Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Saul zaś przekonywał swojego syna Jonatana i pozostałych ze swojej służby, że Dawida należałoby zabić. Lecz syn Saula Jonatan był serdecznie zaprzyjaźniony z Dawidem.
[2] »Jonatan doniósł więc Dawidowi: Saul, mój ojciec, zamierza cię zabić. Uważaj zatem rano, siedź w ukryciu i nie pokazuj się.
[3] »Ja zaś wyjdę, stanę przy moim ojcu, na polu, tam, gdzie ty będziesz przebywał, i sam z nim porozmawiam o tobie, a gdy się czegoś dowiem, powiadomię cię.
[4] »Jonatan rozmawiał ze swoim ojcem Saulem o Dawidzie życzliwie. Niech król nie grzeszy przeciw swojemu słudze Dawidowi - powiedział - ponieważ on nie zgrzeszył przeciw tobie. Przeciwnie, jego postępowanie względem ciebie było bez zarzutu.
[5] »Naraził nawet swoje życie i zabił Filistyna, a PAN sprawił wówczas całemu Izraelowi wielkie wybawienie. Sam to widziałeś i cieszyłeś się z tego! Dlaczego więc teraz miałbyś stać się winny przelewu krwi niewinnej, zabijając Dawida bez przyczyny?
[6] »Saul posłuchał Jonatana: Jak żyje PAN - przysiągł nawet - nie zostanie zabity!
[7] »Jonatan przywołał zatem Dawida, opowiedział mu o wszystkim, przyprowadził go do Saula i Dawid znalazł się w otoczeniu króla, jak poprzednio.
[8] »Gdy ponownie wybuchła wojna, Dawid wyruszył, walczył z Filistynami, zadał im poważną klęskę i zmusił ich do ucieczki.
[9] »Na Saulu zaś, za sprawą PANA, znów spoczął duch zły. Siedział w domu, trzymał w ręku włócznię, a Dawid grał na lirze.
[10] »Nagle Saul porwał się na Dawida! Chciał go przygwoździć włócznią do ściany! Dawid zdążył jednak uskoczyć, tak że Saul uderzył włócznią w ścianę. Dawid uciekł, wymknął mu się tej nocy.
[11] »Saul natomiast posłał swoich ludzi do domu Dawida, aby go pilnowali i rano zabili. Lecz żona Dawida Michal doniosła swemu mężowi: Jeśli nie ujdziesz z życiem tej nocy, jutro będziesz martwy.
[12] »Potem spuściła Dawida na dół przez okno, a on czym prędzej uszedł i tak się ocalił.
[13] »Michal natomiast wzięła domowego bożka, położyła go w łóżku, u wezgłowia okryła plecionką z koziej sierści i przykryła szatą.
[14] »Gdy Saul przysłał swoich ludzi, aby schwytali Dawida, powiedziała: On jest chory!
[15] »Saul jednak wysłał swych ludzi ponownie. Kazał im zobaczyć, co się dzieje z Dawidem, i polecił: Przynieście mi go choćby w łóżku, abym mógł go zabić.
[16] »Lecz gdy jego ludzie przyszli, w łóżku leżał bożek, a u jego wezgłowia - plecionka z koziej sierści!
[17] »Dlaczego mnie tak oszukałaś?! - zapytał z wyrzutem Saul. - Wypuściłaś mojego wroga i pozwoliłaś mu się uratować! On mi groził - broniła się Michal. - Powiedział: Wypuść mnie, bo cię zabiję!
[18] »Dawid tymczasem umknął i przyszedł do Samuela do Ramy. Opowiedział mu o tym, jak postąpił z nim Saul. Potem on i Samuel udali się do siedziby proroków i tam się zatrzymali.
[19] »Wkrótce Saulowi doniesiono: Dawid ukrył się w siedzibie proroków w Ramie.
[20] »Saul posłał więc swoich ludzi, aby schwytali Dawida. Oni jednak, ledwie zobaczyli grono proroków, którzy prorokowali, z Samuelem na czele, sami znaleźli się pod wpływem Ducha Bożego i zaczęli prorokować wraz z nimi.
[21] »Gdy doniesiono o tym Saulowi, posłał kolejny zastęp swoich ludzi, ale i oni zaczęli prorokować. Saul zatem posłał trzeci zastęp, który także zaczął prorokować.
[22] »Wtedy do Ramy wyruszył on sam. Gdy doszedł do wielkiej studni, znajdującej się w Seku, zapytał: Gdzie jest Samuel i Dawid? Właśnie przebywają w siedzibie proroków w Ramie - dano mu odpowiedź.
[23] »Saul ruszył więc do siedziby proroków w Ramie, ale również na niego zstąpił Duch Boży. Szedł i prorokował, aż dotarł na miejsce.
[24] »Tam też i on zdjął swoje szaty i także on prorokował przed Samuelem, a potem padł i leżał nagi przez cały ten dzień i przez całą noc. Dlatego powiadają: Czy również Saul jest między prorokami?