Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zakon bowiem będąc cieniem dóbr przyszłych, a nie samym obrazem rzeczy, nie może nigdy uczynić doskonałymi tych, którzy przystępują co roku z tymiż ofiarami składanymi nieustannie.
[2] »Bo inaczej przestaliby je składać, dlatego że ofiarnicy raz oczyszczeni nie poczuwaliby się w sumieniu do żadnego grzechu.
[3] »Tymczasem corocznie wznawiano w nich wspomnienie grzechów.
[4] »Niepodobna bowiem, aby krew wołów i kozłów mogła zgładzić grzechy.
[5] »Toteż przychodząc na świat mówi: Nie chciałeś ofiary i daru, aleś mi utworzył ciało.
[6] »W całopaleniach za grzechy nie upodobałeś sobie.
[7] »Wtedy rzekłem: Oto idę (jak napisano o mnie na początku księgi), abym pełnił, o Boże, wolę twoją.
[8] »Mówiąc powyżej „żeś nie chciał ofiar i darów, i całopaleń za grzech ani też nie znajdowałeś w nich upodobania” — a były to ofiary składane według Prawa,
[9] »a potem dodając: „Oto idę, o Boże, abym pełnił wolę twoją”, znosi pierwsze, aby drugie ustanowić.
[10] »Z tej to woli zostaliśmy uświęceni ofiarą ciała Chrystusowego raz na zawsze.
[11] »Bo podczas gdy każdy kapłan staje codziennie do służby ołtarza, składając zwykle te same ofiary, które nie mogą nigdy zgładzić grzechu,
[12] »ten, złożywszy jedną ofiarę za grzechy, zasiadł na wieki na prawicy Bożej
[13] »oczekując, aż nieprzyjaciele jego legną jako podnóżek stóp jego.
[14] »Albowiem jedną ofiarą poświęconych doskonałymi uczynił na wieki.
[15] »Stwierdza to nam i Duch Święty.
[16] »Powiedziawszy bowiem: Oto jest przymierze, które po onych dniach zawrę z nimi, mówi Pan. Prawami moimi wypełnię ich serca i w umysłach ich wypiszę je.
[17] »A grzechów i nieprawości ich pamiętać już nie będę.
[18] »A gdzie jest odpuszczenie grzechów, tam nie ma już za grzech ofiary.
[19] »Mając tedy, bracia, przez krew Chrystusową zapewnione wejście do świątyni,
[20] »dokąd zapoczątkował on drogę nową i żywą przez zasłonę, tj. przez ciało swoje,
[21] »i (mając) tak wielkiego kapłana nad domem Bożym,
[22] »przystąpmy do niego szczerym sercem i z pełną wiarą, obmywszy serce od złego sumienia i obmyci na ciele wodą czystą.
[23] »Trwajmy niezachwianie przy wyznaniu nadziei naszej (bo wierny jest ten, który obiecał)
[24] »i przypatrujmy się jedni drugim dla pobudzania siebie nawzajem do miłości i dobrych uczynków.
[25] »Nie opuszczajmy wspólnych zebrań naszych, jako to niektórzy czynić zwykli, ale dodawajmy sobie otuchy tym więcej, im bardziej ujrzycie zbliżający się dzień.
[26] »Dla grzeszących bowiem rozmyślnie po otrzymaniu znajomości prawdy już nie ma ofiary za grzech,
[27] »ale straszne oczekiwanie sądu i zawziętość ognia, który pożre wrogów.
[28] »Kto przekracza Prawo Mojżeszowe, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie świadectwa dwóch albo trzech.
[29] »O ileż, myślicie, sroższą ściągnie na siebie karę, kto zdepcze Syna Bożego, krew przymierza, przez którą uświęcony był, skala i duchem łaski wzgardzi?
[30] »Bo wiemy, kto powiedział: Moją jest pomsta i ja odpłacę oraz: Pan będzie sądził lud swój.
[31] »Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.
[32] »Przypomnijcie sobie dni dawniejsze, w których po swym oświeceniu przetrwaliście udręki, w wielkiej walce,
[33] »wtedy, gdyście się stali widowiskiem przez zniewagi i uciski i wtedy, gdyście się stali uczestnikami tych, co tegoż doświadczyli.
[34] »Albowiem cierpieliście wspólnie z uwięzionymi i nawet zrabowanie własnego mienia przyjęliście z weselem wiedząc, że posiadacie majętność lepszą i trwalszą.
[35] »Nie traćcież więc otuchy waszej, która ma wielką zapłatę.
[36] »Potrzeba wam tylko cierpliwości, abyście spełniając wolę Bożą dostąpili obietnicy.
[37] »Bo już za niewielką chwilę przyjdzie, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał.
[38] »A sprawiedliwy mój z wiary żyje. Lecz kto się cofnie, nie będzie się podobał duszy mojej.
[39] »My bowiem nie jesteśmy synami odstępstwa na zgubę, ale (synami) wiary na pozyskanie duszy.