Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty » Ewangelia Marka » Rozdział 9
«  Ewangelia Marka 8 Ewangelia Marka 9 Ewangelia Marka 10  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(8:39) I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że niektórzy tu stojący nie zaznają śmierci, zanim nie ujrzą Królestwa Bożego, nadchodzącego w mocy. [2] »(9:1) A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakuba, i Jana i wprowadził ich samych na górę wysoką, na uboczu. I przemienił się przed nimi. [3] »(9:2) A szaty jego stały się jaśniejące i białe bardzo jako śnieg, jakich nawet farbiarz na ziemi wybielić nie zdoła. [4] »(9:3) I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, i rozmawiali z Jezusem. [5] »(9:4) A odpowiadając Piotr rzekł Jezusowi: Nauczycielu, dobrze nam tu być, uczyńmy tedy trzy przybytki, tobie jeden i Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden. [6] »(9:5) Nie wiedział bowiem, co mówił, bo bojaźnią byli zdjęci. [7] »(9:6) I stał się obłok osłaniający ich, a z obłoku rozległ się głos mówiący: Ten jest Syn mój umiłowany, jego słuchajcie. [8] »(9:7) A natychmiast rozejrzawszy się nikogo więcej przy sobie nie widzieli, jeno samego Jezusa. [9] »(9:8) A gdy zstępowali z góry nakazał im Jezus, aby nikomu nie powiadali tego, co widzieli, aż do czasu, gdy Syn Człowieczy zmartwychwstanie. [10] »(9:9) I zachowali milczenie o tym zdarzeniu, a między sobą rozprawiali, cóż by to znaczyło: gdy zmartwychwstanie. [11] »(9:10) I pytali go mówiąc: Cóż tedy powiadają faryzeusze i uczeni w Piśmie, że potrzeba, aby pierwej przyszedł Eliasz? [12] »(9:11) A on odpowiadając rzekł im: Eliasz, gdy przyjdzie pierwej, naprawi wszystko. I jako napisane jest o Synu Człowieczym, aby wiele cierpiał i był wzgardzony. [13] »(9:12) Ale powiadam wam, że i Eliasz przyszedł (a uczynili z nim, cokolwiek zechcieli), jako o nim jest napisane. [14] »(9:13) A wracając do uczniów swoich, ujrzał wokół nich rzeszę wielką i uczonych w Piśmie rozprawiających z nimi. [15] »(9:14) I wnet ujrzawszy Jezusa cały tłum zdumiał się i strwożył, a nadbiegając począł go witać. [16] »(9:15) I zapytał ich: O czym to między sobą rozprawiacie? [17] »(9:16) A jeden z rzeszy odpowiadając rzekł: Nauczycielu, przywiodłem do ciebie syna mego, który ma ducha niemego. [18] »(9:17) A ten, gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię i pieni się, i zgrzyta zębami, i drętwieje. I rzekłem uczniom twoim, aby go wyrzucili, ale nie mogli. [19] »(9:18) A on odpowiadając im rzekł: O, plemię niewierne, dokądże to wśród was będę? Jak długo cierpieć was będę? Przynieście go do mnie. [20] »(9:19) I przynieśli go. A gdy go ujrzał, natychmiast duch począł nim targać i upadłszy na ziemię tarzał się, tocząc pianę. [21] »(9:20) I zapytał ojca jego: Jak dawno mu się to zdarzyło? A on rzekł: Od dzieciństwa [22] »(9:21) i często wrzucał go w ogień i w wodę, aby go zgubić, ale jeśli możesz, ratuj nas, litując się nad nami. [23] »(9:22) Jezus zaś rzekł mu: Jeśli możesz uwierzyć, wszystko możliwe jest wierzącemu. [24] »(9:23) Ojciec tedy chłopięcia wśród łez natychmiast głośno zawołał: Wierzę, Panie, zaradź niedowiarstwu memu. [25] »(9:24) A gdy spostrzegł Jezus, że rzesza się zbiega, nakazał duchowi nieczystemu, mówiąc mu: Duchu głuchy i niemy! Ja tobie rozkazuję, wynijdź z niego, a nie wchodź weń więcej. [26] »(9:25) A krzycząc i gwałtownie nim targając, wyszedł z niego. I stał się jako