Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A teraz pragniemy was, bracia, powiadomić o łasce Boga okazanej kościołom w Macedonii.
[2] »Otóż pomimo ciężkiej próby związanej z uciskiem, ich wielka radość i skrajne ubóstwo zaowocowały ogromną hojnością.
[3] »Stosownie do swoich możliwości, a nawet - czego jestem świadkiem - ponad te możliwości, spontanicznie,
[4] »bardzo przy tym nalegając, prosili nas o łaskę dopuszczenia ich do udziału w posłudze na rzecz świętych.
[5] »Posunęli się dalej, niż mogliśmy się spodziewać, i najpierw oddali siebie Panu, a potem nam, za wolą Bożą.
[6] »W związku z tym poprosiliśmy Tytusa, aby - jak rozpoczął - tak też między wami dokończył tego dzieła łaski.
[7] »U was z kolei widzimy obfitość we wszystkim: w wierze, w słowie, w poznaniu, w sumienności względem różnych spraw i w miłości, którą was darzymy. Niech tej obfitości nie zabraknie teraz w dziele łaski.
[8] »To, co mówię, nie jest żadnym rozkazem. Chcę po prostu, wskazując na zapał innych, wypróbować szczerość również waszej miłości.
[9] »A znacie hojność naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Wiecie, że On, będąc bogaty, ze względu na was stał się ubogi, abyście wy, dzięki Jego ubóstwu, stali się bogaci.
[10] »Daję wam zatem w tej sprawie taką radę; myślę, że będzie ona dla was korzystna. Wy bowiem już rok temu podjęliście się czynu szczególnego przez to, że wypłynął z waszych pragnień.
[11] »Teraz więc dokończcie to, co rozpoczęliście, aby zgodnie z gotowością, którą wyraziliście w swoich pragnieniach, doszło do zakończenia stosownie do posiadanych przez was środków.
[12] »Bo jeśli jest gotowość, to liczy się ona wtedy, gdy coś z sobą niesie, a nie wtedy, gdy nic za nią nie stoi.
[13] »Nie chodzi przy tym o to, aby innym przynieść ulgę, a samemu narazić się na brak - chodzi o równowagę.
[14] »Niech teraz wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek. Kiedyś być może ich nadmiar wyrówna wasz brak - i w ten sposób będzie równowaga,
[15] »zgodnie ze słowami:
Ten, kto wiele zebrał, nie miał za wiele, a ten, kto mało, nie miał za mało.
[16] »Dzięki zaś niech będą Bogu, że włożył w serce Tytusa to samo poczucie troski o was.
[17] »Rzeczywiście nabrał chęci i jeszcze bardziej przejęty wyrusza do was z własnej woli.
[18] »Razem z nim posyłamy brata, którego sława jako głosiciela dobrej nowiny rozchodzi się po wszystkich kościołach.
[19] »Co więcej, został on głosami kościołów wybrany na towarzysza naszej podróży, by razem z nami wyruszyć z tym dziełem łaski, owocem naszej posługi na chwałę samego Pana, dowodem naszej gotowości do niesienia pomocy.
[20] »Pragniemy zapobiec temu, aby ktoś nas ganił w związku z tym hojnym darem, owocem posługi z naszej strony.
[21] »Jak widzicie, zawczasu myślimy o tym, co dobre, nie tylko przed Panem, ale i przed ludźmi.
[22] »Posyłamy też z nimi innego brata, którego rzetelność wypróbowaliśmy wielokrotnie i w różnych sprawach. Teraz natomiast, przez to, że się wiele po was spodziewa, tym rzetelniej chce spełnić swe zadanie.
[23] »A zatem, zarówno jeśli chodzi o Tytusa, mojego towarzysza i współpracownika w waszych sprawach, jak i o pozostałych naszych braci - są oni apostołami kościołów, chwałą Chrystusa.
[24] »Okażcie więc tym kościołom dowód swojej miłości oraz zasadności naszej chluby z waszego powodu.