Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zabiegajcie o miłość i gorąco pragnijcie duchowych darów, a najbardziej tego, żeby prorokować.
[2] »Bo kto mówi nieznanym językiem, zwraca się nie do ludzi, lecz do Boga. Nikt go nie rozumie, a on pod wpływem Ducha wypowiada rzeczy, które pozostają tajemnicą.
[3] »Kto natomiast prorokuje, mówi do ludzi, dla ich zbudowania, zachęty i pociechy.
[4] »Kto mówi językiem, buduje sam siebie. Kto prorokuje - buduje kościół.
[5] »Pragnąłbym, abyście wy wszyscy mówili językami, bardziej jednak, abyście prorokowali. Gdyż ten, kto prorokuje, jest większy niż ten, kto mówi językami, chyba żeby je wykładał, aby kościół doznał zbudowania.
[6] »Pomyślcie, bracia, gdybym przyszedł do was i mówił językami, na co bym się przydał, nie przekazując żadnego objawienia, poglądu, proroctwa lub pouczenia?
[7] »Weźmy jakiś przedmiot, który wydaje dźwięk, na przykład flet albo cytrę. Gdyby w swoim brzmieniu niczym się nie różniły, skąd byłoby wiadomo, kiedy gra flet, a kiedy cytra?
[8] »Również gdyby trąba zagrała niewyraźnie, nikt by nie pomyślał, że trzeba wyruszać do bitwy.
[9] »Podobnie z wami: Jeżeli nie przemówicie językiem w sposób zrozumiały, kto uchwyci sens waszej wypowiedzi? Wasz głos rozejdzie się w powietrzu.
[10] »Z pewnością świat rozbrzmiewa całym mnóstwem dźwięków. Właściwie nie ma nic, co w jakiś sposób nie brzmi.
[11] »Gdybym jednak nie wiedział, co każdy dźwięk znaczy, byłbym cudzoziemcem dla mego rozmówcy, on natomiast cudzoziemcem dla mnie.
[12] »Wy zatem, ponieważ z takim zapałem odnosicie się do działań Ducha, skupcie się na tych darach, które służą zbudowaniu kościoła.
[13] »Dlatego kto mówi językiem, niech się modli o dar jego wykładania.
[14] »Jeśli bowiem modlę się językiem, mój duch się modli, rozum natomiast pozostaje bierny.
[15] »Jak to rozwiążę? Będę modlił się duchem, ale skorzystam też w modlitwie z rozumu; będę śpiewał duchem, lecz przy śpiewie wykorzystam też rozum.
[16] »Bo jeśli błogosławisz w duchu, to w jaki sposób człowiek z tym nie obeznany potwierdzi twoje dziękczynienie swoim: Tak, niech się stanie? Przecież nie rozumie, co mówisz.
[17] »Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale drugi się nie buduje.
[18] »Dzięki Bogu więcej niż wy wszyscy mówię językami,
[19] »w kościele jednak wolę powiedzieć pięć słów dobrze przemyślanych, aby innych pouczyć, niż tysiące słów językiem niezrozumiałym.
[20] »Bracia, nie bądźcie dziećmi w myśleniu. W złem bądźcie jak dzieci, w myśleniu natomiast - dojrzali.
[21] »W Prawie czytamy:
Przez ludzi obcego języka oraz obcych warg przemówię do tego ludu, ale i tak Mnie
nie usłuchają, mówi Pan.
[22] »Języki zatem są znakiem dla niewierzących, a nie dla wierzących. Znakiem dla wierzących, a nie dla niewierzących, jest proroctwo.
[23] »Stąd jeśli się gromadzi cały kościół i wszyscy zaczynają mówić językami, a pojawią się ludzie nie obeznani z tym lub niewierzący, to czy nie powiedzą, że poszaleliście?
[24] »Jeśli natomiast wszyscy prorokują, a wejdzie niewierzący lub słabo obeznany i wszyscy się na nim skupią, dokładnie zbadają,
[25] »a przy tym wyjdą na jaw sprawy ukryte głęboko w sercu, to może się zdarzyć, że upadnie na twarz, złoży pokłon Bogu i wyzna:
Rzeczywiście Bóg jest między wami. [26] »Cóż więc, bracia? Gdy się schodzicie, a są wśród was osoby gotowe usłużyć psalmem, pouczeniem, objawieniem, językiem lub jego wykładem, niech to uczynią, lecz wszystko niech będzie dla zbudowania.
[27] »Jeśli jest więcej osób mówiących językami, to niech usłużą dwaj, najwyżej trzej - i to po kolei - a jeden niech wykłada.
[28] »A gdyby się zdarzyło, że zabraknie tłumacza, to niech w kościele nie występują, lecz mówią sobie i Bogu.
[29] »Prorocy podobnie, niech usłużą dwaj lub trzej, a inni niech to dokładnie rozważą.
[30] »Jeśliby zaś kolejnej siedzącej w zgromadzeniu osobie dane zostało objawienie, to niech ten, który przemawia, zakończy swą mowę.
[31] »Każdy z was może przecież po kolei prorokować, tak by wszyscy mogli się uczyć i wszyscy doznać zachęty.
[32] »Duch działający w prorokach nie krępuje ich woli,
[33] »gdyż Bóg nie jest Bogiem zamieszania, ale pokoju. Jak we wszystkich kościołach skupiających świętych,
[34] »kobiety niech w czasie zgromadzeń nie zabierają głosu - nie pozwala się im mówić. Niech raczej będą poddane, tak jak mówi Prawo.
[35] »Natomiast jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech w domu pytają swoich mężów, gdyż kobiecie nie wypada zabierać głosu w kościele.
[36] »Czy Słowo Boże od was wyszło, albo czy tylko do was dotarło?
[37] »Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo człowiekiem duchowym, to niech weźmie pod uwagę, że to, co wam piszę, jest nakazem Pana.
[38] »Jeśli ktoś tego nie chce uznać, to sam już stracił uznanie.
[39] »Tak więc, moi bracia, gorąco pragnijcie prorokować i nie przeszkadzajcie mówić językami,
[40] »a wszystko niech się dzieje w sposób godny i uporządkowany.