martwy, tak że wielu mówiło, iż umarł. [27] »(9:26) Jezus zaś ująwszy rękę jego podniósł go, a on powstał. [28] »(9:27) A gdy wszedł do domu, uczniowie jego na uboczu pytali go: Czemu to my nie mogliśmy go wyrzucić? [29] »(9:28) I rzekł im: Ten rodzaj żadnym sposobem wynijść nie może, jeno przez modlitwę i post. [30] »(9:29) I wyszedłszy stamtąd, przechodzili przez Galileję, a nie chciał, aby ktokolwiek wiedział. [31] »(9:30) Pouczał bowiem uczniów swoich i mówił im, że Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi i zabiją go, ale zabity trzeciego dnia zmartwychwstanie. [32] »(9:31) Lecz oni słów tych nie rozumieli, a bali się go pytać. [33] »(9:32) I przybyli do Kafarnaum. A gdy byli w domu, pytał ich: O czym to w drodze rozprawialiście? [34] »(9:33) Lecz oni milczeli, albowiem w drodze sprzeczali się między sobą, kto z nich jest większy. [35] »(9:34) I usiadłszy wezwał dwunastu i rzekł im: Jeśli kto chce być pierwszym, będzie ze wszystkich ostatnim i sługą wszystkich. [36] »(9:35) A wziąwszy dziecię postawił je w pośrodku nich i tuląc je, rzekł im: [37] »(9:36) Ktokolwiek by jedno z takich dziatek przyjął w imię moje, mnie przyjmuje, a kto by mnie przyjął, nie mnie przyjmuje, ale tego, który mnie posłał. [38] »(9:37) Odpowiedział mu Jan mówiąc: Nauczycielu, widzieliśmy kogoś nie z tych, co chodzą z nami, jak w imię twoje wyrzucał czarty, i zabroniliśmy mu. [39] »(9:38) Jezus zaś rzekł: Nie zabraniajcie mu, albowiem nie masz nikogo, kto by czynił cuda w imię moje, a mógł zaraz źle mówić o mnie. [40] »(9:39) Kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten z wami jest. [41] »(9:40) Albowiem kto by wam podał kubek wody do picia w imię moje, dlatego żeście Chrystusowi, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapłaty swojej. [42] »(9:41) A kto by zgorszył jednego z tych maluczkich, wierzących we mnie, takiemu lepiej by było, aby mu uwiązano kamień młyński u szyi i wrzucono go w morze. [43] »(9:42) A jeśliby ręka twa gorszyła cię, odetnij ją: lepiej jest dla ciebie ułomnym wnijść do żywota, niż obie ręce mając, pójść do piekła w ogień nieugaszony: [44] »(9:43) gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie. [45] »(9:44) A jeśli noga twoja gorszy cię, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wnijść do żywota wiecznego, niż obie nogi mając, być wrzuconym do piekła ognia nieugaszonego: [46] »(9:45) gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie. [47] »(9:46) I jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je: lepiej jest dla ciebie wnijść do Królestwa Bożego jednookim, niż dwoje oczu mając, być wrzuconym do piekła ognistego: [48] »(9:47) gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie. [49] »(9:48) Albowiem każdy ogniem będzie posolony i każda ofiara będzie przyprawiona solą. [50] »(9:49) Dobrą rzeczą jest sól, ale jeśli sól zwietrzeje, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w samych sobie, a pokój między sobą. 
«  Ewangelia Marka 8 Ewangelia Marka 9 Ewangelia Marka 10  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z Wulgaty, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha 1973. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie 18. XLIII, 1024 s., [3] k. tabl.; il., mapy; 18 cm. Druk. RSW "Prasa - Książka - Ruch" Zakłady Graficzne w Bydgoszczy. Druk ukończono we wrześniu 1973 r. Ostatnie wydanie całego Nowego Testamentu. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl