Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Następnie całe ich zgromadzenie powstało i zaprowadzili Jezusa do Piłata.
[2] »Tam zaczęli oskarżać Go w ten sposób: Stwierdziliśmy, że ten człowiek sieje zamęt w naszym narodzie, zabrania płacić podatki cesarzowi i podaje się za Chrystusa, to jest króla.
[3] »Piłat zatem zadał Mu pytanie: Czy Ty jesteś królem Żydów? Sam to mówisz - odpowiedział Jezus.
[4] »Wówczas Piłat oświadczył w obecności arcykapłanów i tłumu: Nie znajduję w tym człowieku żadnej winy.
[5] »Oni jednak z tym większym naciskiem twierdzili: Buntuje lud, bo uczy po całej Judei; zaczął od Galilei i dotarł aż tutaj.
[6] »Gdy Piłat to usłyszał, zapytał: Czy ten człowiek jest Galilejczykiem?
[7] »A gdy stało się jasne, że podlega władzy Heroda, odesłał Go do niego, gdyż właśnie w tych dniach Herod przebywał w Jerozolimie.
[8] »Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył, bo już od dłuższego czasu chciał Go spotkać; słyszał bowiem o Nim i miał nadzieję, że zobaczy jakiś cud przez Niego dokonany.
[9] »Zaczął Mu zatem stawiać pytanie za pytaniem, ale Jezus na żadne mu nie odpowiedział.
[10] »Za to obecni tam arcykapłani oraz znawcy Prawa nie ustawali w gwałtownych oskarżeniach.
[11] »W końcu Herod wraz ze swoją strażą potraktował Jezusa z pogardą, a dla ośmieszenia Go narzucił na Niego lśniącą dworską pelerynę i odesłał do Piłata.
[12] »W taki to sposób tego dnia Herod i Piłat stali się przyjaciółmi; wcześniej bowiem byli wrogami.
[13] »Piłat natomiast zwołał arcykapłanów, przełożonych oraz lud
[14] »i powiedział do nich: Przyprowadziliście mi tego człowieka jako tego, który zwodzi lud, a oto ja po przesłuchaniu Go w waszej obecności nie stwierdzam, aby był On winny tego, co Mu zarzucacie.
[15] »Podobnie Herod, gdyż odesłał Go do nas. Człowiek ten nie popełnił niczego, za co musiałby ponieść śmierć.
[16] »Wymierzę Mu zatem karę chłosty i zwolnię.
[17] »Piłat miał obowiązek zwalniać im jednego więźnia z uwagi na święta.
[18] »Wtedy oni krzyknęli wszyscy razem: Precz z Nim! Wypuść nam Barabasza!
[19] »(Człowiek ten znalazł się w więzieniu z powodu jakichś rozruchów w mieście oraz z powodu zabójstwa).
[20] »Piłat jednak, ponieważ chciał zwolnić Jezusa, zwrócił się do nich ponownie.
[21] »Lecz oni nie przestawali wołać: Na krzyż z Nim! Na krzyż!
[22] »Po raz trzeci więc odezwał się do nich: Cóż złego uczynił ten człowiek? Nie stwierdziłem, by dopuścił się czegoś, za co musiałby ponieść karę śmierci. Każę Go wychłostać i zwolnię.
[23] »Oni jednak uparcie wołali i żądali Jego ukrzyżowania, i ich krzyki zaczęły brać górę.
[24] »W końcu Piłat orzekł, że stanie się zgodnie z ich żądaniem.
[25] »Zwolnił tego, który był w więzieniu za rozruchy i morderstwo - tego, o którego prosili - a z Jezusem postąpił według ich woli.
[26] »A gdy prowadzili Jezusa na śmierć, zatrzymali niejakiego Szymona Cyrenejczyka, który wracał z pola. Włożyli na niego krzyż i kazali nieść za Jezusem.
