Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty » Apokalipsa Jana » Rozdział 17
«  Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17 Apokalipsa Jana 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I nadszedł jeden z siedmiu Aniołów, którzy mieli siedem czasz, i odezwał się do mnie mówiąc: Pójdź, a pokażę ci potępienie wielkiej wszetecznicy, która zasiada nad wielkimi wodami. [2] »Królowie ziemscy czynili z nią nieprawość, a winem wszeteczeństwa upijali się mieszkańcy ziemi. [3] »I zaniósł mię w duchu na pustynię. I ujrzałem niewiastę siedzącą na purpurowej bestii, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów. [4] »A niewiasta przyodziana była w purpurę i karmazyn i przyozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami. Złoty puchar miała w ręce napełniony obrzydliwością i plugastwem wszeteczeństwa swego. [5] »A na czole jej napisane było imię: Tajemnica: Wielki Babilon, matka rozpusty i plugastwa ziemi. [6] »I widziałem niewiastę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jezusowych. A gdym ją ujrzał, zdziwiłem się niezmiernie. [7] »I rzekł mi Anioł: Czemu się dziwisz? Ja ci wyjaśnię tajemnicę niewiasty i bestii, która ją niesie, mającej siedem głów i rogów dziesięć. [8] »Bestia, którą widziałeś, była, a nie masz jej, wyjdzie z przepaści i pójdzie na zagładę. I zadziwią się mieszkańcy ziemi (których imiona nie są zapisane w księdze żywota od powstania świata) widząc bestię, która była, a której nie ma. [9] »A tu potrzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów to siedem gór, na których niewiasta zasiadła, i królów jest siedmiu. [10] »Pięciu z nich upadło, jeden jest, a inny jeszcze nie przyszedł, a gdy nadejdzie, pozostanie tylko przez krótki czas. [11] »A bestia, która była, a której nie ma, jest ósmą. Jest ona ze siedmiu i idzie na zagładę. [12] »A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy nie posiedli jeszcze królestwa, ale otrzymają władzę królestwa na jedną godzinę wraz z bestią. [13] »Ci mają jeden zamiar, a moc i władzę swoją oddadzą bestii. [14] »Będą oni walczyć z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, bo jest Panem nad pany i Królem królów, a ci, którzy z nim są, są wezwani, wybrani i wierni. [15] »I rzekł mi: Wody, które widziałeś, nad którymi zasiadła wszetecznica, to ludy i narody, i języki. [16] »A dziesięć rogów, któreś widział u bestii, te będą mieć w nienawiści wszetecznicę i spustoszą ją, i uczynią ją nagą. Ciałem jej żywić się będą, a ją samą ogniem spalą. [17] »Albowiem Bóg sprawił w sercach ich, aby czynili, co jemu się podoba, aby oddali królestwo swe bestii, dopóki nie wypełnią się słowa Boże. [18] »A niewiasta, którąś widział, to miasto wielkie, które panuje nad królami ziemi. 
«  Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17 Apokalipsa Jana 18  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z Wulgaty, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha 1973. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie 18. XLIII, 1024 s., [3] k. tabl.; il., mapy; 18 cm. Druk. RSW "Prasa - Książka - Ruch" Zakłady Graficzne w Bydgoszczy. Druk ukończono we wrześniu 1973 r. Ostatnie wydanie całego Nowego Testamentu. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl