziliśmy k tobie?
[40] »A odpowiedając król rzecze jim: Prawdziwie mówię wam: Ponieważ czyniliście jednemu z tej braciej mojej namniejszej, mnieście uczynili.
[41] »Tedy rzecze i tym (co) po lewicy: Idźcie ode mnie przeklęci do ognia wiecznego nagotowanego diabłu i aniołom jego.
[42] »Bo łaknąłem a nie dawaliście mi jeść. Pragnąłem, a nie napawaliście mię.
[43] »Gościem bywałem, a nie przyjmowaliście mię. Nagim, a nie przyobłoczyliście mię. Niemocny i w ciemnicy, a nie nawiedzaliście mię.
[44] »Tedy odpowiedzą mu i ci mówiąc: Panie a kiedyżeśmy cię widzieli łaknącym, albo pragnącym, albo gościem, albo nagim, albo niemocnym, albo w ciemnicy, a nie służyliśmy tobie?
[45] »Tedy odpowie im mówiąc: Prawdziwie mówię wam, poniewasz nie uczyniliście jednemu z tych namniejszych, ani mnie uczyniliście.
[46] »I pójdą ci do męki wiecznej, a sprawiedliwi do żywota wiecznego.