Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I zaraz z rana najwyżsi kapłani po naradzie wraz ze starszymi uczonymi w Piśmie i całym trybunałem związawszy Jezusa powiedli i wydali Piłatowi.
[2] »I zapytał go Piłat: Czyś ty jest król żydowski? A on odpowiadając rzekł mu: Sam mówisz.
[3] »I oskarżali go przedniejsi kapłani o wiele rzeczy.
[4] »Piłat więc ponownie zapytał go mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię obwiniają.
[5] »A Jezus nic nad to nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił.
[6] »A na święto zwykł był wypuszczać im jednego więźnia, któregokolwiek zażądali.
[7] »A był jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami za popełnienie w rozruchu zabójstwa.
[8] »I gdy przystąpił tłum, zaczął się domagać tego, co im czynił zawsze.
[9] »Piłat tedy odpowiedział im i rzekł: Chcecie, wypuszczę wam króla żydowskiego?
[10] »Wiedział bowiem, że go byli wydali najwyżsi kapłani z zawiści.
[11] »Ale przedniejsi kapłani podburzali tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza.
[12] »Piłat więc, odpowiadając ponownie, rzekł im: Cóż chcecie zatem, abym uczynił z królem żydowskim?
[13] »A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
[14] »A Piłat rzekł do nich: Cóż więc złego uczynił? Lecz oni tym więcej krzyczeli: Ukrzyżuj go!
[15] »Piłat zatem chcąc zadośćuczynić ludowi wypuścił im Barabasza, a ubiczowanego Jezusa wydał, aby był ukrzyżowany.
[16] »A żołnierze wprowadzili go do przedsionka pretorium i zwołali całą kohortę.
[17] »I przyodziali go w purpurę, a uplótłszy koronę z ciernia, włożyli nań.
[18] »I poczęli pozdrawiać go: Witaj, królu żydowski!
[19] »A bili go po głowie trzciną i plwali nań, i klękając, oddawali mu pokłon.
[20] »A gdy mieli dość naigrawań, zdjęli z niego purpurę i przyoblekli go w jego własne szaty, i wyprowadzili, aby go ukrzyżować.
[21] »I przymusili przechodzącego mimo, niejakiego Szymona Cyrenejczyka, idącego z pola, ojca Aleksandra i Rufa, aby niósł krzyż jego.
[22] »I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: miejsce Trupiej Głowy.
[23] »I dali mu do picia wino zmieszane z mirrą, ale nie przyjął.
[24] »A ukrzyżowawszy go rozdzielili szaty jego, rzucając o nie losy, co kto miał wziąć.
[25] »A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.
[26] »Był też i tytuł winy jego napisany: Król żydowski.
[27] »Ukrzyżowali też z nim dwóch łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.
[28] »I wypełniło się Pismo, które mówi: I do złoczyńców zaliczony był.
[29] »A przechodzący mimo bluźnili mu, potrząsając głowami swymi i mówiąc: Hej, ty, co burzysz świątynię Bożą i odbudowujesz ją w ciągu trzech dni,
[30] »ratuj siebie samego, zstępując z krzyża.
[31] »Także i przedniejsi kapłani z uczonymi w Piśmie szydzili mówiąc jeden do drugiego: Innych ocalił, a sam siebie ocalić nie może.
[32] »Chrystus, król izraelski, niechże teraz zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Także i ci, co z nim ukrzyżowani byli, lżyli go.
[33] »A gdy nadeszła godzina szósta, całą ziemię zaległy ciemności aż do godziny dziewiątej.
[34] »I o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc:
Eloi, Eloi, lamma sabakthani, co się wykłada: Boże mój, Boże mój, czemuś mię opuścił?
[35] »A niektórzy ze stojących tam, słysząc to, mówili: Oto Eliasza wzywa.
[36] »A jeden, przybiegłszy i napełniwszy gąbkę octem, włożył ją na trzcinę i dał mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczmy, czy przybędzie Eliasz, aby go zdjąć.
[37] »Jezus zaś zawoławszy głosem wielkim oddał ducha.
[38] »I rozdarła się na dwoje zasłona świątyni od góry aż do dołu.
[39] »A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że ten tak wołając skonał, rzekł: Prawdziwie, człowiek ten był Synem Bożym.
[40] »A były tam i niewiasty przypatrujące się z daleka, między którymi była Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome.
[41] »Gdy był w Galilei, szły za nim i posługiwały jemu. I wiele innych, które razem z nim przyszły były do Jerozolimy.
[42] »A gdy już nadszedł wieczór (albowiem był to dzień Przygotowania, który jest przed szabatem),
[43] »przyszedł Józef z Arymatei, senator dostojny, oczekujący także Królestwa Bożego, i odważnie wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.
[44] »A Piłat powątpiewał, czy już umarł? I zawoławszy setnika zapytał go, czy już umarł?
[45] »A dowiedziawszy się od setnika darował ciało Józefowi.
[46] »Józef zaś kupiwszy prześcieradło i zdjąwszy go, owinął prześcieradłem i złożył go w grobowcu, który był wykuty w skale. I zatoczył kamień przed wejściem do grobowca.
[47] »A Maria Magdalena i Maria Józefowa patrzyły, gdzie go położono.