Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W tych dniach, gdy znów tłum był wielki i nie mieli co jeść, przywołał uczniów i powiedział do nich:
[2] »Bardzo mi żal tych ludzi, bo już trzy dni przebywają ze Mną, a nie mają co jeść.
[3] »Gdybym ich głodnych rozpuścił do domów, opadną z sił po drodze, bo niektórzy przybyli z daleka.
[4] »Jego uczniowie odpowiedzieli: Skąd tu na pustkowiu wziąć tyle chleba, żeby ich wszystkich nakarmić?
[5] »I zapytał: Ile macie bochenków? Siedem - odparli.
[6] »Wtedy polecił zebranym rozłożyć się na ziemi, po czym wziął te siedem chlebów, podziękował Bogu, łamał i rozdawał swoim uczniom, a ci z kolei kładli chleb przed ludźmi. I tak rozdzielili go wśród zgromadzonych.
[7] »Mieli ponadto kilka rybek. Je też pobłogosławił i polecił rozdać.
[8] »Spożyli więc posiłek i nasycili się, a pozostawionymi kawałkami napełnili siedem koszy.
[9] »Tych, którzy jedli, było około czterech tysięcy. Jezus odprawił ich,
[10] »a następnie wsiadł do łodzi i wraz ze swoimi uczniami przybył w okolice Dalmanuty.
[11] »Przyszli do Niego faryzeusze i wdali się z Nim w spór. Domagali się o Niego znaku z nieba, chcąc w ten sposób wystawić Go na próbę.
[12] »On natomiast westchnął głęboko i powiedział: Dlaczego ci ludzie żądają znaku? Zapewniam was, że to pokolenie go nie otrzyma.
[13] »Po tych słowach zostawił ich, znów wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę.
[14] »Uczniowie natomiast zapomnieli wziąć chleba. Mieli ze sobą w łodzi tylko jeden bochenek.
[15] »On tymczasem zaczął ich przestrzegać: Uważajcie, strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda!
[16] »Te słowa przypomniały im o chlebie. Żałowali, że go nie mają.
[17] »Jezus to zauważył i powiedział: Dlaczego rozprawiacie, że nie macie chleba? Jeszcze do was nie dociera i nie rozumiecie? Czy wasze serca są z kamienia?
[18] »Macie oczy i nie widzicie?
Macie uszy i nie słyszycie? I nie pamiętacie?
[19] »Gdy rozdzieliłem te pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile koszy napełniliście pozostawionymi kawałkami? Dwanaście - odpowiedzieli.
[20] »A gdy te siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile koszyków pełnych kawałków zebraliście? Odpowiedzieli: Siedem.
[21] »Zapytał więc: Jeszcze nie rozumiecie?
[22] »Tak przybyli do Betsaidy. Wówczas przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, aby go dotknął.
[23] »On zaś wziął go za rękę, wyprowadził poza wieś, plunął mu w oczy, położył na niego ręce i zapytał: Czy widzisz coś?
[24] »Ten zaś, ponieważ odzyskał wzrok, powiedział: Dostrzegam ludzi; widzę, jak chodzą, przypominają mi drzewa.
[25] »Wtedy Jezus znów nałożył ręce na jego oczy, a on przejrzał i wrócił do zdrowia - zaczął widzieć wszystko bardzo wyraźnie.
[26] »Jezus odesłał go do domu, mówiąc: Tylko nie wchodź do wsi.
[27] »I wyszedł Jezus wraz ze swoimi uczniami do wiosek w pobliżu Cezarei Filipowej. Po drodze zaczął pytać swoich uczniów: Za kogo Mnie ludzie uważają?
[28] »Według jednych - odpowiedzieli - jesteś Janem Chrzcicielem, według innych Eliaszem, a jeszcze inni uważają Cię za jednego z proroków.
[29] »I zapytał ich: A według was, kim jestem? Wtedy Piotr wyznał: Ty jesteś Chrystusem.
[30] »On zaś stanowczo zabronił im komukolwiek o tym mówić.
[31] »I zaczął ich uczyć, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz przez znawców Prawa, że musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
[32] »Mówił o tym śmiało. A Piotr odprowadził Go na stronę i zaczął upominać.
[33] »On zaś odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i tak zganił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie.
[34] »Potem przywołał do siebie tłum wraz ze swoimi uczniami i zwrócił się do nich: Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i naśladuje Mnie.
[35] »Kto bowiem pragnie swoją duszę ocalić, utraci ją, a kto utraci swoją duszę ze względu na Mnie i dobrą nowinę, ocali ją.
[36] »Bo co za korzyść odniósł człowiek, który pozyskał cały świat, jeśli utracił własną duszę?
[37] »Co bowiem człowiek może dać w zamian za swoją duszę?
[38] »Kto wstydzi się Mnie i moich słów przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swego Ojca wraz ze świętymi aniołami.