[27] »Ciągnął też za Nim ogromny tłum ludzi, w tym kobiet. Biły się one w piersi i opłakiwały Go.
[28] »Wówczas Jezus odwrócił się w ich stronę i powiedział: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną. Płaczcie raczej nad sobą i nad swoimi dziećmi.
[29] »Bo zbliżają się dni, w których będą mówić: Szczęśliwe kobiety niepłodne, łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.
[30] »W tych dniach
będą wołać do gór: Padnijcie na nas! I do wzgórz: Przykryjcie nas! [31] »Bo jeśli z zielonym drzewem takie rzeczy czynią, co się stanie z uschłym?
[32] »Prowadzili też dwóch innych ludzi. Byli oni przestępcami i mieli być straceni razem z Jezusem.
[33] »Gdy więc przyszli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i obu przestępców, jednego z prawej, a drugiego z lewej strony.
[34] »W tym czasie Jezus mówił: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
Oni zaś losowaniem rozstrzygali, co komu ma przypaść z Jego szat.
[35] »Lud stał i patrzył. A przełożeni nie szczędzili drwin: Innych ratował, niech uratuje siebie - jeśli jest Bożym Chrystusem, tym wybranym.
[36] »Szydzili też z Niego żołnierze. Ci podchodzili, podawali Mu kwaśne wino
[37] »i wołali: Jeśli Ty jesteś królem Żydów, uratuj się!
[38] »Widniał bowiem nad Nim napis: To jest król Żydów.
[39] »Zaczął Mu również urągać jeden z ukrzyżowanych przestępców: Skoro jesteś Chrystusem, uratuj siebie i nas!
[40] »Drugi natomiast skarcił go: Czy ty się Boga nie boisz, choć wymierzono ci taki sam wyrok?
[41] »Nam wprawdzie sprawiedliwie, bo zasłużyliśmy na to, ten człowiek jednak nie zrobił nic złego.
[42] »I dodał: Jezu, wspomnij o mnie, gdy przyjdziesz do swego Królestwa.
[43] »Jezus mu odpowiedział: Zapewniam cię, dziś będziesz ze Mną w raju.
[44] »Była wówczas mniej więcej dwunasta w południe. Aż do piętnastej całą ziemię ogarniał mrok
[45] »ze względu na zaćmione słońce. Zasłona przybytku rozdarła się na dwoje,
[46] »a Jezus donośnie zawołał: Ojcze,
w Twoje ręce składam mego ducha. Po tych słowach wydał ostatnie tchnienie.
[47] »Na ten widok setnik oddał Bogu cześć, wyznając: Rzeczywiście ten człowiek był sprawiedliwy.
[48] »Tłumy zaś, które ściągnęły oglądać ukrzyżowanie, widząc, co się dzieje, biły się w pierś i zawracały.
[49] »Ci wszyscy natomiast, którzy znali Jezusa, stali z daleka i patrzyli. Wśród nich były też kobiety, które całą grupą podążały za Nim z Galilei.
[50] »Następnie przybył pewien człowiek imieniem Józef. Był on członkiem Wysokiej Rady, a przy tym osobą dobrą i sprawiedliwą.
[51] »Nie zgadzał się z tym, co w sprawie Jezusa postanowili i uczynili inni radni. Józef pochodził z żydowskiego miasta Arymatea i żył nadzieją nadejścia Królestwa Bożego.
[52] »Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
[53] »Następnie zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w wykutym w skale grobowcu, w którym wcześniej nikt jeszcze nie był chowany.
[54] »Było to w Dzień Przygotowania i wkrótce miał nastać szabat.
[55] »Na miejsce pogrzebu przyszły też za Józefem kobiety, które całą grupą przybyły za Jezusem z Galilei. Widziały one grobowiec i patrzyły, jak składano ciało.
[56] »Po powrocie zaś przygotowały wonności i olejki, lecz zgodnie z przykazaniem, w szabat powstrzymały się od zajęć.