Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wtedy podobne będzie Królestwo Niebieskie dziesięciu pannom, które wziąwszy lampy wyszły na spotkanie oblubieńca i oblubienicy.
[2] »Pięć z nich było głupich, a pięć mądrych.
[3] »Ale pięć głupich, wziąwszy lampy, nie zabrało ze sobą oliwy,
[4] »mądre natomiast wzięły oliwy w naczynia swoje wraz z lampami.
[5] »A gdy się oblubieniec opóźniał, zdrzemnęły się wszystkie i posnęły.
[6] »Wszakże o północy rozległo się wołanie: Oto oblubieniec nadchodzi, wynijdźcie mu na spotkanie.
[7] »Wtedy powstały wszystkie one panny i opatrzyły lampy swoje.
[8] »Głupie zaś rzekły do mądrych: Dajcie nam waszej oliwy, bo gasną lampy nasze.
[9] »Odpowiedziały mądre, mówiąc: Aby snadź nie zabrakło nam i wam, idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie.
[10] »A gdy one poszły kupować, przybył oblubieniec i te, które były gotowe, weszły z nim na gody. A zamknięto drzwi.
[11] »W końcu przyszły i pozostałe panny mówiąc: Panie, panie, otwórz nam!
[12] »A on odpowiadając rzekł: Zaprawdę mówię wam, że was nie znam.
[13] »Czuwajcież tedy, bo nie wiecie dnia ani godziny.
[14] »Jako bowiem człowiek pewien, odjeżdżając daleko, zwołał sługi swoje i oddał im majętność swoją.
[15] »I jednemu dał pięć talentów, a drugiemu dwa, a innemu jeden: każdemu według jego zdolności. I wnet odjechał.
[16] »A ten, który był wziął pięć talentów, poszedł i zarabiał nimi, a zyskał drugie pięć.
[17] »Podobnie i ten, który dwa otrzymał, zyskał drugie dwa.
[18] »Ale ten, który otrzymał był jeden, odszedłszy, zakopał go w ziemi i skrył pieniądze pana swego.
[19] »A po długim czasie wrócił pan sług owych i począł rozliczać się z nimi.
[20] »I przystąpiwszy ten, który pięć talentów otrzymał, wręczył mu drugie pięć talentów, mówiąc: Panie, dałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć zyskał.
[21] »Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, żeś w małym był wierny, dam ci władzę nad wieloma: wnijdź do wesela pana twego.
[22] »Przystąpił też i ten, który dwa talenty otrzymał, i rzekł: Panie, dałeś mi dwa talenty, otom zyskał drugie dwa.
[23] »Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, żeś w małym był wierny, dam ci władzę nad wieloma: wnijdź do wesela pana twego.
[24] »A przystąpiwszy i ten, który był jeden talent otrzymał, rzekł: Panie, wiem, żeś jest człowiek twardy, żniesz, kędyś nie posiał, i zbierasz, gdzieś nie rozsypał.
[25] »I bojąc się, odszedłem i skryłem talent twój w ziemi: oto masz, co twoje.
[26] »A odpowiadając pan jego rzekł mu: Sługo zły a leniwy, wiedziałeś, że żnę, gdziem nie posiał, i zbieram, gdziem nie rozsypał,
[27] »należało tedy wręczyć pieniądze moje bankierom, a po powrocie otrzymałbym, co mego, wraz z zyskiem.
[28] »Weźcie przeto od niego ten talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
[29] »Każdemu bowiem, kto ma, będzie dane i obfitować będzie, a temu, kto nie ma, odbiorą i to, co zdaje się posiadać
[30] »A sługę niepożytecznego wrzućcie w ciemności zewnętrzne: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[31] »A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w majestacie swoim i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na stolicy majestatu swego.
[32] »I zgromadzą się przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów.
[33] »I postawi owce po prawicy swojej, a kozły po lewicy.
[34] »Wtedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, i posiądźcie Królestwo zgotowane wam od założenia świata.
[35] »Albowiem łaknąłem, a nakarmiliście mię; pragnąłem, a daliście mi pić; gościem byłem, a przyjęliście mnie,
[36] »nagim, a przyodzialiście mię, chorym, a nawiedziliście mię, więźniem, a przyszliście do mnie.
[37] »Wtedy sprawiedliwi odpowiedzą mu mówiąc: Panie, kiedyśmy cię widzieli łaknącym, a nakarmiliśmy cię; pragnącym, a daliśmy ci pić?
[38] »Kiedyż to widzieliśmy cię gościem, a przyjęliśmy cię, albo nagim i przyodzialiśmy ciebie?
[39] »Kiedyśmy cię widzieli chorym albo więźniem, a nawiedziliśmy ciebie?
[40] »A odpowiadając król rzecze im: Zaprawdę powiadam wam, coście uczynili jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnieście uczynili.
[41] »Wtedy rzecze i tym, którzy będą po lewicy: Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i aniołom jego.
[42] »Albowiem łaknąłem, a nie nakarmiliście mię; pragnąłem, a nie daliście mi pić;
[43] »byłem gościem, a nie przyjęliście mnie; nagim, a nie przyodzialiście mnie; chorym i więźniem, a nie nawiedziliście mnie.
[44] »Wtedy odpowiedzą mu oni: Panie, kiedyśmy cię widzieli pragnącym albo łaknącym, gościem albo nagim, chorym albo więźniem, a nie usłużyliśmy tobie?
[45] »Wtedy odpowie im mówiąc: Zaprawdę powiadam wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnie nie uczyniliście.
[46] »I pójdą ci na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego.