Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię (bo mi świadectwo daje sumienie moje w Duchu Świętym),
[2] »że mam wielki smutek i nieustannie boleje serce moje.
[3] »Albowiem ja sam pragnąłem być odrzuconym daleko od Chrystusa za braci moich, bliskich mi według ciała.
[4] »Są oni synami Izraela i ich jest przybrane synostwo i chwała, przymierze i Zakon, służba Boża i obietnice.
[5] »Ich są przodkami ci, z których jest Chrystus według ciała, który jest nad wszystkim Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
[6] »Ale nie przepadło przez to słowo Boże. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelitami
[7] »i nie wszyscy potomkowie Abrahama są jego synami. Ale od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje,
[8] »to znaczy, że nie synowie ciała są tym samym synami Bożymi, ale synowie obietnicy: oni są uważani za potomstwo.
[9] »Albowiem to jest słowo obietnicy: W tym czasie cię nawiedzę, a Sara powije syna.
[10] »A nie tylko ona, ale i Rebeka mająca (dwóch synów) z jednego złączenia z Izaakiem, ojcem naszym.
[11] »I gdy się jeszcze nie narodzili ani też uczynili co dobrego lub złego (aby obietnica Boża według wybrania niewzruszoną pozostała),
[12] »nie z uczynków, ale z woli wzywającego, powiedziano jej:
[13] »Że starszy służyć będzie młodszemu, jako napisane jest: Jakuba umiłowałem, a Ezawa miałem w nienawiści.
[14] »Cóż tedy powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Żadną miarą.
[15] »Rzekł bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się nad tym, komu jestem miłościw, a miłosierdzie okażę temu, nad kim się ulituję.
[16] »Nie zależy to przeto ani od tego, kto chce, ani też, kto się ubiega, ale od litującego się Boga.
[17] »Mówi bowiem Pismo do faraona: Na tom cię wzbudził, aby okazać potęgę mą nad tobą, aby imię moje głoszone było po całej ziemi.
[18] »Przeto lituje się nad kim chce, a kogo chce, w zatwardziałości pozostawia.
[19] »Powiesz mi tedy: Czemuż się jeszcze uskarża (na grzeszników)? Któż bowiem sprzeciwi się jego woli?
[20] »O człowiecze! Kimże ty jesteś, byś mógł Bogu w sporze stawić czoło? Czyż naczynie gliniane pyta tego, który je ulepił: Czemuś mię takim uczynił?
[21] »Czy garncarz nie ma możności uczynić z tejże bryły gliny jednego naczynia ku chwale, a drugiego ku sromocie?
[22] »A jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i ujawnić potęgę swoją, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu gotowe na zniszczenie,
[23] »aby okazał bogactwo chwały swojej w naczyniach miłosierdzia, które zgotował ku chwale.
[24] »To jest w nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan.
[25] »Jako powiada Ozeasz: Nazwę lud nie mój moim ludem, a wzgardzoną nazwę umiłowaną, i tę, która nie doznała miłosierdzia, jako tę, która go dostąpiła.
[26] »I stanie się, że na miejscu, gdzie im powiedziano: Wyście nie moim ludem, tam nazwani będą synami Boga żywego.
[27] »A Izajasz głosi o Izraelu: Gdyby liczba synów izraelskich była jako piasek morski, tylko reszta zbawiona będzie.
[28] »Spełniając bowiem słowo moje, rychło i sprawiedliwie wykona je Bóg na ziemi,
[29] »jako przepowiedział Izajasz: Jeśliby Pan zastępów nie był nam zostawił potomstwa, stalibyśmy się jako Sodoma i bylibyśmy podobni do Gomory.
[30] »Cóż tedy powiemy? Oto że poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości, ale sprawiedliwości, która z wiary jest.
[31] »Izrael zaś szukając prawa sprawiedliwości do prawa sprawiedliwości nie doszedł.
[32] »Czemu? Bo (szukał jej) nie z wiary, ale jakoby z uczynków. Potknęli się tedy o kamień obrażenia,
[33] »jako napisane jest: Oto stawiam na Syjonie kamień obrażenia i skałę zgorszenia, a nikt z tych, co weń wierzą, zawstydzony nie będzie.