Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A oto, co odziedziczyli synowie Izraela w ziemi Kanaan. Przydzielili im to kapłan Eleazar i Jozue, syn Nuna, wraz z naczelnikami rodów plemion Izraela.
[2] »Przydział ten dokonał się przez los, jak polecił PAN za pośrednictwem Mojżesza, i dotyczył dziewięciu i połowy plemienia.
[3] »Już wcześniej bowiem Mojżesz przydzielił dziedzictwo dwu i połowie plemienia za Jordanem, a Lewitom wśród nich dziedzictwa nie dał.
[4] »Synowie Józefa z kolei stanowili dwa plemiona: Manassesa i Efraima. Lewitom nie dano działu w ziemi, a tylko miasta do zamieszkania wraz z przyległymi do miast terenami na pastwiska dla ich stad i dobytku.
[5] »Izraelici postąpili tak, jak PAN polecił Mojżeszowi, i stosownie do tych poleceń porozdzielali ziemię.
[6] »W Gilgal do Jozuego przybyli potomkowie Judy. Kaleb, syn Jefunego, Kenizyta, powiedział: Z pewnością pamiętasz te słowa, które PAN przekazał mężowi Bożemu Mojżeszowi w Kadesz-Barnea odnośnie do mnie i odnośnie do ciebie.
[7] »Miałem wtedy czterdzieści lat, gdy Mojżesz, sługa PANA, wysłał mnie z Kadesz-Barnea na przeszpiegi do tej ziemi. Wiadomości, które mu wówczas przyniosłem, szczerze wyrażały to, co miałem na sercu.
[8] »Niestety, moi bracia, ci, którzy poszli ze mną, doprowadzili do tego, że serce ludu stopniało! Co do mnie, opowiadałem się bez reszty za PANEM, moim Bogiem.
[9] »I Mojżesz przysiągł tego dnia: Ziemia, po której stąpała twoja noga, należeć będzie do ciebie i do twoich synów jako dziedzictwo na wieki, ponieważ opowiadałeś się bez reszty za PANEM, moim Bogiem.
[10] »A oto PAN do teraz zachowywał mnie przy życiu - tak zresztą, jak zapowiedział - przez całe te czterdzieści pięć lat, od czasu, gdy wypowiedział swe Słowo do Mojżesza w czasie wędrówki Izraela po pustyni. Obecnie mam osiemdziesiąt pięć lat!
[11] »Wciąż jednak jestem tak mocny jak wtedy, kiedy wysyłał mnie Mojżesz. Siła, którą miałem wówczas, nie opuściła mnie do dziś. Nadal potrafię walczyć i doglądać swoich spraw.
[12] »Daj mi więc teraz to pogórze, o którym mówił wówczas PAN, a sam słyszałeś, że są tam Anakici i wielkie warowne miasta. Może PAN będzie ze mną i - zgodnie z zapowiedzią PANA - wezmę je w posiadanie.
[13] »W odpowiedzi Jozue pobłogosławił Kaleba, syna Jefunego, i dał mu w dziedzictwo Hebron.
[14] »Właśnie dlatego, że Kaleb, syn Jefunego, Kenizyta, opowiadał się bez reszty za PANEM, Bogiem Izraela, Hebron jest jego dziedzictwem aż do dnia dzisiejszego.
[15] »Miasto Hebron nosiło wcześniej nazwę Kiriat-Arba, [to jest Miasto Arby]. Arba był jednym ze znaczniejszych ludzi wśród Anakitów. Po zajęciu tego obszaru przez Kaleba, ziemia doznała wytchnienia od wojny.