Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dawidowi doniesiono: Filistyni walczą właśnie z Keilą i plądrują tamtejsze klepiska!
[2] »Dawid pytał zatem PANA: Czy mam wyruszyć i uderzyć na tych Filistynów? A PAN odpowiedział: Tak, uderz na Filistynów i wybaw Keilę.
[3] »Ludzie jednak zgromadzeni wokół Dawida zaoponowali: Już tu, na obszarze Judy, jesteśmy pełni obaw, a co dopiero, gdy wyruszymy do Keili przeciw szeregom filistyńskim!
[4] »Dawid zatem raz jeszcze pytał PANA i PAN potwierdził: Tak, wyrusz do Keili, gdyż Ja wydam Filistynów w twoje ręce.
[5] »Dawid wyruszył więc ze swoimi ludźmi do Keili, podjął walkę z Filistynami, uprowadził ich stada i zadał im poważną klęskę. W ten sposób przyniósł mieszkańcom Keili wybawienie.
[6] »Ponieważ Abiatar, syn Achimeleka, zbiegł wcześniej do Dawida, udał się on z nim do Keili, zabierając ze sobą efod.
[7] »Tymczasem gdy Saulowi doniesiono, że Dawid przybył do Keili, pomyślał sobie: Bóg wydał go w moje ręce! Bo wchodząc do miasta, sam zaryglował się w obrębie jego bram.
[8] »I Saul zmobilizował całe swoje wojsko, aby wyruszyć do Keili i okrążyć Dawida z jego ludźmi.
[9] »Dawid jednak dowiedział się, że Saul knuje przeciw niemu coś niegodziwego, i powiedział do kapłana Abiatara: Przynieś, proszę, efod.
[10] »Następnie poprosił: PANIE, Boże Izraela! Twój sługa dokładnie usłyszał, że Saul chce przybyć do Keili, aby zburzyć to miasto ze względu na mnie.
[11] »Czy władze Keili wydadzą mnie w jego ręce? Czy Saul przybędzie tu, jak to słyszał twój sługa? PANIE, Boże Izraela, daj, proszę, znać swojemu słudze! I PAN odpowiedział: Przybędzie.
[12] »Dawid pytał zatem dalej: Czy władze Keili wydadzą mnie i moich ludzi w ręce Saula? A PAN odpowiedział: Wydadzą.
[13] »Dawid zebrał więc swoich ludzi, około sześciuset mężczyzn, i opuścił Keilę. Potem zaczął przemieszczać się z nimi z miejsca na miejsce. A kiedy Saulowi doniesiono, że Dawid umknął z Keili, odstąpił od planów najechania miasta.
[14] »Dawid zaś chronił się na pustyni, w trudno dostępnych miejscach, między innymi w górzystych okolicach pustyni Zyf. Saul poszukiwał go nieprzerwanie, ale Bóg nie wydał go w jego ręce.
[15] »Niemniej Dawid miał się na baczności, w tym czasie bowiem, gdy przebywał na pustyni Zyf, w Chorszy, Saul wyprawił się, by go zabić.
[16] »Wówczas Jonatan, syn Saula, powstał i wybrał się do Dawida do Chorszy, gdzie wskazując na Boga, dodawał mu otuchy.
[17] »Nie bój się! - przekonywał. - Nie dosięgnie cię ręka mego ojca Saula. Ty będziesz królował nad Izraelem, a ja będę drugim po tobie. Mój ojciec Saul też o tym wie.
[18] »I zawarli obaj przymierze przed PANEM, po czym Dawid pozostał w Chorszy, a Jonatan wrócił do domu.
[19] »Niektórzy Zifici jednak wybrali się do Saula do Gibei i donieśli: Dawid ukrywa się w naszych okolicach, w trudno dostępnych miejscach w Chorszy, na wzgórzach Chakila, na południe od Jeszimonu.
[20] »Teraz więc, królu, jeśli tylko chcesz, przybądź tam, a my zadbamy o to, aby wpadł w twoje ręce.
[21] »Niech sam PAN wam błogosławi - odpowiedział król - że zlitowaliście się nade mną.
[22] »Idźcie teraz i ustalcie coś więcej, dowiedzcie się dokładnie, gdzie przebywa, którędy się przemieszcza i z kim się spotyka, bo powiedziano mi, że jest bardzo przebiegły!
[23] »Wyśledźcie więc wszystkie jego przejścia i ścieżki, po czym wróćcie do mnie z czymś jeszcze pewniejszym, a wyruszę z wami. Jeśli się okaże, że jest w okolicach, o których mówicie, to zacznę go tropić wśród wszystkich rodów Judy.
[24] »Zyfici ruszyli zatem i wrócili do siebie, zanim przybył Saul. Dawid zaś i jego ludzie przebywali na pustyni Maon, na Arabie, na południe od Jeszimonu.
[25] »Dawidowi doniesiono, że Saul tropi go wraz ze swoimi ludźmi. Na wieść o tym Dawid skierował się ku skale i pozostawał na pustyni Maon. Saul usłyszał o tym i ruszył tam za nim w pościg.
[26] »W trakcie tej wyprawy było już tak, że Saul szedł po jednej stronie góry, a Dawid ze swoimi ludźmi po drugiej stronie. A gdy Dawid śpieszył się, by ujść przed Saulem, Saul zaś ze swoim wojskiem okrążał już Dawida i jego ludzi, aby ich pojmać,
[27] »przybył do Saula posłaniec z doniesieniem: Pośpiesz się! Filistyni wdarli się do kraju.
[28] »Saul zatem zaniechał pościgu za Dawidem i wyruszył do walki z Filistynami. Dlatego nazwano to miejsce: Skała Rozstania.
[29] »(24:1) Dawid wykorzystał to, opuścił tamte okolice i schronił się w trudno dostępnych miejscach En-Gedi.