Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Słowo, które PAN skierował do Joela, syna Petuela.
[2] »Posłuchajcie tego, starsi, zwróćcie uwagę, wszyscy mieszkańcy ziemi! Czy coś takiego zdarzyło się za waszych dni albo za dni waszych ojców?
[3] »Opowiedzcie o tym swoim dzieciom i wnukom, a ich dzieci niech to przekażą następnemu pokoleniu!
[4] »Otóż to, co zostało po gąsienicy, zjadł konik polny; to, co po koniku polnym, zjadła szarańcza, a to, co po szarańczy, pochłonęła śnieć.
[5] »Ocknijcie się, pijani! Zapłaczcie! Rozpaczajcie za winem, wszyscy, którzy po nie sięgacie, bo wam je odejmą od ust.
[6] »Gdyż moją ziemię najechał naród mocny i niezliczony. Jego zęby to zęby lwa, to uzębienie lwicy!
[7] »Spustoszył moją winnicę, w drzazgi poszły figowce, doszczętnie je odarł, zbielały porzucone pędy.
[8] »Zawódź jak dziewica we włosiennicy nad narzeczonym z jej młodych lat!
[9] »Bo w domu PANA ustały ofiary z pokarmów oraz płynów. Okryci żałobą kapłani - słudzy PANA!
[10] »Zniszczone pola! Ubolewa ziemia! Zniszczone zboże! Wysechł moszcz! Brakuje oliwy!
[11] »Rumieńcie się, rolnicy! Narzekajcie, winiarze! Bo brak pszenicy, jęczmienia - nie będzie plonów z pól!
[12] »Uschła winorośl! Zawiódł figowiec! Granaty, daktyle, jabłonie - sterczą na polach drzewa wyschnięte na wiór! I wstyd wyparł radość spośród synów ludzkich.
[13] »Przepaszcie się, narzekajcie, kapłani! Płaczcie, słudzy ołtarza! Przychodźcie, śpijcie we włosiennicach, słudzy mojego Boga! Bo w domu waszego Boga ustały ofiary z pokarmów i z płynów!
[14] »Ogłoście święty post! Zwołajcie zgromadzenie! Zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi, do domu PANA, waszego Boga, i głośno wołajcie do Niego!
[15] »Ach! Cóż za dzień! Tak! Bliski jest dzień PANA! Przychodzi jako zagłada od Wszechmocnego!
[16] »Czyż na naszych oczach nie wyczerpała się żywność? A w domu naszego Boga - radość i wesele?
[17] »Wyschły ziarna pod grudami ziemi! Składy - spustoszone! Spichrze - rozwalone! Ponieważ uschło zboże.
[18] »Jakże porykują zwierzęta! Błąkają się stada bydła! Tak! Nie ma dla nich pastwisk! Stada owiec też ponoszą karę.
[19] »Do Ciebie wołam, PANIE! Ogień pożarł pastwiska na stepie, płomień strawił wszystkie drzewa polne.
[20] »Nawet dzikie zwierzęta patrzą tęsknie ku Tobie, gdyż wyschły koryta rzeczne i pastwiska na stepie popalone ogniem.